Ponieważ zabranie Pierścienia jest niebezpieczne.

Isildur wziął go i został usidlony niemal natychmiast; nie minęło dużo czasu, zanim opisał go jako „cenny” w zwojach:

Jest dla mnie cenny, chociaż kupuję go z wielkim bólem. - Rada Elronda

Smeagol wziął ją i został usidlony niemal natychmiast. Zabił swojego najlepszego przyjaciela i chodził po okolicy, robiąc podłe i paskudne rzeczy.

Bilbo tego nie zrobił . znalazł to i udało mu się uciec, ale można go uznać za przypadek szczególny:

Upewnij się, że tak mało zranił go zło i uciekł w końcu, bo zaczął posiadać pierścień tzw. Z litością. - Shadow of the Past

Boromir próbował go wziąć, ale miał go nawet bez konieczności dotykania.

Jest prawie pewne, że zarówno Elrond, jak i Cirdan wiedzieli, co by się stało, gdyby spróbowali siłą odebrać pierścień Isildurowi. Byli w pobliżu do oryginalnego kucia, Cirdan był oryginalnym Powiernikiem Pierścienia (Elrond dostał go dopiero później od Gila Galada), znają moc Pierścieni i znają moc Jedynego. Spróbuj zdobyć Pierścień siłą, a zamiast tego zagarnąłby go.

Nie jestem pewien, czy Elrond czy Cirdan naprawdę mieli aż tak dużą wiedzę o znaczeniu Pierścienia. Nikt poza Sauronem tak naprawdę nie nosił pierścienia. Jedyne, co wiedzieli na pewno, to to, że Jedyny Pierścień może być używany przez Saurona do kontrolowania innych pierścieni. Niewątpliwie Elrond rozumiał ogólną naturę mocy i zła i miał całkiem dobre przypuszczenie, że utrzymanie Pierścienia to zły pomysł, że nic dobrego z tego nie wyniknie, i że rozsądną rzeczą do zrobienia jest zniszczenie go.

Ale żeby zamordować króla Isildura, twojego największego sojusznika i przywódcę armii ludzi, ponieważ uważasz, że popełnia duży błąd? To naprawdę ekstremalne! Łatwo jest mówić o zabijaniu ludzi dla większego dobra, o wiele trudniej jest to zrobić w praktyce, gdy jest się dobrym człowiekiem, takim jak Elrond. Nie mordujesz swoich przyjaciół pod wpływem chwili, ponieważ zdecydowanie nie zgadzasz się z tym, co właśnie zrobili. To po prostu nierealne, to nie jest normalne zachowanie.

Poza tym nie sądzę, by było łatwo zabić Isildura. Scena filmowa nie jest kanonem. Podejrzewam, że pokonali Saurona na części pola bitwy, na której nie było nikogo ważnego, ale Isildur niekoniecznie był całkowicie poza zasięgiem słuchu jego żołnierzy. Isildur to wspaniały wojownik. Negatywne konsekwencje zaatakowania Isildura są oczywiste i rozległe, a negatywne konsekwencje nie zniszczenia Pierścienia są mgliste i można je tylko domyślać.

Ponadto, chociaż nie jestem tego taki pewien, nie Biała Rada raczej niechętnie wierzy, że Nekromantą był Sauron? Sugerowanie, że Elrond nawet wtedy nie rozumiał prawdziwej natury Pierścienia i że jego istnienie oznaczało, że Sauron nieuchronnie powróci. Nie sądzę, żeby ktokolwiek (poza Sarumanem) naprawdę rozumiał całą naturę i niebezpieczeństwo Pierścienia, dopóki Gandalf nie przeprowadził swoich badań nad pierścieniem Bilba.

Zawsze myślałem - sądząc tylko po filmach - że będzie to podobne do sceny, w której Frodo ofiarowuje Gandalfowi Pierścień po odkryciu jego prawdziwej natury.

Elfy są istotami silniejszymi niż ludzie, ale one może nadal ulec mocy i wpływowi Pierścienia (jak widać z Galadrielą). I prawdopodobnie tego też najbardziej obawiali się Elrond i Cirdan.

Nie mogli odważyć się zabrać lub odebrać pierścionka (a przynajmniej nie próbowali tego zrobić; nie zapomnij też o Ludzie Isildura prawdopodobnie byli raczej nieszczęśliwi, widząc ich nowego króla zabitego (lub przynajmniej napadniętego) tego samego dnia ... przez elfy !?).

