Nie, nie ma. Orkowie są powszechnie pogardzani przez „dobre” rasy Śródziemia, co widać po reakcjach Drzewca i większości elfów, którzy o nich mówią.

Istnieją dowody na to, że Orkowie są rasą wypaczoną przez Morgotha, prawdopodobnie zrobione z torturowanych elfów (ale to nigdy nie jest potwierdzone). Wspólnym motywem w twórczości Tolkiena jest to, że zło nie może tworzyć, tylko kpić i przekręcać. Orkowie są więc kpiną z „dobrych” ras.

Z The Silmarillion , „Of the Coming of Elves” :

Ale o tych nieszczęśliwych, którzy zostali usidleni przez Melkora, niewiele wiadomo na pewno. Kto z żyjących zstąpił do dołów Utumno, czy też zbadał mroki rad Melkora? Jednak mędrcy Eressëi potwierdzają to, że wszyscy Quendi, którzy dostali się w ręce Melkora, zanim Utumno został złamany, zostali tam osadzeni w więzieniu, a dzięki powolnej sztuce okrucieństwa zostali zepsuci i zniewoleni; iw ten sposób Melkor wyhodował ohydną rasę Orków z zazdrości i kpiny z elfów , z których później byli najbardziej zaciekłymi wrogami.

(uwaga samego Tolkiena twierdzi, że nie jest to pewne!)

To powiedziawszy, przynajmniej niektórzy Orkowie w LOTR wykazują pewne umiarkowanie pozytywne cechy. Ugluk, przywódca Uruk-hai wiozących Merry'ego i Pippina do Isengardu, wykazuje przywództwo (choć trzeba przyznać, że jest dość bezwzględny) i nie jest tchórzem jak większość innych Orków. Kiedy przychodzi mu do głowy, próbuje stanąć na wysokości Rohirrimów, w końcu zostaje zabity w pojedynku z Eomerem. Muszę szanować brzydkiego faceta!

Zgadzam się, że orki mogą mieć dobre cechy, na przykład lojalność:

Orkowie często ścigają wrogów przez wiele lig na równinie, jeśli mają poległego kapitana, którego można pomścić (FotR 351) .

Jaki byłby inny powód niż (pokręcone) poczucie honoru, to tak, jakby „zabili nasze, więc chcemy zemsty”. Uruk-hai są jeszcze bardziej „nacjonalistyczni”, dumni z tego, kim są:

Jesteśmy walczącymi Uruk-hai! Zabiliśmy Wielkiego Wojownika. Wzięliśmy jeńców. Jesteśmy sługami Sarumana Mądrego: ręki, która daje nam do jedzenia mięso. Wyszliśmy z Isengardu i przyprowadziliśmy cię tutaj, a my poprowadzimy cię z powrotem drogą, którą wybraliśmy.

Mają coś w rodzaju więzi plemiennej, oczywiście nie zawahają się zabić inne orki, jeśli pochodzą z innego plemienia. Między sobą mogą być kolegami, jak Shagrat i Gorbag, którzy mówią o „starych dobrych czasach” i że zabiorą kilku „zaufanych chłopaków” na grabież:

„Nie, nie” wiem - powiedział głos Gorbaga. - Z reguły wiadomości przesyłane są szybciej, niż cokolwiek mogłoby przelecieć. Ale nie pytam, jak to się robi. Najbezpieczniej tego nie robić. Grr! Ci Nazgûl przyprawiają mnie o gęsią skórkę. I zdejmują z ciebie ciało, gdy tylko na ciebie spojrzą, i zostawiają cię zimnego w ciemności po drugiej stronie. Ale on je lubi; są obecnie Jego ulubieńcami, więc nie ma sensu narzekać. Mówię wam, to żadna gra w mieście. ”

„ Powinieneś spróbować być tutaj z Shelob jako towarzystwo ”, powiedział Shagrat.

„ Chciałbym spróbuj gdzieś, gdzie ich nie ma. Ale wojna trwa teraz, a kiedy to się skończy, może być łatwiej ”.

„ Mówią, że idzie dobrze ”.

