Ostrzeżenie z długą odpowiedzią. :)

Harry był w dużej mierze przeciętny

Podchodząc do tego tematu z szerszej perspektywy niż tylko „Czy Harry był ewidentnie potężnym czarodziejem”, jeden z powodów, dla których Harry Potter był tak udanym serialem, ponieważ JK Rowling wykonała świetną robotę, sprawiając, że jej postacie były znane. To, co mówisz, jest prawdą; Harry nie był szczególnie doskonałym czarodziejem. Był całkowicie normalnym chłopcem, z całkowicie normalnymi problemami chłopca, wpadł w bardzo nietypowy zestaw okoliczności.

Harry nie był ani cudownym dzieckiem, ani kompletnym błaznem, kiedy nadeszło naukowcom. Jego oceny były zdecydowanie powyżej średniej, ale nie był pozbawiony wyzwań. Eliksiry były dla niego walką; czy ma to swój udział w stylu nauczania Snape'a, jest dyskusyjne. Pomimo jego akademickich zmagań, jego O.W.L. wyniki były naprawdę imponujące:

Astronomia: (A) do zaakceptowania
Opieka nad magicznymi stworzeniami: (E) przekracza oczekiwania
Uroki: (E) przekracza oczekiwania
Obrona przed czarną magią: (O) znakomita
Wróżbiarstwo: (P) oor
Zielarstwo: (E) x przekracza oczekiwania
Historia magii: (D) czytelne
Mikstury: (E) przewyższa oczekiwania
Transmutacja: (E) przewyższa oczekiwania.

Harry zawsze nienawidził wróżbiarstwa i stracił przytomność w połowie egzaminu z historii magii. Podczas części praktycznej testu astronomicznego Umbridge próbowała złapać Hagrida. Harry był tym mocno rozproszony i nadal zdał egzamin. Nawet z eliksirami, na które był nieustannie rzucany, udało mu się przekroczyć oczekiwania.

Charakter Harry'ego czyni go bohaterem

Siła Harry'ego Pottera nie leży w jego zdolnościach czarodzieja, ale w jego charakterze : jego wytrwałości, jego dobroci, jego niezawodnej odwadze i silnej więzi z przyjaciółmi. Są one uniwersalne dla każdego, kto czyta jakąś historię; nie każdy czytelnik jest geniuszem lub jakimś cudownym dzieckiem. Czytelnicy mogą się z tymi postaciami identyfikować, ale Harry jest zwykłym człowiekiem .

Harry był bardzo dobry w pewnych sprawach

Poza tym Harry wykazał wyjątkową siłę w praktycznym stosowaniu magii . Harry był w stanie opublikować N.E.W.T. poziom magii na trzecim roku: cielesny Patronus. Był niezwykle utalentowanym pojedynkującym się, wielokrotnie walczył z Voldemortem i wiele razy pokonał Draco Malfoya (który był znany w swoim roku jako pojedynek). Jak wspomniałeś, latanie Harry'ego było na najwyższym poziomie, podobnie jak jego skłonność do radzenia sobie z magicznymi stworzeniami (sowy, testrale, hipogryfy, gigant, centaury, na wpół zaślepiony smok, żeby wymienić tylko kilka). Okazało się, że jest odporny na efekty klątwy Imperius, demonstrując swoją silną wolę i charakter. Okazało się, że Harry ma również talent do Czarnej Magii: potrafił skutecznie rzucić Klątwę Imperius, używać wszystkich manier zaklęć i zaklęć, a także był w stanie poprawnie i prawie zabójczo używać zaklęcia Czarnej Sztuki, ). Harry'ego uzupełniała McGonagall na szóstym roku jego umiejętności transmutacji; imponujący wyczyn, biorąc pod uwagę, że McGonagall była powszechnie uważana za najpotężniejszą Transfigurerkę w Czarodziejskim Świecie. Harry był utalentowany w Zaklęciach, posiadał potężnego Accio o długim zasięgu. Jego urok Patronusa był również dobrze znany ze swojej siły. Był również w stanie rzucić ochronne zaklęcia, których Hermiona używała do ochrony ich namiotu podczas podróży. Harry potrafił także rzucać zaklęcia niewerbalne i był w stanie rzucić Lumos w Zakonie Feniksa , gdy jego różdżka znajdowała się kilka metrów od jego ciała.