Coś podobnego jest również przedstawione, gdy Gandalf obchodzi się z Pierścieniem z dodatkowymi uważaj po wrzuceniu go do ognia. Wie, że z ognia nie jest gorąco, ale ostrożnie unika jego dotykania, chociaż mógłby to zrobić, aby pokazać Frodo, że rzeczywiście nie jest gorąco.

Oprócz innych świetnych odpowiedzi przyjrzyj się sytuacji politycznej. Isildur był królem ludzi w Śródziemiu. Elfy zebrały swoich przyjaciół mocy, aby dołączyć do nich jako sojusznicy i walczyć z Sauronem. Po wygranej udają się gdzieś i okradają - a może nawet zabijają - króla kontynentu obejmującego naród „dla większego dobra”.

Powodzenia w uniknięciu ciągłej wojny między ludźmi a elfami!

Głosowałem za odpowiedzią tutaj i zgadzam się z większością z tego, co zostało powiedziane. Jednak jest jeszcze wiele do dodania.

Elfy i pierścienie, krótkie wprowadzenie:

Chociaż Sauron wiedział, że mężczyznom łatwiej kołysać, starał się sprowadzić elfy do swojej służby, ponieważ były one znacznie potężniejsze. Około roku 1500 Sauron przybrał piękną twarz w Drugiej Erze i nazywając siebie Annatarem, „Panem Darów”, zaprzyjaźnił się z elfickimi kowalami z Eregionu i doradzał im w sztuce i magii. Nie wszystkie elfy mu ufały, zwłaszcza Lady Galadriel, Elrond i Gil-galad, Najwyższy Król Ñoldoru. Jednak niewielu elfów ich słuchało, pomimo ich statusu.

Jednak gdy tylko Sauron włożył Pierścień na palec, elfy wyczuły jego zdradę, zdjęły je i ukryły.

Możemy tylko spekulować, jakiego rodzaju złymi stworzeniami i instrumentami byłyby elfy Saurona, gdyby zostały one poruszone przez te pierścienie. Sam wynik byłby katastrofalny, ponieważ elf udawałby wielką broń i wspaniałego sługę celu Saurona, jakim stał się Nazgl.

Można powiedzieć, że Lady Galadriel , Elrond , Gil-galad i Cirdan byli tego znacznie bardziej świadomi niż inni elficcy przywódcy.

Gil-galad został powierzony przez Celebrimbora z pierścieniami Vilya ( Ring of Air ) i Narya ( Ring of Fire ), dwa z trzech pierścieni, które przekazał swojemu heroldowi Elrondowi i jego porucznikowi Cirdanowi przed jego zgonem podczas oblężenia Barad-dûr.

Trzeci pierścień trafił do Lady Galadriel:

Była także nosicielką Nenyi , jedna z trzech pierścieni elfów.

Możemy wywnioskować, że wszyscy wiedzieli, czym był Jedyny Pierścień i co może im zrobić, ponieważ wszyscy byli w kontakcie z innymi pierścieniami i zdradzieckiej i zwodniczej natury Sauronów, aby kierować mocą we własnym celu do własnego będzie. Tymi, którzy nosili pierścienie i trzymali je w ukryciu, były elfy, które wyczuły intencje Saurona. Strażnicy trzech ukrytych pierścieni, Galadrieli, Elronda i Cirdana.

Gil-galad został zabity przez Saurona na Górze Przeznaczenia tego dnia, gdy Sauron był nosząc Jedyny Pierścień.

Dzielnie walczył z Czarnym Panem, ale Sauron podniósł Wielkiego Króla w powietrze i rzucił nim na skalistą równinę Góry Przeznaczenia, łamiąc mu ciało

Elfy nie bawiłyby się tak potężnym urządzeniem, które prowadzi ludzi do ich własnej zagłady. Trzymaliby się od niego z daleka lub zniszczyliby, gdyby mogli. Tego dnia wiele krwi zostało przelanych i wiele straconych, więc Elrond zrobił to, co uważał za najlepsze.

Elrond powiedział, że nie zmusi Pierścienia do Isildura i opuścił problem, z którym muszą się uporać mężczyźni.

