Imię Palpatine'a zostało po raz pierwszy podane w prologu do powieści Alana Deana Fostera Gwiezdnych wojen (przypisano ją Lucasowi, ale on tego nie napisał), która ukazała się w listopadzie 1976 roku, 6 miesiące przed premierą samego filmu 25 maja 1977 roku.

Tak więc Palpatine jako cesarz był dosłownie znany, zanim publiczność kiedykolwiek zobaczyła film o Gwiezdnych Wojnach. W rzeczywistości była to jedna z pierwszych rzeczy, które ludzie mogli dowiedzieć się o uniwersum Gwiezdnych wojen.

Celem filmów nie było ukrycie faktu, że Palpatine zostanie cesarzem (lub był Darth Sidious), miało to pokazać, że był mistrzowskim szachistą, który oszukiwał wszystkich i że w dużej mierze to dobrzy faceci byli odpowiedzialni za jego powstanie z powodu własnej ślepoty. Amidala zainicjował głosowanie, które usunęło jego poprzednika. Jar-Jar zainicjował głosowanie, które dało mu nadzwyczajne uprawnienia. Rada Jedi pozwoliła mu działać pod ich nosami. Anakin nigdy nie podejrzewał, że jest manipulowany, aż było za późno i tak dalej. Tak jak trylogia była pomyślana jako tragedia pokazująca wzlot i upadek Anakina Skywalkera, tak była to dodatkowa tragedia, że ​​osoba odpowiedzialna za cały bałagan stała tam przez cały czas, w przypadku uroczystości pod koniec The Phantom Menace całkiem dosłownie.

Nie tylko nie był to faktyczny sekret, ale co ważniejsze, znajomość tych informacji prawdopodobnie prowadzi do lepszego zrozumienia historii niż jej niewiedza.

Jeśli po raz pierwszy ktoś zdaje sobie sprawę, że Sidious i Palpatine są jedno i to samo jest późno w trylogii prequel, ta osoba przeoczyła wiele dramatycznych elementów, które nigdy nie miały być niejasne.

I rzeczywiście miało to być dość oczywiste. Jeśli nie, filmowcy nie pozwoliliby, by twarz cesarza i Sidiousa była tak łatwo widoczna. Nie było wcale trudno rozpoznać Iana McDiarmida w tej wielkiej masce.

Zwróć także uwagę na brak jakiejkolwiek sceny z dużym odkryciem. Żadnej pęczniejącej muzyki i ostrego crescendo, żadnego napiętego tempa i gwałtownych zbliżeń, żadnych szokujących reakcji nikogo na ekranie.

Nie było tajemnicą dla nikogo, kto chciałby patrzeć. Fakt, że cesarz w Powrocie Jedi był grany przez tego samego aktora, który grał Palpatine'a i Dartha Sidiousa, był dość oczywisty. Co więcej, w przedpremierowych recenzjach The Phantom Menace zostało wyraźnie powiedziane, że Sidious będzie cesarzem.

Scena na końcu odcinka I gdzie Palpatine mówi, że będzie oglądał karierę młodego Anakina z "wielkim zainteresowaniem", był grany dla ciężkiej dramatycznej ironii; publiczność wie, co to będzie oznaczać, ale postacie poza Palpatine'em są zupełnie nieświadome. I jedną z rzeczy, które, jak sądzę, naprawdę skutecznie zrobiły prequele, było jasne pokazanie, jak wszystkie toczące się wojny były ustawione, a Palpatine faktycznie kontrolował obie strony.

Obejrzałem całą trylogię prequela, a także obie serie Clone Wars , zwracając szczególną uwagę na wszystko, co wyraźnie łączy Palpatine'a z Sidiousem dla widza. Najbliższe rzeczy, które znalazłem, to:

• Palpatine i Sidious mają podobny podbródek i nos. Teraz wiemy, że w filmach jest ten sam aktor w filmach i stopklatkach (które normalni widzowie tego nie robią), wydają się pasować bardzo dobrze, ale nadal nie jestem pewien, czy Ian McDiarmid nie nosił protez podczas gry w Sidiousa ( pytanie uzupełniające). kilka wskazówek, że twórcy nie chcieli, aby podobieństwo było wyraźne lub założyli, że nie jest jasne:

  • W pierwszej serii Clone Wars były wizualne różnice między Sidiousem i Palpatine, jak pokazano tutaj.

  • Sidious i Palpatine nie mają nawet wyglądać identycznie. Sidious jest oszpecony przez siłę i zakładając magiczną maskę podając się za Palpatine'a (patrz to pytanie).

  • Szczególnie w filmach Sidious jest pokazywany prawie tylko z oświetleniem od dołu, co jest dość niezwykłe i sprawia, że ​​jego twarz pozostawia znacznie inną wielkie wrażenie.