Podsumowanie

Chociaż Harry nie był magicznym geniuszem jak Hermiona czy Dumbledore, był całkiem utalentowany w praktycznym stosowaniu magii. Poza tym nie ma nic strasznie niezwykłego w Harrym. Jest tym, czym JK Rowling chciała, żeby był: wiecznym folią fabularną jej serii książek, do której naprawdę każdy mógłby się odnieść.

Odpowiedni dodatek

W poszukiwaniu innej odpowiedzi , Natknąłem się na ten cytat JK Rowling dotyczący Neville'a Longbottoma i jego miejsca w historii obok Harry'ego.

JKR: Uwielbiam Neville'a. Tak bardzo kocham Neville'a. Zawsze kochał Neville'a. I zawsze miałem wielkie plany co do Neville'a, wiesz? I naprawdę był Chłopcem, jakim mogło być, ponieważ jak wiecie, jak wyjaśniłem, urodził się kilka godzin przed Harrym, urodził się 30 lipca, Voldemort wybrał go jako inną możliwość. Ale wspaniałą rzeczą w historii Neville'a dla mnie, nadrzędną opowieść o Neville'u, jest to, że udowadnia, że ​​jest chłopcem, który też mógł to zrobić. Tak, Harry miał bliznę i prawdopodobnie Harry miał przewagę bardziej utalentowaną, ponieważ Harry - ma niezwykły instynkt, by robić właściwe rzeczy. Ma po prostu odpowiedni instynkt i to właśnie uczyniło z niego fenomenalnego aurora. Ale Neville był, jak sądzę, niesamowity w ostatniej bitwie i ponad sto razy udowodnił, że jest godny bycia Gryfonem, synem swoich rodziców, pomimo bardzo trudnego dzieciństwa, które miał w rękach swojej bardzo nachalnej babci, i wiem , ona go kocha, a on kocha ją, ale nie jest łatwą osobą do wychowania. Więc tak, więc dla mnie to była wielka rzecz w Neville'u. Nie jest na powierzchni - przypuszczam, że nie jest taki fajny, jeśli chodzi o to, chociaż Harry, oczywiście, stał się fajny. Był chudym dzieckiem w okularach i przeszedł przez to i stał się facetem, którego wszyscy chcieliby znać.

J.K. Ostateczna ocena Harry'ego przez Rowling jest taka, że ​​tak, był bardziej utalentowany niż ktoś taki jak Neville Longbottom, ale to nie jego talent zazwyczaj wygrywał ten dzień dla Harry'ego. To jego instynkt bojowy i umiejętności praktycznej magii uczyniły Harry'ego tak dobrym czarodziejem.

Nie. Odpowiedziałeś na swoje pytanie wszystkimi przykładami. We współczesnym języku Harry byłby sportowcem, który akurat miał jedną klasę, w której był dobry, Obrony przed czarną magią.

Pod każdym innym względem Hermiona Granger była znacznie lepszą uczennicą. , analityk i praktykujący niż ktokolwiek w jej wieku. Zbawczą łaską Harry'ego była jego nieustraszoność w obliczu przeciwności losu, która jest naprawdę wzmocniona tylko przez jego przypominające sportowca cechy wytrzymałości pod przymusem.

Pomimo twierdzeń o zdolnościach, prawdziwy sukces Harry'ego w jego życiu był kwestią posiadania wspaniałych przyjaciół, wspierających mentorów, rodziców, którzy wnieśli największe poświęcenie, bycia względnie przystojnym i tylko odrobiną szczęścia.

