Uważam, że ta sekwencja jest bardzo interesująca, nie tylko dlatego, że w filmach jest trochę inna niż w książkach, ale dlatego, że zmieniła się dramatycznie między pierwszym szkicem opowiadania Tolkiena a wersją opublikowaną.

W opublikowanej książce ta sekcja nie jest opowiadana w trzeciej osobie. Zamiast tego jest opowiadany przez Legolasa i Gimliego, Merry i Pippin, rano po bitwie.

Film Bakshi nie obejmował tej części książki.

W Film Jacksona, widzimy całą akcję. Taka jest natura filmów i nie żałuję tego Peterowi Jacksonowi.

Jednak gdy przechodzimy do XII rozdziału „Wojny o Pierścień” - części serii komentarzy wydanych przez Syn Tolkiena Christophera, który zbiera notatki ojca, że ​​sprawy stają się interesujące.

W tym dowiadujemy się o kilku różnych wersjach:

W najwcześniejszym zarysie mamy:

Haradwaith próbują latać. Niektórzy wracają statkiem w dół Anduiny. Ale Aragon wyprzedza ich i przechwytuje większość statków. Niektóre są podpalane, ale kilku z niewolników i jeńców zostaje schwytanych. (Następuje fragment o jeńcach z Gondoru.) „Aragorn wyrusza z ludźmi z południowego Gondoru, zastęp Cienia rozprasza się, ścigając Haradwaith o dolinach. ”

Później jednak otrzymujemy nowszy zarys:

Wiele statków jest wypchanych jeńcami i częściowo obsadzonych (zwłaszcza wiosłami) przez jeńców wziętych podczas nalotów na Gondor lub niewolników potomkowie jeńców wziętych na długo wcześniej. Te bunt. Tak więc Aragorn przechwytuje wiele statków i obsługuje je, chociaż kilka zostało spalonych. Pracuje gorączkowo, bo wie, że kara Minas Tirith jest bliska, jeśli nie nadejdzie na czas. Tej nocy Host Cienia znika i wraca do górskich dolin, a ostatecznie znika w Ścieżkach Umarłych i nigdy więcej nie widziano, aby się pojawił.

Następnie otrzymujemy szkic tekstu, który mówi o walce ze statkami, ale Tolkien przekreślił całą stronę tego szkicu i dodał przypis:

Żadnej walki, ale Cienie [? wpływają] na statki i wszyscy ludzie wyskakują za burtę z wyjątkiem jeńców w łańcuchach.

Ta wersja pojawia się w następnym szkicu tekstu, po którym Legolas opisuje, co powiedział Aragorn:

Teraz dotrzymam Twojej przysięgi.

Jednak mówi to nie Królowi Umarłych, ale:

wysoka postać cienia.

Dopiero w ostatecznej wersji otrzymujemy następujące informacje:

A Aragorn głośno przemówił do Umarli płaczą:

„Posłuchajcie teraz słów Następcy Isildura! Twoja przysięga została spełniona. Wracaj i nigdy więcej nie kłopocz się dolinami. Odejdź i odpocznij”

p> I wtedy Król Umarłych stanął przed wojskiem, złamał swoją włócznię i rzucił ją w dół. Potem skłonił się nisko i odwrócił; i szybko cały szary zastęp odleciał i zniknął jak mgła, którą cofnął nagły wiatr; i wydawało mi się, że obudziłem się ze snu.

Zagłębmy się w to trochę więcej ...

Czy istnieje wyjaśnienie, dlaczego Aragorn nie poprosić ich o więcej?

Nie. Jednak pierwszy szkic kazał im zrobić więcej, a to zostało zmienione na to, że po prostu odpłynęli. Więc jest to wyraźnie świadoma decyzja, którą podjął Tolkien.

Czy armia mogła pokonać Saurona?

Nie ma mowy!

Sauron nie jest człowiekiem. On jest Maia. Jest to w zasadzie (według słów Tolkiena) istota „anielska”.

Armia to upiory, zdolne do straszenia ludzi (i być może orków, ale nie jestem pewien, czy wiemy), ale niewiele jeszcze. Nie walczą. Po prostu wywołują przerażenie. To nie zadziała na Sauronie.

Czy Aragorn mógł ich zmusić?

Nie w granicach przepowiedni. Oznacza to, że nadejdzie czas, kiedy udzielą Dziedzicowi Isildura trochę pomocy, po czym on ich wypuści. Aragorn, obiecując to zrobić, sam nie mógł zdradzić swojego słowa.

Aragorn dał słowo armii umarłych, by uwolnić ich po bitwie.

Chociaż mogli z łatwością obalić Mordor i Saurona - ale wiedział, że był tak dobry jak jego słowo.

Dlatego musiał dotrzymać słowa i uwolnić ich.

