H.G. „ Niewidzialny człowiek ” Wellsa (oryginał) poradził sobie z tym. Tytułowy bohater najpierw testuje swoją formułę na kocie, a autor zauważa, że ​​„pozostały dwa duchy jej oczu”.

Wydaje mi się, że skądś pamiętam, że wstrzykuje sobie coś do gałek ocznych, aby osiągnąć efekt. .

W świecie Recluce zajmuje się tym LE Modesitt Jr. jego Magowie Zakonu mogą zginać światło, aby stać się niewidzialnymi. Kiedy to robią, są również zaślepieni, ponieważ nie widzą.

EDIT”

Przypomniałem sobie też, że poradził sobie z tym program telewizyjny Invisible Man (inaczej I-Man). „Ja-Człowiek”, gdy był niewidzialny, nie mógł widzieć w „normalnym” spektrum światła. W programie postawili hipotezę, że „widział” w widmie podczerwonym. Często wykorzystywali ten „fakt” w serialu.

W książce Warren Ellis Planetary odnosi się do tego konkretnie w swojej wersji Niewidzialnej kobiety z Fantastycznej Czwórki. Potrzebuje specjalnych okularów, aby widzieć - w przeciwnym razie jest ślepa, a niewidoczna.

Wariant można znaleźć w książkach Jamesa Alana Gardnera Expendable and Ascending . Jedna z postaci, Wiosło, jest przezroczysta dla ludzi. Jednak zostało wyjaśnione, że dotyczyło to tylko długości fal normalnego ludzkiego wzroku, a ona nie jest całkowicie niewidoczna.

Cóż, jest jeden rodzaj niewidzialności, który łagodzi problem. Jeśli nie zginasz światła, ale pochłaniasz je i tworzysz od nowa po drugiej stronie ciała, które chcesz ukryć, możesz robić, co chcesz w środku, w tym wyświetlać świat zewnętrzny. Jest to ładnie zaimplementowane w Ghost in the Shell.

Nadal potrzebowałbyś jakiegoś sposobu na zarejestrowanie uderzającego światła, ale jest to prawdopodobne w przypadku czegoś w rodzaju rozproszonej technologii pola świetlnego, która w zasadzie mogłaby wykorzystywać dużą liczbę mikroskopijnych czujników bez soczewek.

W rzeczywistości jest to puenta opowiadania (chyba Roberta Sheckleya, ale może to być także „Tales From The White Hart” Arthura C. Clarke'a). Rozwija się w barze, gdzie jeden z gości wyznaje drugiemu, że kiedyś pomógł obcemu rasy, która jest znana ze swojej hojności spinaczem, i spełnia życzenie. Prosi o bycie niewidzialnym raz dziennie przez godzinę i inny gość namawia go, aby został, dopóki to się nie stanie. Pozostaje na stołku barowym, ostatecznie stając się zarówno niewidzialny, jak i ślepy.