Odpowiedź na to pytanie sprowadza się zasadniczo do różnicy między talentem a umiejętnościami. Gdzie umiejętność = talent + ciężka praca. Talent jest oczywiście trudny do oceny, więc to prawda, że ​​pytanie koncentruje się na umiejętnościach. Jednak JKR napisała, że ​​jej czarodzieje i czarownice mają:

1. Natura :: magiczny talent, z którym się rodzą
2. Pielęgnacja :: siłę i czystość charakteru (dzięki życie, które prowadzili i wybory, których dokonali)
3. Magiczna umiejętność :: połączenie magicznego talentu, charakteru i ciężkiej pracy

Więc uważam, że dziwne, że siłę charakteru (lub siłę woli ) odrzuca się jako coś niemagicznego. Przypuszczam, że to zrozumiałe, ponieważ w prawdziwym świecie nie jest magiczne. Jednak większość systemów magicznych zakłada, że ​​magia jest zdolnością umysłową.

()

Więc Harry przeszedł dwa testy, podczas których potrzebna była czystość charakteru :

1. Zdobycie Kamienia Filozoficznego z Lustra Erised
2. Otrzymanie pomocy Fawkesa i zdobycie Miecza Gryffindora

Załóżmy, że test jest magiczne, ale czystość charakteru nie jest magiczna. To wciąż pozostawia:

• Zaklęcie Patronusa
• Opór Klątwie Imperius
• Bitwa Różdżka Brata
• Zmusza Voldemorta do szaleństwa pod koniec 5 roku
• Poświęcając się

jako test na jego siłę charakteru / siłę woli . A z każdym z nich jest oczywisty magiczny skutek związany z jego siłą charakteru. (Można nawet powiedzieć, że niektóre z nich sprawdzają zarówno siłę, jak i czystość charakteru.) We wszystkich tych przypadkach Harry osiągnął coś, co niewielu czarodziejów jest w stanie skopiować. Czy to czyni z Harry'ego z natury potężnego czarodzieja? To zależy od twojej definicji potężnego czarodzieja.

Ostatecznie Harry pokonuje Voldemorta nie dzięki umiejętnościom , ale charakterem . Ma to sens, jeśli weźmiesz pod uwagę Miłość jako magiczną moc. Zatem Voldemort nie tylko ignorował kwestię Miłości , ale także ignorował temat Postaci jako podstawowego aspektu magii. Podsumowując, Harry jest potężnym czarodziejem, ilekroć używa magii zależnej od Postaci, ale Harry jest tylko przeciętnym czarodziejem pod względem umiejętności. (Nie pomaga to, że Harry jest w cieniu Hermiony pod względem umiejętności.)

Należy wspomnieć, że w wywiadach końcowych Rowling ujawnia, że ​​Harry został aurorem dla ministerstwa. (Chociaż Potter nigdy nie skończył siódmego roku). A ponieważ teraz jest to elitarna grupa dobrze wyszkolonych i potężnych czarodziejów. Został także szefem tego działu i, jak wspomniała Rowling, tylko najlepsi czarodzieje dostaliby tę pracę.

Myślę, że po pokonaniu Voldemorta i ustatkowaniu się, prawdopodobnie poświęcił trochę czasu, aby rozwinąć swój zestaw umiejętności, zwłaszcza ataków zaklęć. Był mistrzem w zaklęciach obronnych.

A co z faktem, że przez całą szóstą książkę przeszkolił całą grupę studentów prokuratora? Zdobył również wybitne wyniki w Obronie przed Czarną Magią w swoim O.W.L.S, podczas gdy Hermiona uzyskała wyjątkowy wynik. To powinno coś liczyć.

Harry był bardzo potężnym czarodziejem, wyjątkowym jak na swój wiek.

Snape mówi, że Harry rzucił zaklęcie patronus, aby pozbyć się tak wielu dementorów:

Tylko naprawdę potężny czarodziej mógł to wyczarować.

W tym sensie Snape, jeden z najpotężniejszych czarodziejów wszechczasów, stwierdza, że ​​Harry jest potężnym czarodziejem, niezależnie od o zwolnieniu patronusa.