„ Tak będzie ”. chrząknął Gorbag. 'Zobaczymy. Ale tak czy inaczej, jeśli wszystko pójdzie dobrze, powinno być dużo więcej miejsca. Co powiesz? - jeśli będziemy mieli okazję, ty i ja wymkniemy się i ustawimy gdzieś na własną rękę z kilkoma zaufanymi chłopakami, gdzieś, gdzie jest dobry łup, fajny i przydatny, a nie ma wielkich szefów. '

' Ach! powiedział Shagrat. „Jak za dawnych czasów”.

Wydaje się również, że orkom poddaje się pranie mózgu, aby myśleć, że elfy i ludzie są bardziej okrutni i zdradzieccy niż oni:

„Myślę, że nie znajdziesz w tym zbyt wiele - powiedział Gorbag. - Mógł nie mieć nic wspólnego z prawdziwą psotą. Wydaje się, że wielki facet z ostrym mieczem i tak nie uważał go za wiele wartego - po prostu zostawił go kłamliwego: zwykła elficka sztuczka.

Oczywiście nie uratowali go z podobnej sytuacji ich kolega Ufthak, tylko dlatego, że bali się Szeloby.

To jak stereotypy, które rzucono im do głowy, by nienawidzić wszystkich innych istot, poza tym są źli, ponieważ nigdy nie mieli okazji być kimś innym. Zawsze znajdowali się pod wpływem większych mocy, najpierw Morgotha ​​(który prawdopodobnie przedstawiał się im jako bóg), a później Saurona (wpływ był częściowo magiczny, tak samo jak Saruman za pomocą głosu kontrolującego umysł).

Miałem na myśli nacjonalizm w pozytywnym sensie, jako znak ducha wspólnoty, który sam w sobie jest dobry. Istnieje również osobisty pogląd autora. Tolkien napisał:

„Byłyby to największe grzechy Morgotha, nadużycie jego najwyższego przywileju i byłyby stworzeniami zrodzonymi z grzechu i naturalnie złymi (prawie napisałem„ nieodwracalnie złe ”; ale to też będzie ponieważ akceptując lub tolerując ich uczynienie - niezbędnym do ich rzeczywistego istnienia - nawet Orkowie staliby się częścią świata, który jest Boży i ostatecznie dobry.) ~ List # 153

„Naturalnie zły” oznacza ich naturalna skłonność do zła, nawet większa niż w przypadku ludzi, na którą dodatkowo wpływa niewolnictwo wyższych mrocznych mocy i ich własna kultura oddana niszczeniu, nienawiści i zasadniczo robieniu złych czynów dla przyjemności.

„To z czasem stało się jasne, że niewątpliwi ludzie mogliby w ciągu kilku pokoleń zredukować niewątpliwie pod dominację Morgotha ​​lub jego agentów niemal do poziomu umysłu i zwyczajów orków;

Wiadomo również, że orkowie potajemnie nienawidzą swoich panów i żałosnego życia, na które zostali zmuszeni, ale ostatecznie Tolkien przewidział dla nich bardziej miłosierny los. Stając się częścią świata, mieli szansę na odkupienie. Więc chociaż nie mamy przykładów ściśle dobrych orków w żadnej historii, nie możemy zapomnieć o potencjale zmiany.

As an individual who admires energy, tenacity, courage and faithfulness, I believe Ugluk of Isengard (introduced in The Two Towers) has more than "mildly positive traits." A captain of the fighting Uruk-hai, he commands a troop of orcs that capture the hobbits Merry and Pippin, bringing them partway to Isengard before he is killed by horsemen from Rohan. Ugluk fiercely demonstrates and promotes a clear set of values that include bravery, determination and loyalty, all of which are VERY positive traits.

On courage:

"I don't trust you little swine. You've no guts outside your own sties."

Yet he does seem to trust—and gladly reward—those he identifies as sharing his warrior spirit:

"We are the fighters. We'll feast on horseflesh yet, or something better."

In fact, Ugluk's group loyalty is so strong, he introduces his troops as being "servants of Saruman the Wise, the White Hand" before he introduces himself by name. Even under duress, it remains steadfast. When "the [enemy] horsemen had encircled" his group and are about to go in for the kill, Ugluk keeps his mission in the forefront of his mind, at great danger to himself:

"Put those Halflings down...as long as I'm alive, I want 'em. But they're not to cry out, and they're not to be rescued."

