Spekulacje, ale nie jestem pewien, czy dostaniesz więcej niż to ...

Snape jest praktyczny

Po pierwsze, czysto praktyczny powód - potrzebował Harry'ego, aby mu uwierzył. Emocjonalne połączenie z Lily jest kluczowe dla zrozumienia, dlaczego Snape i Dumbledore zrobili to, co zrobili. Snape może powiedzieć „co” się stało, ale aby naprawdę przekonać Harry'ego, musi także podać „dlaczego”.

Bez tego mogłaby to być jakaś sztuczka (pomyśl, że po obejrzeniu wspomnień Harry jest przekonany, że musi oddać się Voldemortowi bez walki. Gdyby to były fałszywe wspomnienia ...)

Voldemort, a właściwie twój typowy śmierciożerca, nigdy nie byłby w stanie wymyślić narracji Snape'a i Lily. Nie są w stanie zrozumieć potężnej motywacji, jaką zapewnia miłość, iz pewnością nie byliby w stanie jej wczuć.

„To, czego Voldemort nie ceni, nie przyjmuje kłopotów do zrozumienia. O skrzatach domowych i opowieściach dzieci, o miłości, lojalności i niewinności, Voldemort nic nie wie i nie rozumie. Nic. Że wszyscy mają moc poza jego własną, moc poza zasięgiem jakiejkolwiek magii, jest prawdą, której nigdy nie pojął. ”

Snape jest emocjonalny

Jak KHW - skomentował, Snape zdecydowanie wykorzystuje swoje ostatnie chwile, by znów zobaczyć Lily oczami Harry'ego; on wie, że umrze. Wspomnienia, które daje, są jego ostatnią wolą i testamentem, jego wyznaniem zarówno do jego zbrodni, jak i triumfów. Nie zdziwiłbym się, gdyby po całym życiu pełnym tajemnic i kłamstw chciał wreszcie, żeby ktoś inny poznał prawdę. Nie sądzę, żeby w tych ostatnich chwilach jego duma czy nienawiść do Harry'ego miały dla niego znaczenie. Kiedy umierał, wszystkie drobne rzeczy zostały usunięte, pozostawiając dwie najważniejsze rzeczy w jego życiu - misję i Lily.

Wystarczy dodać coś do już dobrych odpowiedzi, które potencjalnie zostały pominięte.

Snape wierzył, że Harry Potter umrze, gdy Harry poświęci się, by zniszczyć duszę Voldemorta.

Severus Snape : Więc kiedy nadejdzie czas ... chłopiec musi umrzeć?
Albus Dumbledore : Tak. Tak ... musi umrzeć.
Severus Snape : Utrzymałeś go przy życiu, aby mógł umrzeć w odpowiednim momencie. Wychowywałeś go jak świnię na rzeź!
Albus Dumbledore : Nie mów mi teraz, że wyrosłeś na opiekę nad chłopcem.
[Snape rzuca Patronusa w kształcie łani, tak jak Lily]
Albus Dumbledore : Lily ... po tylu latach?
Severus Snape : Zawsze

Więc Snape wierzył, że Harry umrze. Snape wiedział (dyskusyjne), że on też umrze. Jedynym celem jego życia po śmierci Lily była ochrona dziecka Lily, a teraz ten cel ustanie wraz ze śmiercią Harry'ego.

Chłopiec zasługuje na poznanie prawdy, chłopak zasługuje na to, by wiedzieć, dlaczego Snape zachowywał się tak, jak on, chłopak zasługuje na to, by wiedzieć, dlaczego Snape był urażony & tak bardzo go nienawidził, a jednocześnie go chronił. Chłopiec zasługuje na to, by wiedzieć, zanim zacznie ostatni oddech.

Życie chłopca było starannie zmanipulowanym kłamstwem (według Snape'a) Dumbledore'a. Chłopiec zasługuje na poznanie prawdy pod koniec życia.

Zawsze zakładałem, że to celowe. Profesor Dumbledore poprosił profesora Snape'a o przekazanie Harry'emu bardzo ważnej wiadomości, ale tylko w ostatniej chwili. Jednak musiał zdobyć zaufanie Harry'ego, aby Harry mu uwierzył. Profesor Snape nie miał dużo czasu, więc pokazanie Harry'emu wszystkich tych wspomnień było jedynym sposobem, w jaki mógł go przekonać o swojej lojalności wobec profesora Dumbledore'a.

IMHO: Pod koniec DH Harry najwyraźniej nie był „chłopcem-bohaterem, wszystko mi idzie dobrze, nigdy nie mam poważnych kłopotów z łamaniem zasad, haha, jestem Harrym Potterem”, którego miał Snape nienawidził (jako przedłużenie jego nienawiści do ojca Harry'ego). Nie ma znaczenia, że ​​Harry nigdy nie był tak zły, jak Snape go przedstawił. Chodzi o to, że stało się oczywiste, nawet dla Snape'a, że ​​Harry starał się być prawdziwym bohaterem.

