Cały film polega na tym, że nie wiemy, ponieważ nie było dowodów. Jeśli chcesz wierzyć, że poszła do Vegi (i nie tylko), musisz polegać na wierze. O tym był ten film.

Osobiście zdecydowanie wolę wierzyć, że podróż Ellie była prawdziwa. Końcowe wersy filmu sugerują , że taki był zamiar, a urzędnik państwowy przyznał, że chociaż kamera Ellie nagrywała tylko statyczne obrazy, to rejestrowała statyczność przez czas, przez który rzekomo podróżowała; zamiast subiektywnych zerowych sekund, które jej hipotetyczny sen trwałby z perspektywy wszystkich innych.

Nie wiem, czy to pomaga, ale w książce dzieje się coś podobnego: obserwatorzy z zewnątrz widzą, jak Maszyna się rozkręca, a następnie natychmiast zwalnia. Jednak podróżnicy (w książce jest zespół pięciu) mają niesamowitą podróż i wszyscy mają to samo doświadczenie. The Being Arroway, z którym rozmawia, mówi jej o przesłaniu ukrytym w cyfrach pi, które wydawałyby się niemożliwe dla nikogo dobrze zorientowanego w matematyce. Niemniej jednak, kiedy wraca do domu, rzeczywiście znajduje taką wiadomość po tym, jak wiele razy przeszukiwała.

Więc w książce doświadczenie było prawdopodobnie prawdziwe.

To zależy całkowicie od interpretacji widza (jak wskazał KSmarts w komentarzach).

Na podstawie fizycznych dowodów można przede wszystkim udowodnić, że maszyna zdecydowanie wydłużyła czas w jej rdzeniu, ponieważ udowodniło statyczne nagranie. Ponieważ nie pojawiły się żadne inne dowody, które kiedykolwiek wskazywałyby na zniknięcie kapsuły, poza krótkimi pół sekundami, gdy pierścienie ją zasłaniały, jeśli polegasz tylko na weryfikowalnym dowodzie, to wszystko, co możesz odebrać. Nawet uszkodzenie krzesła wewnątrz kapsuły można przypisać tylko rozszerzeniu czasoprzestrzeni. Ellie przyznaje tak samo, że możliwe, że nic się nie wydarzyło podczas przesłuchania.

Jeśli pozwolisz, że pamięć Ellie jest dokładna, jest wysoce prawdopodobne, że podróżowała. Szczegóły, które zebrała podczas swojej podróży, nie są fantazjami, jakie miała wcześniej. Całkowicie zamknięta metalowa kapsuła, która staje się przezroczysta, nie jest czymś, co prawdopodobnie wymyśli. W całej swojej historii nie spotkała się z taką reakcją emocjonalną, jaką widziała po prostu widząc piękno w przestrzeni (biorąc pod uwagę, że była bardzo zmotywowaną osobą i dlatego była na to otwarta).

Ponadto nic nie eliminuje obu scenariuszy. Mechanika, przez którą kapsuła staje się przezroczysta, nie jest tak naprawdę stosowana w żadnej znanej nauce, tylko w potencjale podróży wormholem, aw filmie zakłada się, że to tylko pojemnik. Jest całkiem możliwe, że jedyną rzeczą, która odbyła tę podróż, był umysł Ellie, kapsuła działająca jako przewodnik lub kanał mentalny, dostarczająca wszystkie obrazy, których była świadkiem. Dzięki połączeniu tunelu czasoprzestrzennego mogłoby to umożliwić innej rasie dostęp do jej umysłu i zaaranżowanie scenariusza, który pozwoliłby im się komunikować. Nawet jeśli nie kupisz tego scenariusza, kosmici, którzy uzyskają dostęp do jej wspomnień, sugerują, że mogliby z nimi zrobić prawie to, co chcieli, a wszystko to można wszczepić wstecz, aby powiedzieć ... cóż, cokolwiek chcieli, aby Ellie się przedostała reszta ludzkości.

Najbardziej oczywistą debatą, jaką ma sam film, jest presja między nauką opartą na dowodach a wiarą opartą na emocjach. Celowo nigdy nie odpowiada na to pytanie, swoim bohaterom ani widzom. Jak już wspomniano, to zależy od Ciebie.

W książce było wiele dowodów. Kapsuła była bardzo zużyta i przyniosła pamiątkę - liść palmowy. Nie wspominając o wspólnym doświadczeniu pięciu osób. Ludzie, którzy próbowali ją zdyskredytować, musieli sięgać naprawdę daleko, aby spróbować zbudować wiarygodny alternatywny scenariusz wyjaśniający te rzeczy. Mimo wszystko próbowali, bo - cóż, to tylko polityka.