Lupin, profesor z jednej z najbardziej cenionych szkół magicznych na świecie, Hogwart, o nastoletnim Harrym:

Profesor Lupin: Wiesz coś, Harry? Myślę, że dałbyś swojemu ojcu szansę na jego pieniądze, a TO coś mówi

To prawdopodobnie wystarczająco zgodne z kanonem w porównaniu z najczęściej upartymi odpowiedziami.

Twoje pytanie jest jednak nieco zagmatwane. Co masz na myśli mówiąc „wrodzony”?

Czy termin „wrodzony” jest definiowany przez genetykę i / lub DNA? Czy jest to umiejętność szybkiego zrobienia czegoś lub nauczenia się czegoś, czy też tego, jak dobrze to robisz? Czy jest to umiejętność szybkiego uczenia się, czy też determinacja, aby się czegoś nauczyć, gdy nie przychodzi to szybko? Co dokładnie zrobić?

Michael Jordan może być najlepszym koszykarzem wszechczasów, ale jeśli potrzebujesz środka w środku do blokowania uderzeń i ciała na innym środku, nie byłby twoim pierwszym wyborem. Jack Nicholson może być jednym z największych aktorów wszechczasów, jeśli nie największym. Ale nie byłby twoim pierwszym wyborem jako wiodąca postać w komedii. Stephen King może być jednym z największych pisarzy wszechczasów, ale nie pozwoliłbyś mu napisać komedii romantycznej. Jak każdy z nich stał się taki? Czy naprawdę są o wiele lepsze? Ile było poszlak? Czy istnieje gen pisarzy, gen aktorów, gen koszykówki? Czy to była tylko ciężka praca?

Nie jestem pewien, co rozumiesz przez wrodzony. W kanonie jest wiele razy, że Harry robi wspaniałe rzeczy, zarówno pojedynkując się, tworząc eliksiry, jak i znajdując rozwiązania „magicznych” problemów. Wiele z tych rzeczy było wyjątkowo wyjątkowych. Jeśli chcesz odrzucić każdą rzecz do treningu, „oszukiwania” za pomocą podręcznika HBP, sytuacyjnych lub określonych obszarów, w których osiągał lepsze wyniki niż inni, to jest przeciętny. Ale ... według tego standardu prawie każdy byłby przeciętny we wszystkim.

Czy Steve Jobs nie spotkał Steve'a Wozniaka ... żadnych komputerów Apple? Czy wielu ludzi uznało Jobsa za geniusza? Gdyby Gates nie spotkał Steve'a Patersona, który głupio sprzedał prawa do DOS za mniej niż 100 000 $, czy Gates byłby dziś uważany za geniusza? Geniusze w czym dokładnie? Więc czasami okoliczności i szczęście rzucają osobę w pewne okoliczności, które pozwalają jej wyróżniać się w czymś lub być uważanym za niezwykłe.

Gdyby DD nie „odkrył” VM i nie zaprosił go na naukę do Hogwartu, czy VM stałby się wielkim czarodziejem? Prawdopodobnie nie.

Gdyby Ron Weasley nie urodził się w magicznej rodzinie, czy znalazłby się w Hogwarcie? Ron tak naprawdę nie zrobił nic wyjątkowego jako młody człowiek. Gdyby Ron nie skończył w tej samej klasie co Hermiona i Harry, czy byłby kiedykolwiek kimś innym niż przeciętnym lub poniżej średniej uczniem w Hogwarcie?

Harry jest wyjątkowym czarodziejem ze względu na jego wiele wyjątkowych występów w serii. Nie wiem, jaki byłby Harry bez opanowania starszej różdżki, horkruksa w nim, ofiary Lily, jego rodu itp., Ponieważ to nie była jego ścieżka. Zrobił wyjątkowo z tym, co mu dano, i dostał wiele.

Gdybym zapytał, czy ktokolwiek inny poradziłby sobie z posiadaniem w swoim wnętrzu kawałka najgorszego czarodzieja wszechczasów dusza i nie oszaleć ani nie okazać się całkowicie złym, co byś powiedział? Czy to wyjątkowe?