  • We wszechświecie kaptury i hologram wydają się skutecznym sposobem na ukrycie twojej tożsamości. Jest to szczególnie widoczne w scenie w Wojnach klonów gdzie Kaminoanie rozmawiają z zakapturzonym hologramem Tyranusa, ale wyraźnie nie udaje im się zidentyfikować go jako Dooku - który był znaną postacią polityczną. w takim przypadku publiczność bardzo dobrze wiedziała, co się dzieje, ale jeśli twórcy chcieli użyć jakiekolwiek zawieszenie w niedowierzaniu, musieli uwierzyć, że kaptury są skuteczne.

• Zdarzają się sytuacje, w których złowróżbna muzyka, ruchy kamery (np. pogrzeb w odcinku I), czy Palpatine robiącym non-sequitur grymasy do kamery i tylko do kamery.

• Czasami Palpatine dowiaduje się pewnych informacji i wkrótce potem Sidious wyjawia to swoim sługom.

• W S5E16 z Wojny klonów jest jedna piętnastosekundowa scena, w której Palpatine prosi o przygotowanie swojego statku i wkrótce potem Sidious ląduje w Mandalore. (Gdybym miał pokazać komuś bez wcześniejszej ekspozycji na Gwiezdne Wojny cały materiał kanonu w porządku chronologicznym we wszechświecie, to to jedyna scena, którą chciałbym usunąć, zanim Sidious ujawni się Anakinowi.)

To zdecydowanie sugeruje, że istniał protokół, który nie ujawniał, że Palpatine to Sidious, co było W porównaniu z tym, jak często inne sekrety (dotyczące galaktyki) są wyraźnie potwierdzane publiczności, np. że Dooku jest Tyranem i jest w zmowie z Sidiousem.

Zwróć uwagę, że kiedy Sidious ujawnia się do Anakina w odcinku III, robi to powoli, prawdopodobnie dlatego, że wielki szok zagroziłby jego planom przemiany go. Wyczuwam, że nie ma wielkiego momentu ujawnienia. Zwróć również uwagę, że ujawnienie, że Leia jest siostrą Luke'a, zostało zrobione podobnie, nie spektakularnie.

Zwróć także uwagę, że były spekulacje, że odcinek III będzie zawierał duży zwrot akcji, który Palpatine i Sidious to nie ta sama osoba. Tak się nie stało, ale fakt, że faktycznie to rozważano, pokazuje, że pytanie było wystarczająco otwarte.

Podsumowując, myślę, że trylogia prequel została stworzona z zamiar, aby niewtajemniczony widz nie wiedział, że Palpatine jest Sidiousem, dopóki nie ujawni się Anakinowi w III odcinku; jestem jednak sceptyczny, że twórcy założyli, że znaczną część widowni teatralnej stanowią widzowie niewtajemniczeni. co było zamierzone, a nie co zostało osiągnięte.

Nazwisko Palpatine było dobrze znane w latach 90-tych

Jak widać z tego, nazwisko Palpatine zostało opublikowane w wielu powieściach, komiksach i grach.

Być może gry są w tym najważniejsze , ponieważ powieści i komiksy czytali zwykle tylko zagorzali fani. Ale gry krążyły wśród bardziej swobodnej publiczności, nawet ci, którzy nie przejmowali się zbytnio SW i być może oglądali tylko oryginalną trylogię, grali w takie gry jak Shadows of the Empire, Star Wars: Rebellion lub Star Wars: Tie Fighter. I, jak widać, wszystkie trzy gry zawierały nazwę Palpatine.

Biorąc pod uwagę zwykły szum i sztuczki marketingowe, których LucasArts używał do sprzedaży swoich towarów, z trudem mogliby uznać tożsamość Imperatora za tajemnicę, gdyby zostało to jasno określone .

Ian McDiarmid ma bardzo charakterystyczny głos. Mimo że jego twarz była zamaskowana przez wszystkie protezy o „pomarszczonym wyglądzie” i chociaż nieco zmienia brzmienie swojego głosu, aby być cesarzem w „Powrocie Jedi”, połączyłem te dwie rzeczy, gdy tylko usłyszałem, jak mówi swoim pierwsze linijki w „The Phantom Menace”. Podejrzewam, że nie byłem jedyny, a ludzie w LucasFilm w pełni zdaliby sobie sprawę, że każdy członek widowni, który widział „Return of the Jedi”, połączy kropki na długo przed tym, zanim zostanie to wyraźnie powiedziane w „Revenge of the Sith”.

Myślę, że legenda była już znana, że ​​Palpatine był Cesarzem. W Heir to the Empire (powieść z 1991 roku, już nie kanon) wspomnieli, że Jorus C'Baoth był asystentem Palpatine'a (wymienionego tutaj z imienia) i zauważyli, że Palpatine został Emporer. Więc było to już wtedy dość dobrze znane. Poważni fani z pewnością znaliby tę nazwę, zanim wyszedł mój odcinek.