Jest całkiem możliwe, że Dumbledore faktycznie poprosił „Moody'ego”, aby miał oko na Snape'a.

Dumbledore (i Snape) prowadzili trwającą kampanię, aby utrzymać status Snape'a jako wiarygodnego „podwójnego agenta” „a część takiej kampanii wykorzystywałaby każdą okazję do wzbudzenia wątpliwości co do prawdziwego statusu Snape'a, nawet wśród ludzi takich jak Moody, którzy powinni to wiedzieć. Poproszenie „Moody'ego”, by miał oko na Snape'a, stwarza wystarczającą ilość wątpliwości, bez wywoływania otwartego konfliktu, by załatwić sprawę.

Gdyby wszyscy wokół Dumbledore'a byli całkowicie przekonani , że Snape był jeden z dobrych facetów, to wrażenie nigdy nie mogło zostać utrzymane w murach Hogwartu. To znacznie utrudniłoby Snape'owi powrót do swojej roli w obozie Voldemorta, kiedy to (nieuchronnie) stało się konieczne.

Akapit, który dokładnie zacytowałeś, nie wyklucza możliwości, że zrobił to Snape i nie przyniosło to żadnego efektu. Przeczytaj uważnie: Moody mówi:

żeby mieć oko ...

Wtedy Snape przerywa mu. Gdyby Snape zapytał Dumbledore'a, czy poprosił Moody'ego, by miał NA NIEGO na oku, Dumbledore na pewno by odmówił i prawdopodobnie zapytał Moody'ego.

Ale Moody mógłby powiedzieć coś podobnego:

Nigdy nie chciałem powiedzieć „oko na Snape'a”, ale ty (Dumbledore) poprosiłeś mnie, żebym miał oko na Harry'ego, a ponieważ nie ufam Snape'owi, przeszukałem jego Biuro.

Byłoby to wiarygodne, ponieważ jest to znany fakt, że inni aurorzy i członkowie Zakonu Feniksa nigdy nie ufali Snape'owi, tak jak zrobił to Dumbledore.

I to samo rozumowałoby się nawet, gdyby Moody naprawdę to powiedział Dumbledore powiedział mu, żeby obserwował Snape'a, a Snape zapytał Dumbledore'a.

Dumbledore mógłby założyć, że powodem kłamstwa Moodysa jest po prostu jego nieufność do Snape'a, a NIE to, że jest oszustem: Moody (ten prawdziwy) nie zawsze postępuj racjonalnie, a takie zachowanie mieści się w granicach jego osobowości.

Nie ma powodu, by sądzić, że Snape nie zapytał o to Dumbledore'a, ale „Moody” nigdy nie twierdzi, że Dumbledore zarządził poszukiwania. „Moody” mówi tylko, że dyrektor poprosił go, by pilnował rzeczy, kiedy jest w Hogwarcie.

Snape prawdopodobnie już doskonale wie, że Dumbledore nie nakazałby przeszukania jego biura. To, przeciwko czemu naprawdę protestuje, to fakt, że „Moody” najwyraźniej zdecydował się przeszukać pokoje innego pracownika z własnej inicjatywy (przywilej Aurora, jak nazywa to „Moody” *). Snape prawdopodobnie ma całkiem dobry powód do oburzenia, ponieważ „Moody” - który jest jego kolegą, a nie w żaden sposób przełożonym - naruszył prywatność Snape'a.

* Jeśli potraktować dosłownie, ten „przywilej Aurora” może sugerować, że Czarodziejska Wielka Brytania jest w rzeczywistości dość paskudnym stanem nadzoru - coś, na co mogą również wskazywać inne wydarzenia.

Twierdziłbym, że Snape nie zapytałby o to Dumbledore'a, ponieważ bał się odpowiedzi. Gdyby Snape zapytał Dumbledore'a, dlaczego Moody przeszukuje biuro Snape'a, odpowiedź mogłaby równie dobrze wskazywać, że Dumbledore tak naprawdę nie do końca ufał Snape'owi.

Snape przeszedł przez ciężkie doświadczenie, w którym wielu wątpi w jego prawdziwą lojalność. inne postacie po obu stronach. Jedyną osobą, na której mógł polegać, był Dumbledore, który najwyraźniej przyjął skruchę Snape'a i zaufał jego deklaracji lojalności. Kiedy bardzo szanowany auror mówi mu wprost, że Dumbledore mu nie ufa, i robi to w tak pewny sposób, że jest mało prawdopodobne, by w całości to zmyślał, Snape jest prawdopodobnie wstrząśnięty emocjonalnie. Prawdopodobnie zaczyna myśleć, że Dumbledore tak naprawdę nie ufa mu tak bardzo.