Nie jestem pewien, o co dokładnie pytasz, ale wygląda na to, że odpowiedziałeś tak, jak chciałeś, zanim skończyłeś swoje pytanie.

Gdybym zapytał, oprócz rozdzielenia Morza Czerwonego, bycia wehikułem dla dziesięciu plag, przyniesienia dziesięciu przykazań, mówienia do Boga jak człowiek do swego przyjaciela, wyprowadzania dzieci Izraela z Egiptu, itd. czy Mojżesz zrobił coś wyjątkowego? Czy to byłoby uczciwe pytanie? A jeśli dodam, że gdyby nie był on w takiej sytuacji, uratowany przez córkę farona, Bóg go wybrał itd., Czy to byłoby uczciwe pytanie? Oceniamy na podstawie okoliczności, w których osoba została umieszczona. Harry nie miał magicznego wychowania, został osierocony, wychowany przez niekochających krewnych, itp. Itp.

Jeszcze jedna rzecz do rozważenia: Harry zrobił wszystko, co robił w bardzo młodym wieku. Walczył z czarodziejami, którzy mieli znacznie większe doświadczenie niż on. Jak potężny był Harry w wieku 15 lat w porównaniu z Voldemortem po pięćdziesiątce lub DD, Bóg jeden wie, ile lat ...

Zawsze się zastanawiam, dlaczego ludzie nie biorą pod uwagę tego, poza tym, że Harry musiał dużo przeżyć, nie tylko swoje życie na Privet Drive, ale nie było roku, w którym jego życie nie było zagrożone, że był dzieckiem, aw ostatniej bitwie nastolatkiem. Oczywiście, Dumbledore w wieku 16 lat robił „rzeczy z różdżką, których nigdy wcześniej nie widziałem”, jak stwierdził jeden z egzaminatorów OWL, i że Tom Riddle również miał swojego pierwszego horkruksa w wieku 16 lat, ale wierzę, że miał wrodzony i niezwykły talent do magii. To znaczy, wiem, że wielu uważa, że ​​patronus nie był aż tak wielką sprawą, ale JKR powtarzał w swoich książkach, że nie bez powodu było to coś niezwykłego w różnych postaciach. Harry'emu czasami brakowało motywacji, a biorąc pod uwagę okoliczności, naprawdę go nie winię, ponieważ ostatecznie chciał tylko spokojnego życia.

Poza tym zawsze myślę, że otoczenie przez te wszystkie niezwykle potężne postacie sprawiło, że wydawał się bledszy przy natychmiastowym porównaniu, ale patrząc dalej, myślę, że mógłby robić wielkie rzeczy, jak powiedział mu Tiara Przydziału ( i nie, nie sądzę, żeby odnosiło się to tylko do pokonania Voldemorta) .Pamiętaj, że nawet najbystrzejsi mogą pęknąć pod presją, a każdy, przechodząc przez trudne i wymagające okoliczności, nie radzi sobie najlepiej, jak potrafi. Wierzę, że Harry nie był wówczas najpotężniejszym czarodziejem, ale wierzę, że z czasem i dzięki treningowi mógłby stać się, a przynajmniej zbliżyć się do tego, kim był Dumbledore.

Prawdą jest, że Dumbledore był niewątpliwie znacznie potężniejszy niż Harry, ale był też o wiele starszy, co oznacza, że ​​miał o wiele więcej doświadczenia i wiedzy niż siedemnastoletni chłopiec. Więc mówię to, żeby dać dziecku trochę luzu: nie można osiągnąć doskonałości bez praktyki. Więc nie bądźmy dla niego tak surowi i powiedzmy, że był przeciętny, bo tak naprawdę nie był. Bycie relatywnym nie czyni cię przeciętnym, tylko stwierdza, że ​​Rowling miała inne priorytety. Nie chciała nam pokazywać tylko chłopca z talentem znikąd i mrocznym tłem.

Tak, są przykłady na to, że Harry Potter jest niezwykły. Powiem ci dlaczego.

