Nie ma na to kanonu odpowiedzi. Jak zauważyłeś, dosłownie jedyny opis, jaki posiadamy, jest taki, że

Przed wschodem słońca Eärendil zabił Ancalagona Czarnego, najpotężniejszego ze smoczych zastępów, i wyrzucił go z niebo; i spadł na wieże Thangorodrim, które zostały zniszczone w jego ruinie.

( The Silmarillion , rozdział 24, „Of the Voyage of Eärendil and the Wojna gniewu ”)

Jednak weźmy pod uwagę moc Silmaril, którą nosił Eärendil:

A mędrcy powiedzieli, że stało się to dzięki mocy tego świętego klejnot, że przybyli na czas na wody, których nie znały żadne statki oprócz statków Teleri; przybyli na Zaczarowane Wyspy i uniknęli ich zaklęcia; i przybyli do Mrocznych Mórz i minęli swoje cienie, i spojrzeli na Tol Eressëa, Samotną Wyspę, ale nie zwlekali; w końcu zarzucili kotwicę w Zatoce Eldamar, a Teleri zobaczyli nadejście tego statku ze Wschodu i byli zdumieni, patrząc z daleka na światło Silmaril i było to bardzo wielkie.

( Silmarillion , rozdział 24, „Of the Voyage of Eärendil and the War of Wrath”)

Co więcej, był to sam Silmaril, który Beren i Lúthien zabrali Morgotha, co prawie zraniło wilka Carcharotha:

Carcharoth spojrzał na ten święty klejnot i nie był onieśmielony, a pożerający duch w nim obudził się do nagłego ognia; i gapiąc się, wziął nagle dłoń w szczęki i odgryzł ją w nadgarstku. Wtedy szybko wszystkie jego wnętrzności wypełnił płomień udręki, a Silmaril przypalił jego przeklęte ciało. ... Ze wszystkich okropności, które kiedykolwiek nawiedziły Beleriand przed upadkiem Angbandu, szaleństwo Carcharotha było najstraszniejsze; bo moc Silmaril była w nim ukryta .

( Silmarillion , rozdział 19, „Of Beren and Lúthien”; podkreślenie dodane)

Dlatego prawdopodobnie nie bez powodu można sądzić, że moc Silmaril w jakiś sposób pomogła Eärendilowi, a być może nawet miała bezpośredni udział w śmierci Ankalagona. Ale nigdy nie powiedziano nam tylu słów.

Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy przejrzeć tekstową historię tego fragmentu, ponieważ to, co mamy w opublikowanym Silmarillionie, jest w rzeczywistości konstrukcją redakcyjną i sugeruje związek przyczynowy między upadkiem Ankalagona a Breaking of Thangorodrim, który jest słabszy w pismach.

Zabicie Ankalagona jest pierwszym wpisem w tym, co CT nazywa "tekstem Q II" Quenta Noldorinwa , podanym w Historia Śródziemia 4 :

I Earendel zabił Ancalagona, czarnego i najpotężniejszego ze wszystkich smoków, i zrzucił go z nieba, a podczas jego upadku zburzono wieże Thangorodrim.

Pojawia się to również w Annals of Beleriand (tekst „AB I” - to samo źródło) w następujący sposób:

Earendel pojawił się na niebie i obalił Czarnego Smoka Ankalagona, a jesienią Thangorodrim został złamany.

W Późniejszych Kronikach Beleriandu (przechodząc do Historia średniowiecza -earth 5 ) tekst jest praktycznie niezmieniony od AB I :

Ale Earendel przybył na niebo i obalił Ancalagona Czarnego Smoka, aw jego upadek Thangorodrim został złamany.

A w 1937 Silmarillion (ponownie HoME 5 ) tekst brzmi:

A przed wschodem słońca Earendel zabił Ankalagona Czarnego, najpotężniejszego ze smoczych zastępów, i zrzucił go z nieba, a jego upadkiem zrzucono wieże Thangorodrim.

Ostateczne teksty znajdują się w History of Middle-earth 11 , po pierwsze ze zmienionego zakończenia Silmarillion:

A przed powstaniem słońce Earendel zabił Ankalagona Czarnego, najpotężniejszego ze smoczych zastępów, i zrzucił go z nieba i spadł na wieże Thangorodrim, które zostały zniszczone i zrzucone.

I na koniec z Tale of Years :

Ancalagon zostaje strącony przez Earendila i wszyscy oprócz dwóch smoków zostają zniszczeni.

Nie ma zatem żadnego autorskiego uzasadnienia na stwierdzenie w opublikowanym tekście, że wieże Thangorodrim "zostały złamane jego ruina ”, a teksty założycielskie pozostawiają otwartą możliwość, że zabicie Ankalagona i złamanie Thangorodrim były dwoma osobnymi wydarzeniami, które właśnie wydarzyły się w tym samym czasie.

Ten brak związku przyczynowego jest wzmocniony dodatkowo przez tekst otwierający Dodatek B do Powrotu Króla , który brzmi:

Pierwsza Era zakończyła się Wielką Bitwą, w której wojska Valinoru złamał Thangorodrim i obalił Morgotha.

Chociaż ewidentnie podsumowanie, stwierdzenie, że to Zastępy Zachodu złamało Thangorodrim, jest szczególnie jednoznaczne. Można to skontrastować z oświadczeniem Elronda (w The Council of Elrond ), które również jest podsumowaniem, ale pozostawione niejasnym:

A jednak nie tak wiele, ani tak uczciwe, jak wtedy, gdy Thangorodrim został złamany ...