W tym momencie Snape ma dwie możliwości. ON może albo zmierzyć się z Dumbledorem, albo nie. Jeśli nie skonfrontuje się z Dumbledore'em, może po prostu powiedzieć sobie, że Moody kłamie, lub że nastąpił jakiś błąd / nieporozumienie, a tym samym zachować ślady nadziei, że nadal jest na świecie co najmniej jedna osoba po jego stronie. Jeśli rzeczywiście skonfrontuje się z Dumbledorem, ryzykuje, że Moody mówił prawdę, a Snape nie będzie mógł wtedy udawać, że wszystko jest w porządku.

Jeśli spojrzymy na Insygnia Śmierci , możemy znaleźć dowody na niepewność Snape'a w tej sprawie. W Rozdziale Trzydziestym Trzecim znajdujemy:

„Informacje” - powtórzył Snape. „Ufasz mu… nie ufasz mi”.

„A dlaczego nie mogę mieć tych samych informacji?”

„Jednak o wiele więcej zwierzasz się chłopcu niezdolnemu do oklumencji, którego magia jest przeciętna i który ma bezpośrednie połączenie z ciemnością Umysł Pana! ”

„Nie chcesz mi powiedzieć wszystkiego, ale oczekujesz ode mnie tej małej usługi!” - warknął Snape i prawdziwa złość zapłonęła teraz na szczupłej twarzy. - Bardzo uważasz, Dumbledore! Może zmieniłem zdanie! ”

Zauważ również, że Snape nie mówi „Nie wierzę”. Gdyby był rzeczywiście przekonany, że Dumbledore nie autoryzowałby przeszukania, moglibyśmy się spodziewać, że to powie. Zamiast tego mówi „ nie chcę wierzyć”. To brzmi bardziej jak zaprzeczenie. Nie zapyta Dumbledore'a, czy wyszukiwanie było autoryzowane, ponieważ nie chce wierzyć , że było autoryzowane.

- Tak się składa, że ​​Dumbledore mi ufa - powiedział Snape przez zaciśnięte zęby. „Nie wierzę, że wydał ci rozkaz przeszukania mojego biura!”

Jak mówi Snape, po prostu nie wierzy, że Dumbledore pozwolił Moody'emu szukać jego biuro. Dlatego pytanie o to Dumbledore'a byłoby bezcelowe. Oburzenie Snape'a jest spowodowane tym, że Moody zinterpretował instrukcje „pilnowania…” jako dające mu prawo do przeszukania biura Snape'a, prawo, którego Snape wyraźnie uważa, że ​​nie ma.

nie znam końca tego zdania. „Aby mieć oko -”… co?

• Zakon Feniksa nie został jeszcze skompletowany, więc Moody i Snape nie znali wtedy kolegów z drużyny.

• Snape od lat gra w podwójnego agenta tylko jeden zna jego prawdziwe motywy - Dumbledore. Oboje wiedzieli, że wojna nie została rozstrzygnięta, ale po prostu zawiesili jej działalność. Oboje wiedzieli, że ponowne otwarcie wojny jest bliskie i że mogą istnieć uśpieni agenci.

• Snape jest także człowiekiem o silnej kontroli emocjonalnej. Istnieją tylko dwie okoliczności, które pokazują, że stracił panowanie nad sobą:

Śmierć Lily i jego własna śmierć.

Podsumowując, Snape odgrywa podwójną rolę na rzecz Śmierciożerców, a jego odpowiedź dla Moody'ego jest częścią tej roli. Każdy przejaw ciepłych relacji między Snape'em a Dumbledorem może wzbudzić podejrzenia Śmierciożerców. Zatem Dumbledore wysyłający Moody'ego mógł być częścią planu przebrania lub inspekcja Moody'ego byłaby oznaką intruza w Hogwarcie.

Kiedy dyskutowali o znakach, postępujący obecnie wzrost mocy Voldemorta był wyższy priorytet niż zapewnienie, że wizyta Moody's była częścią planu.

Wszystkie książki są napisane silnie z punktu widzenia Harry'ego i mają bardzo ograniczoną historię. Właściwie mógł zapytać Dumbledore'a. Ale biorąc pod uwagę, jak oboje byli wtedy zajęci, więc jak mało czasu mają na spotkania nieformalne, ale bardzo prywatne, mógł spytać za późno.