Po pierwsze, powód, dla którego Dumbledore, Grindelwald i Voldemort byli wyjątkowi w tamtych czasach, poza ich surową mocą, to głównie z powodu ich pragnienia wiedzy i wyższego planu władzy i podboju. Byli tym zmotywowani. Harry od najmłodszych lat stawał przed największym wyzwaniem w swoim życiu i już w wieku 17 lat wielokrotnie stawał z Voldemortem do walki. Był leniwym, zwyczajnym, kochającym zabawę uczniem. Nie pragnął władzy, dlatego jako widzowie nie widzieliśmy od niego żadnej magii spoza świata, ale właśnie ta obojętność na władzę jest powodem, dla którego jest on z natury o wiele czystszy niż reszta, w tym miłość i także moc woli. Kiedy Harry wyczarował urok Patronusa, gdy miał 15 lat, zostało wyraźnie powiedziane, że żaden żyjący czarodziej nie byłby w stanie ochronić setek dementorów, chyba że jest on bardzo potężnym czarodziejem, prawdopodobnie kimś takim jak Dumbledore. Zostało to zapisane w książce. Harry to leniwy dzieciak. Ale Patronus demonstruje swój surowy potencjał.

Następnie, w całej serii, jego rówieśnicy przyznają, że Harry jest bardziej utalentowanym pojedynkującym się i posiadającym większą wiedzę na temat obrony przed czarną magią. Z Zaklęcia Patronusa wiemy, że Harry posiada składniki potężnego czarodzieja i to właśnie dzięki tym składnikom był w stanie opanować niezwykle trudne zaklęcia na DADA, których nauczył się z inicjatywą dzięki Turniejowi Trójmagicznemu. Nauczył się zaklęć, których nawet Hermiona nigdy nie nauczyła się w podstawowym programie nauczania.

Na swoim pierwszym roku, esencja mocy Harry'ego Pottera i jego siła woli została ponownie pokazana, kiedy był w stanie pokonać Klątwę Imperius przez Barry'ego Croucha podszywającego się pod Szalonookiego Moody'ego. Barty Crouch sam będąc utalentowanym czarodziejem, jego wola zaklęcia Imperius została udaremniona przez wolę Harry'ego.

W rozdziale Priori Incantatem wiele osób powiedziało, że to wcale nie umiejętności Harry'ego to, że udało mu się wyjść z pojedynku żywy. Zasadniczo wynikało to z ochrony różdżki połączonej jako bliźniaki. Ale jedna rzecz, której wszyscy nie zdają sobie sprawy, to to, że chociaż różdżki były połączone, kiedy obie różdżki się połączyły, tylko siła i wola zaklinacza zdecyduje, która różdżka wygra. Różdżka Harry'ego wygrała w tym pojedynku różdżkę Voldemorta. Z tego powodu różdżka Voldemorta została zmuszona do zwrócenia wszystkich poprzednich zaklęć. Nie tylko to, różdżka Harry'ego wchłonęła niektóre moce z Voldemorta. Te same różdżki, jedna jest bardziej doświadczona (Voldemorta), a druga należy do 15-latka. Ale Harry Potter wygrał.

I wreszcie Harry był czysty, z bezwarunkową miłością i brakiem głodu władzy. To wynik wielkiej woli. Harry z całą pewnością ma najsilniejszą wolę w serialu. Z tego powodu jest bardzo potężny.

Wygląda na to, że nikt nie wspomniał o jego wyjątkowo potężnych urokach tarczy.

To zawsze mnie fascynowało i miło jest słyszeć, co ludzie mają do powiedzenia. Jednak zauważyłem, że ludzie mają tendencję do ignorowania pewnych bardzo istotnych faktów.

Po pierwsze, Harry Potter wykazuje fantastyczne zdolności przywódcze. Zna swoje ograniczenia i „deleguje” zadania. Jest to bardzo sprytnie pokazane - czyli praca domowa. Ron & Harry wiedział, że Hermiona robi nienaganne notatki, więc choć można to zinterpretować jako oszukiwanie lub lenistwo, ale nawet w przypadku innych zadań - takich jak polowanie na horkruksy, delegaci HP do przyziemnych zadań.