Znacznie później, w Trzeciej Erze, Elrond żałował, że nie zmusił Isildura do rzucenia pierścienia i zniszczenia go w pożarach, ale było już za późno i znowu zaginęła. Moglibyśmy zapytać - "Czy Elrond się bał?" Z pewnością był, ze względu na swoją rasę i losy świata.

Dobre pytanie. Elrond spodziewał się, że Isildur zniszczy Pierścień po całym bólu i śmierci, jaki spowodował on i jego pan. Kiedy tego nie zrobił

a. Rzuciłem mu pętlę.

b. Bał się.

Podobnie jak Orlorin, bał się, co zrobi z nim moc pierścienia. Był zdezorientowany i zły z powodu tchórzostwa Isildura, a jednak sam był zbyt przerażony, by wyrwać go z ręki Isildura. Więc ostatecznie on i Isildur byli tchórzami, bojącymi się zrobić to, co właściwe. Myślę, że później przekłada się to na gorycz Elronda. Wciąż był zawstydzony tym, czego nie zrobił.

Jest jedno błędne przekonanie, które wydaje mi się, że film przedstawia, które prawdopodobnie wzbudza zainteresowanie tym pytaniem, niż powinno. Isildur nie odwiedza Mount Doom z Elrondem w książkach, doradzono mu tylko, aby go tam zabrać. Film sugeruje, że stojąc w Mount Doom, przynajmniej rozważał wrzucenie pierścienia do ognia. Isildur nigdy tego nie rozważał. Wziął go za swój własny, za pracę swojego ojca i siebie.

Tak to widzę. Pierścień jest zdradliwy, posiada moc Saurona i zachęca do wykonania jego pracy, niezależnie od tego, czy jest w jego posiadaniu, czy nie. Gdyby Elrond i Cirdan zdecydowali się przejąć pierścień siłą, nieuchronnie wybuchłaby wojna między elfami i ludźmi, której chce Sauron.

Sam fakt, że Elrond i Cirdan są nosicielami pierścieni, jest świadectwem ich natura - są mądrzy, cierpliwi i przewidujący konsekwencje swoich działań. Jestem pewien, że widzieli, a my, jako czytelnicy, widzimy, że zapobieganie wojnie jest bardzo mądrą rzeczą.

Dodaj to do faktu, że Ostatni Sojusz szybko się rozpadał, więc nie było powiedzieć, czy i tak byliby w stanie przebić się przez pozostałe armie Orków, aby dostać się do Góry Przeznaczenia, a pozostaje Ci niewiele więcej niż przekonanie Isildura, aby zrobił właściwą rzecz.

Jest jedna rzecz, o której nikt jeszcze nie wspomniał i jeśli nie przeczytasz Silmarillionu, możesz nie myśleć o tym jako o czymś wartościowym, ale - Isildur jest Numenorejczykiem. Jako Numenorejczyk był jednym z najmądrzejszych, najsilniejszych i najbardziej utalentowanych ludzi, którzy kiedykolwiek żyli na obliczu Ardy. W szczytowym momencie, zaledwie kilka lat przed Ostatnim Sojuszem, byli JESZCZE BARDZIEJ MOCNI NIŻ ELFY i skłonili Saurona do dobrowolnego poddania się im, zamiast wyciągnięcia ich z wieży siłą. Byli tak potężni i wspaniali, że elfy na Nieśmiertelnych Ziemiach nie wierzyły, że mogą powstrzymać Numenorejczyków przed dotarciem do ich ziem, czego następstwem była zmiana świata i Númenor, który zatonął pod falami z powodu ich nieco zasłużonej pychy. . Chociaż cała siła ludzi nie była Numenorejczykami, a Isildur jest sam z trzema najpotężniejszymi elfami, jakie kiedykolwiek żyły, nie oznacza to, że mogą go po prostu zabić bez epickiej walki. Elfy i krasnoludy nie dogadały się i nie myślą, jak okropne były ich walki. Ludzie znacznie przewyższają liczebnie elfy w Śródziemiu i byłoby złym pomysłem, gdyby elfy rozpoczęły nową wojnę z ludźmi.

