Oba programy są owocami swoich czasów. Odnowiona seria wiąże się ze wszystkimi naszymi współczesnymi lękami, postawami i niepewnością po 11 września (o tym konkretnie wspomniał Ronald D. Moore). Przedstawienie ma bardzo cyniczną atmosferę, w której brakuje humoru. Bohaterowie nie są od razu sympatyczni i nie zawsze zachowują się tak, jakby troszczyli się o siebie nawzajem. Wiąże się to również z nowoczesną wrażliwością, w której Amerykanie są mniej związani ze sobą, a wielu z nich łączy nie przyjaźń czy koleżeństwo, ale po prostu wspólny interes, taki jak praca w tym samym zawodzie lub taka sama polityka. I nawet wtedy, biorąc pod uwagę, jak konkurencyjna stała się nasza kultura, czasami nie możemy naprawdę wiedzieć, kim naprawdę są nasi przyjaciele. Dziś nie jest niczym niezwykłym, że rodzina nie zna dobrze swojego sąsiada. Nadmierna złożoność i niepewność dzisiejszego świata jest często obwiniana za coraz częstsze występowanie chorób psychicznych w Ameryce.
W starym serialu bohaterowie naprawdę troszczyli się o siebie nawzajem, a nawet postacie niezwiązane z krwią działały jak dalsza rodzina. Straszliwy holokaust wydobył z ludzi to, co najlepsze, i zjednoczył ich. Pomogło im to zachować pewien optymizm, a nawet poczucie humoru.
Nie oznacza to, że oryginalny serial był sitcomem. To był poważny program, który miał wiele emocjonalnych momentów, ale nie był to ponury koniec 24/7. W czasie, gdy powstawała stara seria, widzowie chcieli ucieczki od realnego świata z całym jego rasizmem, seksizmem, nieuczciwością polityczną i obawami przed zimną wojną, problemami narkotykowymi, przestępczością i innymi rodzajami złego zachowania. Dlatego też postacie były dużo bardziej przedstawiane jako ludzie, których chcielibyśmy spotkać w prawdziwym życiu. A ich wędrówka przez większość czasu była przedstawiana jako wielka przygoda. Wzory do naśladowania były wtedy dużym problemem. Co dziwne, seria z lat 70. radzi sobie lepiej z przedstawieniem silnych postaci kobiecych, które nie są dziwkami. Wszystkie silne postacie kobiece są tak samo miłe i współczujące jak bohaterscy mężczyźni. Również silne postacie inne niż białe, które nie były stereotypami. W tamtym czasie wśród wielu było słabe poczucie, że jako Amerykanie posuwamy się naprzód i staramy się zostawić za sobą te okropne „-izmy” (zwłaszcza po tym wszystkim, przez co przeszliśmy w burzliwych latach sześćdziesiątych). Jednak lata 2000 sprawiają, że wszyscy wątpią we wszystko i zastanawiają się, czy w ogóle poczyniliśmy jakieś postępy.
Zasadniczo stara seria emanowała koncepcjami optymizmu, zbliżania się, rodziny, spirytyzmu, robienia tego, co dobre, a nie łatwego, oraz uniwersalnej braterskiej / siostrzanej wspólnoty. Nowa seria: strach, paranoja, dwuznaczność moralna, mroczne sekrety, dysfunkcja i przekroczenie granicy. Zapytaj mnie, który serial wolę, za każdym razem powiem oryginał. Podsumowując, jeśli chcesz, aby przyjemny eskapizm rozweselił Cię po długim, ciężkim dniu codziennego wyścigu szczurów, wybierz starą serię.