Warto zauważyć, że HP unika światła reflektorów, kiedy tylko jest to możliwe, aw późniejszych książkach unika wszelkich konfrontacji, które nie mają znaczącego wyniku. Na przykład atak na ministerstwo. Jego jedynym zainteresowaniem jest pomaganie przyjaciołom w utrzymaniu się przy życiu, dopóki gen zemsty nie włączy się i nie pobiegnie za Bellatrix, gdzie ma swoją własną.

Prawdą jest, że przez cały czas Hermiona jest przedstawiana jako cudowne dziecko - ale nawet przy wszystkich swoich umiejętnościach często traci głowę w ciasnych miejscach - na przykład gdy złamała różdżkę HP. Również jej logiczny umysł często jest plusem, poleganie na samej logice jest również słabością. Coś, co HP zna i akceptuje i traktuje jak prawdziwy przywódca - tj. Nie krytykuje jej za złamanie swojej różdżki i nigdy nie naciska na „tak ci powiedziałem”. HP „wiedział”, że w Hogwartach jest jeszcze jeden horkruks; zawsze wiedział, że musi się poświęcić - ale nie wiedział dlaczego. Uczy się również, jak czytać swoich wrogów - czego przecież uczył Dumbledore HP - znać swoich wrogów i przyjaciół - wykorzystywać ich słabości i mocne strony. I to jest umiejętność, która wykracza poza szkołę - bo przecież to ona sprawia, że ​​HP wygrywa z LV. Wie, kiedy pozwolić emocjom zwyciężyć dzień, czy też dobrze, kiedy fajna głowa jest lepsza - coś, czego nie miał żaden inny czarodziej oprócz Dumbledore'a i Snape'a.

Trudno jest określić ilościowo, co wyróżnia wielkiego lub wyjątkowego czarodzieja; jednak sam Dumledore niejednokrotnie mówi, że HP był lepszym człowiekiem - nawet lepszym niż on sam, ponieważ kiedy HP miał wybór - Horkruksy kontra Pustki, HP dokonuje właściwego wyboru.

Jeśli chodzi o magiczne umiejętności i moc, HP wydaje się był więcej niż biegły w zaklęciach obronnych i rozbrajających, o ile mi wiadomo, jego "Expelliaramus" był zabójczy dla wszystkich - dwukrotnie pracował nad LV - za drugim razem LV wiedział o tym (jego charakterystyczny ruch), a mimo to HP wciąż przeważało. Połącz to z jego „Protego”, które uratowało życie Molly, ponieważ LV (jak przypuszczam) zdał sobie sprawę, że nie może go przeniknąć i dostrzega duże zagrożenie dla własnego życia!

Wreszcie kwestia, na której nikt się nie przejmuje. Tak, HP miał blizny emocjonalne. Ale HP miał również stały ból (od blizny po błyskawicy), a także różne straszne obrażenia, które odniósł. A horkruks w nim nieustannie walczył z nim - fakt, który pokazuje, że HP nie ma już szczęścia w ostatecznej bitwie. Fajna głowa + inteligencja + doskonałe umiejętności, ponieważ w końcu miał całkowitą kontrolę nad sobą.

Wcześniej mnie poniosło.

Ale jest prosta odpowiedź. Harry był jedynym czarodziejem, który potrafił naprawić swoją własną różdżkę - różdżkę, o której Ollivander stwierdził, że jest nie do naprawienia. To wtedy, gdy Harry był tylko sobą - żadnych dodatkowych mocy od LV.