W wersji książkowej Dead Men of Dunharrow zostali przeklęci przez Isildura po tym, jak złamali przysięgę, że pomogą mu w Wojnie Ostatniego Przymierza. Dzięki późniejszej pomocy Aragornowi, spadkobiercy Ilsidura, klątwa została złamana. Ponieważ ich zadaniem była pomoc, nie musieli robić nic więcej, niż tylko wypędzić Korsarzy z Umbaru, sojuszników Saurona, co pozwoliło Aragornowi zebrać do siebie żyjących wojowników regionu i popłynąć z nimi na statkach Korsarzy do bitwy w Minis Tirith. Peter Jackson upiększył rolę przeklętych ludzi z Dunharrow w filmie, włączając ich w bitwę na polach Pelennor. Tak więc odpowiedź na pytanie brzmi

Aby zdjąć klątwę, wszystko, co musieli zrobić, to pomóc Aragornowi w jego dążeniu do pokonania Saurona, a nie pokonania samego Saurona.

Weź również pod uwagę, że Dead Men of Dunharrow byli niebezpieczną, pozbawioną skrupułów i być może nieprzewidywalną siłą, której trzeba trzymać w pobliżu.

Po udzieleniu pomocy Aragornowi w Minas Tirith, gdyby Aragorn zażądał marszu na Mordor, Umarli mogli znaleźć nieprzyjemny sposób na zmuszenie Aragorna do złożenia przysięgi. Armie Rohanu i Gondoru nie stanowiły wyzwania dla Umarłych.

Myślę, że armia umarłych z pewnością mogła zniszczyć wszystkie armie Saurona. Mówi się, że nie pozwalają żyjącym przejść, co oznacza, że ​​z pewnością zachowali zdolność zabijania.

Myślę, że być może Tolkien zasugerował powód decyzji Aragorna (w książce), kiedy Legolas opowiada, jak widok Aragorna prowadzącego armię umarłych sprawił, że zaczął się zastanawiać, jak wyglądałby Aragorn, gdyby zdobył pierścień. Insynuacja jest taka, że ​​Aragorn jest królem innego rodzaju niż Sauron i nie chce mieć armii niewolników. Uważam, że nie było ryzyka, że ​​martwi ludzie zwrócą się przeciwko niemu lub mieszkańcom Gondoru, nawet jeśli Aragorn nadużywa ich zaufania. Miał zbyt wielką przewagę nad ich duszami i desperacko pragnęli wolności.

Jednak przysięgą było przyjście z pomocą Gondorowi w bitwie, a nie stanie się armią Gondoru na wojnie. Aragorn mocno wierzył w krew Numenoru i ich większe poczucie wartości. Cały sens oddania pierścienia do zniszczenia polega na tym, że nie wierzy on, że tyrania jest drogą do wolności.

Wydaje się, że wszystkie decyzje zawarte w tej książce nadają temu absolutnemu, bezkompromisowemu ideałowi gotowości oddać życie za wolności innych, zamiast zagrażać życiu lub wolności innej osoby dla własnych wolności.

Ponownie przeczytałem „Odejście szarej kompanii” i wydaje mi się, że jest trochę niejasne, a nawet sprzeczne z tym, co Umarli, a może tylko Król Gór, przyrzekli zrobić, a to, co powiedział Isildur, wystarczy, aby złamać jego klątwa. Gdyby Królestwo Gór stało się częścią większego królestwa Gondoru, mieszkańcy gór mogliby być zmuszeni do zaopatrzenia na przykład pewnej liczby ludzi w czasie wojny do jej wygrania.

Podejrzewam, że Aragorn miał prawo do zatrzymania Umarłych w swojej armii do końca wojny, ale z różnych powodów zmienił zdanie i postanowił uwolnić ich w Pelargirze. Mogli zbytnio przestraszyć wioślarzy na jego statkach, aby mogli wiosłować, i przez to opóźniali dotarcie na czas do Minas Tirith. W Minas Tirith Umarli mogli nie wystraszyć zbytnio orków i prawdopodobnie nie ludzi z Rhun i Haradu, ponieważ Sauron mógł mieć swoich sprzymierzeńców, a ich konie przyzwyczaiły się do Króla Wiedźm i innych Nazgulów, zanim armia wyruszyła.

Podczas ciemnych lat Umarli czcili Saurona i prawdopodobnie złożyli przysięgę walki za Saurona, czego również nie zrobili. Więc mogą wpaść na pomysł, że podwójne przekroczenie Aragorna i walka za Saurona będzie kolejnym sposobem na dotrzymanie starożytnej przysięgi i złamanie ich klątwy. Nie sądzę, żeby Aragorn chciał zabrać Umarłych zbyt blisko Mordoru i mrocznej mocy Saurona promieniującej z Góry Przeznaczenia.

Przede wszystkim Aragorn nie mógł wiedzieć, gdzie w Mordorze byli Frodo i Pierścień, i nie odważył się zbliżyć czczących Saurona Umarłych zbyt blisko zepsutej i zwodniczej mocy Pierścienia.

Aragorn powiedział, że kiedy wyginie ostatni sługa Saurona, uwolni martwą armię. tak, mogli przestraszyć wszystkich innych ludzi, ale mógł rozwiązać ten problem, mówi się, że mogą podróżować bardzo szybko i szli za szarymi jeźdźcami tylko dlatego, że nakazał im to aragorn.