Jak stwierdzono powyżej kilku komentatorów, oni (Cirdan i Elrond) z całą pewnością wiedzieli o złośliwych zamiarach Pierścienia. Ich powściągliwość w radzeniu sobie z pychą Islidura wynika nie tylko z ich mądrości, ale moim zdaniem była to jedyna rzecz, jaką mogli zrobić na podstawie swoich przeszłych doświadczeń. Pomijając politykę Drugiej Ery, musimy zdać sobie sprawę, że zarówno Elrond, jak i (szczególnie) Cirdan żyli podczas wydarzeń z Sillmarillion. Sedno powstania i ostatecznego upadku Noldorów w Pierwszej Erze było oparte na pochopnych działaniach: niezłomnych przysięgach, przemocy wobec siebie, zdradzie, wrogości. A wszystko to w imię naprawienia zła Morgotha, szlachetne przedsięwzięcie. Ponieważ Cirdan był tego świadkiem (będąc starożytnym Teleri z rodu Thingola), a Elrond był dobrze zorientowany w wiedzy swojego własnego ludu, wiedzieli już, jaki rodzaj siły i zdrady przyniosą skutki, nawet jeśli zostały zracjonalizowane jako większe dobro." Nie mieli innego wyboru, jak pozwolić, by decyzja Isidura potoczyła się zgodnie z planem i mieć nadzieję na pozytywny koniec. I chociaż wynik został kupiony za znaczną cenę, ostatecznie ich decyzja okazała się słuszna; Trzecia Era zakończyła się pokojem i ogólnie znacznie lepszym niż poprzednie dwie.

(W tym miejscu przechodzę do spekulacji na temat wyników zabierania / niszczenia pierścienia siłą. Działa to prosto w ręce wroga . Nie miałoby to nawet znaczenia, gdyby w rezultacie pierścień został zniszczony. Te złowrogie drzwi zostałyby otwarte między elfami a ludźmi i z całą pewnością Sauron, niezależnie od tego, co mu pozostawiono, wykorzystałby to i obudzonych na nowo. W rzeczywistości istnieją Tolkeinowskie szkice Cienia powracające w wyniku wielkich i złych czynów dokonanych przez ludzi (?) w Czwartej Erze.)

Oprócz świetnej odpowiedzi Jimmy'ego Sheltersa (która dostarcza wielu wglądu) można podać jeszcze jeden powód (a w czasie incydentu z Isildur może być ważniejszy punkt): Polityka.

Gdyby elfy siłą zabrały Pierścień Isildurowi, po prostu rozpoczęłyby wojnę między elfami a ludźmi. Mężczyźni są dumnymi ludźmi i nigdy nie tolerowaliby obezwładnienia swojego zwycięskiego króla.

Musiało to być ważne, ponieważ Elrond i Cirdan nie wiedzieli o Gollumie, Bilbo, Frodo, Samie i Boromirze - wszystko to wydarzyło się długo po tym, jak Isildur zdobył Pierścień. Ponieważ Jedyny Pierścień zawsze był w posiadaniu Saurona, dopóki Isildur go nie wziął, prawdopodobnie nie wiedzieli nic o tych subtelnych efektach!

Isilidur walczyłby na śmierć i życie przed przekazaniem pierścienia, taka jest natura pierścieni. Elrond & Cirdan zrozumiałby, że Isildur był całkiem niezły z mieczem pochodzącym z potężnej rasy Numenoru.

Odpowiedź jest taka, że ​​żaden z elfów, Elrond, Cirdan, Gil-Galad, Galadriel - nie wiedział, czym był Jedyny Pierścień, poza tym, że próbował zniewolić tych, którzy nosili inne pierścienie.

Pierścień jest częścią samego Saurona, włożył w to swoją wolę dominacji i swoją moc.

Na tej podstawie żaden z elfów nie tknąłby tego chętnie. Galadriela odrzuca ofertę Froda w LOTR na jej przyjęcie, podobnie jak równie potężny Gandalf. Oboje wiedzą, że Pierścień ostatecznie zniewoliłby ich i Sauron z łatwością odebrałby im Pierścień.

Elrond nie zabiera Isildura na Górę Przeznaczenia, aby go zniszczyć i nie naciska na niego, poza radą, ponieważ tak naprawdę nie wie, że jest to ucieleśnienie mocy Saurona.

Isildur zachowuje Pierścień, ponieważ przyciąga on wszystkich oprócz elfów - Saruman (nie jest sługą Saurona, jak pokazują filmy, chce Pierścień dla siebie), ludzie są w Boromir i Ojciec Boromira. Niektórzy hobbici to - Gollum, Bilbo i Frodo.