Oglądając cuda magii, co pokazują nam Riddle i Dumbledore, spodziewamy się, że Harry zrobi to samo, co główny bohater, ale ci dwaj są uważani za najstraszniejszego Czarnego Pana i drugie przyjście Merlina, a następnie obserwujemy Harry'ego występ jest rozczarowujący, ale wielu ludzi wydaje się zapomnieć, że Harry jest tylko dzieckiem z problemami z samooceną, Tiara Przydziału powiedziała, że ​​ma dobry umysł i mnóstwo talentu, ale to nie znaczy, że musiał go używać, ja Mówię, że Harry mógł być znacznie potężniejszym czarodziejem, zanim skończył 17 lat, ale postanowił tego nie robić. Nie wspominając o problemie wieku, kiedy skończy 60 lat, może byłby na równi z Riddle'em pod względem umiejętności i na równi z Dumbledorem, gdy ma 100 lat, ale jako 17-latek, przeżyłby całe to gówniane życie, które na nim piętrzyło się , chociaż nie czyni go jednym z najpotężniejszych czarodziejów w historii, to z pewnością czyni go znacznie bardziej niż przeciętnym.

w Insygniach Śmierci z opowieści o książętach w części, w której Snape i Dumbledore rozmawiają o Harrym po jego pierwszym dniu. Snape mówi, że Harry jest mierny, ale Dumbledore mówi, że nauczyciele mówią, że jest sympatyczny, skromny i dość utalentowany chłopiec, a to było dopiero w jego pierwszym roku w czarze ognia, kiedy Voldemort próbował rzucić na niego władczą klątwę i walczył z nią a ponieważ voldemorts był najmroczniejszym czarodziejem, a Harry wciąż mógł zrzucić swoją klątwę, to pokazuje, że jest dość potężny, mimo że fałszywy nastrój mówi, że ten wyczyn wymaga raczej charakteru niż magicznych umiejętności. ale wyszkolił całego prokuratora, który musi się na coś liczyć, zwłaszcza gdy Fred, George i Lee byli tam na siódmym roku, i poprawił Neville'a w tej klasie, czego żaden z pozostałych 4 ostatnich dorosłych nauczycieli nie był w stanie zrobić poza Lupinem. trenował hermionę i przypuszczalnie była bardziej zaawansowana w magii niż on kiedykolwiek był w szkole. Tak, większość jego zwycięstw została odniesiona przy szczęściu i dobrym wyczuciu czasu, ale nikt nie może zaprzeczyć, że gdyby był ron z takim samym szczęściem w tej samej sytuacji, mógł przeżyć jak Harry, nie nazywam przywództwa, nie zamykam umysłu i wszystko to, ponieważ to nie jest magiczna umiejętność, ale powiem też, że hermiona bazuje na jkr, więc wyjaśniałoby to, dlaczego jest bardziej utalentowana niż Harry również w OOTP w końcu hermiona mówi Harry'emu, że Harry wiedział o rzeczy, o której nawet krum nie wiedział, a on był w siódmym roku, musisz przyznać Harry'emu, że może nie być na poziomie dumbledore'a (ale jeśli pozwolisz Harry'emu dorastać do wieku dumbledores, prawdopodobnie byłby dobry wystarczy), ale jest więcej niż przeciętny, aw przeklętym dziecku, które jest armatą, ponieważ jkr brał udział w jego pisaniu, zostaje szefem wydziału magicznych organów ścigania, więc tak to powiedz mi, co myślisz

Harry nie był najpotężniejszym czarodziejem, ale nadal wielkim czarodziejem, opanował różdżkę feniksa, która, jak się mówi, wymaga dużej mocy i charakteru, był rzeczywiście potężny w charakterze i to bardzo pomogło w seria. Ale charachter to ważny element bycia dobrym w magii mcgonnacal powiedział to Neville'owi: możesz to zrobić, ale po prostu brakuje ci pewności siebie. Również wielu ludzi by go nie spotkało i to coś mówi. I on wymyślił wiele zaklęć, których nawet zwycięzca Krum nie znał, nawet gdy był na swoim ostatnim roku w Dumstrangu. I nawet nie wspominając o pojedynkowaniu się z Voldemortem, co tylko kilka osób mogło zrobić. Więc myślę, że nie był najpotężniejszym czarodziejem, ale wciąż powyżej średniej, a nawet bardzo potężny w niektórych rodzajach magii