18 godzin statycznego nagrywania jest tym, co dają ci filmy, ponieważ tak to się stało. Ale znowu, jest tak samo otwarta na dyskusję, jak topowa scena pod koniec Incepcji.

IMO, jedyną gratką w filmie, która nigdy nie jest omawiana, jest fakt, że wstała z krzesła, kiedy IPV przeszedł. Jeśli pamiętasz początek, kiedy po raz pierwszy usiadła na krześle, była przymocowana do krzesła za pomocą magnetycznych zamków na plecach, aby utrzymać ją na miejscu. Jeśli IPV naprawdę przeszedł przez maszynę w ciągu kilku sekund od upuszczenia go, tak jak sądzili obserwatorzy, to jak tak szybko wstała z krzesła i położyła się na podłodze? Odkąd uderzyła zarówno w siatkę zabezpieczającą, jak i wodę, można by pomyśleć, że to krzesło byłoby wystarczająco mocne, aby utrzymać ją na miejscu. Dobrze?

Ale w jej sekwencji podróży kosmicznych wiemy, że wstaje z krzesła z powodu wibracji. Nawet to zajmuje jej kilka sekund. To nie jest tak, że był przycisk wysuwania czy coś. Od momentu upadku w czasie rzeczywistym, a także biorąc pod uwagę ilość G, która ciągnie ją od upadku, nie byłaby w stanie się z tego wydostać, gdyby nie była faktycznie w kosmosie i miała odpowiedni czas.

Chciałbym poruszyć coś, o czym zarówno film, jak i książka celowo pomijają.

W filmie jest to ukryte, podczas gdy w książce jest to bardzo wyraźne; Transmisja, którą otrzymaliśmy, była bardzo złożona, ale dała nam jasne instrukcje, jak zbudować maszynę, która wykracza daleko poza jakąkolwiek technologię, którą mieliśmy.

W filmie mamy wrażenie, że było to coś, co właśnie zbudowałeś, podczas gdy w książce zrozumienie, opracowanie i skonstruowanie zajęło wiele lat. To sprawiło, że program Apollo wyglądał jak spacer po parku.

To, że Hadden właśnie siedział nad tą nową technologią i użył jej jako praktycznego żartu na temat ludzkości, to satyra Carla Sagana. To, że Arroway znalazł krąg w pi, musiało być zabawą dla każdego matematyka, jakiego kiedykolwiek znał.

Ale książka i film nie są o kontakcie. Chodzi o bycie numinous. Sagan zostawił to szeroko otwarte. Mówię na przykład, że wszystko się wydarzyło, ponieważ nie sądzę, aby nawet Hadden mógł ukryć tak zaawansowaną technologię przed innymi interesariuszami.

Zdaję sobie sprawę, że zostało to już wspomniane, ale jak podkreśla bohaterka Angeli Basset (zapomnij jej imienia), sprzęt Ellie nagrał 18 godzin materiału filmowego w czasie, który wszyscy inni mówią jej, że trwało tylko 1 sekundę - nie ilość złudzeń lub oszustw może wcisnąć tyle czasu w jednej chwili, nawet jeśli było to 18 godzin statycznej (mogłaby przysiąc, że powiedziała 14, ale to nie ma znaczenia) - pojadę, że podróż naprawdę się wydarzyła.

Ellie idzie do Vegi, ale podróżuje przez tunel czasoprzestrzenny, jak twierdzi, że według niej był w filmie.

Dla ludzi na Ziemi wygląda na to, że kapsuła tylko wpadła do morza, ale w międzyczasie, gdy spadła, zakrzywiła się w czasoprzestrzeni i podróżowała do Vega w „około 18 godzin”, jak mówi Jej kamera zarejestrowała również około 18 godzin zakłóceń. Widzi także w kapsule (materiał jest w jakiś sposób przezroczysty w niektórych miejscach, gdy się porusza) planetę Vega ze światłami i cywilizacją.

Jednak jakoś zasypia, a kosmici Vega idą wirtualnie w jej śnie i spełnij jej marzenie, że jest na plaży, którą wymyśliła, gdy była dzieckiem, a obcy udają jej tatę i wyjaśniają, dlaczego zrobili wszystko, aby pomóc ludziom. Następnie budzi się ranna, gdy przybywa na Ziemię z upadającej kapsuły. Więc udaje się w pobliże planety Vega, ale śni z kosmitami. Więc w pewnym sensie idzie do Vegi, a pod pewnymi względami nie.