Po ujawnieniu informacji o tym, jak dręczycielem był James Potter, ponownie oceniłem złośliwość Snape'a w stosunku do Harry'ego jako środki zapobiegawcze mające na celu powstrzymanie Chłopca, który przeżył, przed przemianą w jego ojca. Snape zobaczył, że Harry był „wielkim czarodziejem” i chciał, żeby był synem Lily, a nie synem Jamesa. Przypomniało mi to o niektórych aspektach „The Chosen” i „Till We Have Faces”. (Nie mogę tego dalej wyjaśnić bez spoilerów do tych książek.)

Oczywiście Snape był pomieszaną osobą i przynajmniej częściowo zmotywowany zazdrosną nienawiścią do Jamesa. Więc wykonał kiepską robotę, prostując Harry'ego. Dodatkowo, w obronie Snape'a, przez cały czas udawał, że udaje dobrego faceta. Bardzo mylące; może damy mu trochę luzu.

W każdym razie zbliżająca się śmierć Snape'a przyniosła jasność i zakończyła jego potrzebę podstępu.

Zgadzam się z tym, co mówili moi poprzednicy, ale moim zdaniem brakuje jednej rzeczy: kiedy czytałem książkę, miałem wrażenie, że Severusowi Snape'owi zależy na tym, co ludzie o nim myślą, bez względu na to, jak źle się zachowywał lub wobec czego postępował Harry i jego przyjaciele - przynajmniej do pewnego stopnia. Nigdy nie chciał zabić Dumbledore'a, ale wiedział, że musiał chronić Draco Malfoya i ukrywać jego prawdziwe intencje i charakter. Kiedy on i Harry walczyli ze sobą później tej nocy, kiedy umarł Dumbledore (Księga 6), Harry obwinił Snape'a o morderstwo Dumbledore'a, a Snape zareagował niemal szaleńczo i bolesnie:

„Więc mnie zabij” sapnął Harry, który nie czuł żadnego strachu, a jedynie wściekłość i pogardę. „Zabij mnie tak, jakbyś go zabiła, ty tchórzu -”

„NIE…” wrzasnął Snape, a jego twarz stała się nagle oszalała, nieludzka, jakby odczuwał taki sam ból, jak wrzeszczenie, wycie pies utknął w płonącym domu za nimi - „CALL ME COWARD!”

Albo tutaj widzimy, że dbał o Dumbledore'a i głęboko go szanował.

„Jeśli nie masz nic przeciwko śmierci”, powiedział szorstko Snape, „dlaczego nie pozwolisz Draco tego zrobić?”

„Dusza tego chłopca nie jest jeszcze tak zniszczona,” powiedział Dumbledore. „Nie chciałbym, żeby to zostało rozerwane na moim koncie.”

„A moja dusza, Dumbledore? Mój? ''

Myślę, że on - wśród innych - chciał wreszcie, aby ktoś powiedział prawdę o śmierci Dumbledore'a i jego prawdziwych intencjach i chciał przestać być obwinianym za bycie mordercą i złym facetem .

Wyobraź sobie, jak bardzo smutne byłoby przeżycie całego swojego życia, nadrabiając jeden okropny, zmieniający życie błąd, rezygnując z jakiejkolwiek autonomii w podejmowaniu decyzji; okłamywać wszystkich, których spotykasz, nigdy nie pozwolić nikomu zbliżyć się do siebie, być zmuszanym do krzywdzenia ludzi, aby zachować swoją przykrywkę - nawet jeśli ci na nich zależy, radzić sobie z nienawiścią, którą ludzie do ciebie czują za to wszystko ... a potem umrzeć bez wiedzy nikogo, że ta okropna osoba, którą byłeś, ta nieprzyjemna osoba, w którą zmienił cię ten ból, nie była naprawdę tobą.

Myślę, że Snape odnalazł siebie, w ostatnich chwilach, uwolniony wreszcie od ciężaru wszystkich tych udręk. Myślę, że uraza, gorycz i złość zniknęły, a on chciał, aby ktoś wiedział, że tak naprawdę nie był tą osobą, że bardzo kogoś kochał i że nie był mordercą i że to ból sprawił, że był taki. trudno być w pobliżu.

Myślę, że Snape obdarzyłby Harry'ego tymi wspomnieniami, nawet gdyby nie potrzebował zdobyć jego zaufania ani nie przekazać mu wiadomości. Po prostu potrzebował kogoś, kto mógłby wiedzieć.