At the very end of his life, he is apparently in the "one band, holding together in a black wedge, [that] drove forward resolutely" rather than abandoning his comrades.

Ugluk also compares favorably to the "good" characters, particularly Hobbits, in his willingness to place personal accomplishment ahead of physical comfort. While he does show consideration that his "lads are tired of lugging you [Hobbits] about," he will readily "march day and night" through dangerous territory and "leg it double quick" when being chased by riders. Even with the fate of the world at stake, none of the "good" characters show this sense of urgency. Describing Ugluk's journey, the wizard Gandalf admits:

"So between them our enemies have contrived...to bring Merry and Pippin with marvellous speed...to Fangorn, where otherwise they would never have come at all!" (emphasis mine)

Ugluk would probably have no way to know the exact purpose of his mission, although he is aware the hobbits have "something that's wanted for the War." Given that he was presumably raised in Isengard with scant information about Middle-earth's geopolitics available, his ignorance that Saruman was an "evil" faction would be quite reasonable. Thus, his capacity for "good" in the canonical sense is somewhat untested. However, Ugluk is able to respect skilled fighters beyond his own race and even beyond the dark factions. He describes Boromir as a "great warrior."

Furthermore, his discipline in keeping the Hobbits "alive and as captured" throughout his march suggests that under a different training regimen, he might even be capable of observing and fiercely enforcing the 7 principles of Leave No Trace outdoor ethics, which protect ferocious predators and stately trees alike. https://lnt.org/learn/7-principles. Although circumstances are causing the orcs of Isengard to cut the local trees, it is not inherent in all orcs to destroy forests on sight. In The Hobbit, we see that the Misty Mountains orcs not only frequent an apparently sustainable forest near their homeland, but are allied with its wolf inhabitants.

Keep in mind that The Silmarillion was ostensibly written by the orcs' elven arch-enemies and the scene in which Ugluk appears was written from the perspective of hobbits, Middle-earth's most comfort-loving race. Hobbits would be unlikely to identify any of Ugluk's qualities as positive because such qualities are practically the antithesis of their own values. The Ents, who pride themselves on their ponderousness and look down on anything "hasty," would also be contemptuous of the orcs' love of swiftness. However, other enemies of orcs react differently. After observing Ugluk in battle, the Rohirric commander Eomer considers him a worthy opponent to dismount for and fight man to man, sword to sword.

In short, the characterization of this orc always made me skeptical of the blanket policy of killing orcs on sight, especially in peacetime.

Stara rozmowa, ale pomyślałem, że się do niej odniosę, bo nigdy nie wiadomo, kto może się zastanawiać i potykać na stronie.

Jeśli dobrze pamiętam, po przeczytaniu większości materiałów JRR, orkowie nie są już produkowany przez zepsute elfy lub mężczyzn, ale zamiast tego rozmnażać się seksualnie poprzez „doły rozrodcze”. (Wyobrażam sobie, że są żeńskie orki, być może bardzo nieliczne, które są hodowane z najlepszymi samcami orków w dołach lęgowych i działają jako rodzaj "królowej" i produkują potomstwo, które następnie szybko i niezależnie rośnie od dziecka do dorosłego w doły, które potem wynurzają się z ziemi, jak mówi Tolkien (

Sposób, w jaki narodziny Uruk-hai jest przedstawiony w filmach, nigdy nie jest wspominany w książkach i wydaje mi się, że jest to tylko po to, aby łatwiej wyjaśnić, w jaki sposób saruman mógł szybko stworzyć armię. Melkor nie mógł stworzyć życia, a saruman z pewnością nie, stąd dlaczego Melkor musiał skorumpować istniejące rasy, aby stworzyć swoje orki. Powodem, dla którego wprowadzam Uruk-hai do równania, jest to, że są „orkami wyhodowanymi z ludźmi co oznacza, że ​​orki mają narządy płciowe i są zdolne do rozmnażania. W konsekwencji, orki są „indoktrynowane”, jeśli chcesz, przez ich panów i ich rówieśników, mieć takie nastawienie, jak oni. Gdybyś miał nowego orka i wychował go w hrabstwie kochałby chwasty i małe rzeki, ale nie ma rekordu w książki dowolnego takiego orka.

W Silmarillionie nie ma wzmianki o żadnych „dobrych” orkach.

Morgoth torturował i zamieniał elfy w orki. W silmarillionie jest powiedziane, że był to „najgorszy czyn i najbardziej nienawistny dla Iluvatara”.

Z powodu tej proklamacji w książce mam skłonność wierzyć, że orki nigdy nie mogą być dobre. Gdyby była w nich choćby iskra dobra lub nawet tendencja do stania się dobrym, nie byłby to najgorszy czyn.

Ale wtedy nie są tylko bezmyślnymi niewolnikami lub złymi sługami, którzy podążają za Sauronem. każde zamówienie. Dowodem na to jest to, że Gorbag ​​i Shagrat kłócą się o to, czy bezpośrednio słuchać Saurona, czy zachować mithrilowy płaszcz Froda. Istnieje również element, który posiada wolną wolę wszystkich stworzeń Śródziemia, więc po upadku Mordoru mogły ewoluować, by być bardziej dobrymi niż złymi, ale osobiście nie sądzę, aby było to prawdopodobne.

O niegodziwości Tolkiena w stosunku do Orków odnosi się w „Listach J.R.R. Tolkiena”. W „Liście 269”. Tolkien sugeruje, że w prawdziwym świecie orkowie nie byliby całkowicie nie do odkupienia.

Nie wiemy, co stało się z orkami po zakończeniu Trzeciej Ery. I to jest otwarte na wyobraźnię, ponieważ Tolkien napisał bardzo niewiele wierszy o Czwartej Erze i poza nią. Możemy również pomyśleć, że Orkowie zostali ugaszeni przez ludzi lub że Orkowie ewoluowali wolni od Saurona jako raczej brutalna rasa, ale niekoniecznie zła, lub jakakolwiek inna opcja, która nam odpowiada.

[Tolkien] w końcu powiedział, że są Orkowie, którzy żyli spokojnie jako kupcy i farmerzy na całym Śródziemiu Nie znam rzeczywistego źródła tego, ponieważ znalazłem to na wiki, ale jeśli tak jest, powiedziałbym nie, nie wszystkie orki są czystym złem.

Jeśli wziąć pod uwagę gry wideo, w Shadow of Mordor jest ork o imieniu Ratbag, który faktycznie pomaga protagoniście. Nie jest naprawdę zły, ale też nie do końca dobry. Jeśli odpowiednio go wynagrodzisz, zrobi wszystko, co w jego mocy, dobry lub zły uczynek.

W Of the Rings of Power and the Third Age jest napisane, że podczas Wojny Ostatniego Przymierza

Wszystkie żywe istoty zostały podzielone w tym dniu, a niektóre z każdego rodzaju, nawet bestie i ptaki, zostały znalezione w obu gospodarzach, z wyjątkiem tylko elfów.

Sugerując możliwość istnienia „dobrych” Orków.

Oczywiście gdzieś na ziemiach Ardy mogą być dobre Orki. Wielu z was mówi nie, ponieważ zostali wyszydzeni z dobrej rasy, a złe rasy nie mogą zostać stworzone, lecz tylko zmienione. Oznacza to również, że nie może być złych ludzi ani elfów, ponieważ są one dobrej rasy. Teraz, patrząc na to, jak działa nauka o naturze w porównaniu z wychowaniem, jestem pewien, że większość ras na Śródziemiu nie rodzi się ani zła, ani dobra (przepraszam za balrog). Jednak kultura, w której urodziło się dziecko Orków, nauczy młodego orka, co uważa za słuszne, a co uważa za złe, dlatego dziecko Orków jest złym, a nie urodzonym. Jestem pewien, że było kilku orków, którzy nie zgadzali się z orkami, określając Orka jako tabu. To byłby dokładnie ten sam scenariusz, ze złym człowiekiem z Rohanu, który zamordował niewinnych ludzi po tym, jak przez całe życie mu wmawiano, że zabijanie niewinnych jest złe. Teraz mr. Tolkien może nigdy tego nie napisał, ale jestem pewien, że zgodziłby się ze mną, gdyby żył dzisiaj.