Podsumowanie wydarzeń jest zatem następujące:

1. Morgoth uwalnia skrzydlate smoki.
2. Zastępy Zachodu są wypierane.
3. Earendil przybywa i walczy przez całą noc.
4. Przed wschodem słońca zabija Ankalagona.
5. Ancalagon spada na Thangorodrim (ale tylko w ostatecznej wersji tekstu QS; wcześniejsze wersje nie precyzują, gdzie spadł).
6. Thangorodrim jest uszkodzony.

Chociaż z pewnością domniemywa się związek przyczynowy między (5) i (6), nie wymagają tego oryginalne teksty JRRT; zmiana redakcyjna czyni go silniejszym niż pierwotnie. Prawidłowym odczytaniem oryginalnych tekstów jest to, że „Earendil zabił Ancalagon, a następnie Zastępy Zachodu złamały Thangorodrim”.

Wszystko to jest bardzo długą drogą Podsumowując: Ankalagon nie musi być tak wielki, jak się powszechnie uważa.

To tak naprawdę nie odpowiada na pytanie, ale o ile byłem w stanie zmierzyć rzeczy, na tym zdjęciu zatytułowanym „Rozmowa ze Smaugiem” autorstwa samego Tolkiena, Smaug jest około 11 razy dłuższy niż liczba w cienie i dym po prawej stronie obrazu, który, jak przypuszczam, to Bilbo.

Tolkien powiedział, że hobbity rzadko urosły wyżej niż około 3 '6 "w Trzeciej Erze, a jeśli założymy, że Bilbo był mniej więcej tego wzrostu, to Smaug jest około 38 stóp długości od czubka nosa do końca ogona.

Na opublikowanym zdjęciu widoczna część ciała i głowy Ankalagona jest co najmniej 6 razy dłuższa niż Smaug i jest bardzo prawdopodobne, że część jego ciała, której nie ma na zdjęciu, jest co najmniej 3 razy dłuższa. To daje mu około 720 stóp długości, czyli około 2,5 boiska do piłki nożnej. Dla porównania Boeing 747 jest tylko 250 stóp. Ankalagon jest prawie tak długi, jak trzy 747 ułożone od końca do końca.

To prowadzi mnie do dwóch możliwych wniosków:

1. Obraz, który opublikowałeś, oraz które uznasz za niekanoniczne, bardzo niedokładne, aż do tego stopnia, że ​​są bezużyteczne.

2. Opublikowane zdjęcie jest z grubsza dokładne, a Ankalagon jest naprawdę tak duży, a nawet mniej.

Jeśli to ostatnie jest prawdą, jedyną możliwością jest dowolne h uman / elf / półelf może mieć nadzieję, że zabije tak ogromnego potwora za pomocą magii. Każde ostrze wystarczająco krótkie, by mógł władać humanoidem, niewiele więcej niż zirytowałoby smoka, gdyby w ogóle zauważył, że zostało zadźgane. Jego organy wewnętrzne prawdopodobnie znajdowałyby się od 15 do 20 stóp pod skórą, za kilkoma stopami łusek i kilka jardów od mięśni i kości. Aby przebić jego serce, potrzebowałbyś włóczni o długości 50 stóp. Zasadniczo musiałbyś tam stać z włócznią zbyt dużą, aby móc jej skutecznie używać, walcząc o utrzymanie jej w pozycji pionowej i mieć nadzieję, że smok będzie na tyle głupi, aby wylądować bezpośrednio na niej, z wystarczającą siłą, aby wbić czubek głęboko w brzuch.

Statek Eärendila, Vingilot, potrafił latać i był używany podczas Wojny Gniewu do walki z Ancalagonem. Był zasilany przez Silmaril, który posiadał wielkie moce. Nie jestem pewien, jak dokładnie został zabity, ale statek odegrał w tym dużą rolę. Być może mieli jakąś wspaniałą broń, o której nie było napisane, albo byli w stanie skupić moc Silmaril przeciwko Ancalagonowi. Uważam, że była to bitwa powietrzna, ponieważ kiedy upadł, zmiażdżył góry Thangorodrim.

Silmarillion jest bardziej mitologiczny niż Hobbit i LOTR i jest tak wiele rzeczy, o których nie napisano.

Przed wschodem słońca Eärendil zabił Ankalagona Czarnego, najpotężniejszego ze smoczych zastępów, i zrzucił go z nieba; i spadł na wieże Thangorodrim, które zostały zniszczone w jego ruinie.

Czy istnieje kiedykolwiek potwierdzenie, że w 100% zniszczył Thangorodrim? Nie mogę sobie wyobrazić, że Tolkien stworzyłby bestię, która byłaby wystarczająco duża, aby zniszczyć rzeczy tej wielkości, spadając na nią ... Mam na myśli, jak duży musiałby być obiekt, aby całkowicie zniszczyć Everest. Prawdopodobnie miałoby własne pole grawitacyjne ...

Gdybym miał wybierać między myśleniem, że Tolkien miał na myśli to jako metaforę, a że dosłownie zniszczył Thangorodrim swoim ciężarem, poszedłbym z tym pierwszym. Jeśli tak jest, to Ancalagon jest prawdopodobnie znacznie mniejszy niż wszystkie te zdjęcia i nie stało się tak nierealistyczne, że został zabity przez Eärendila + orły.

Zawsze wierzyłem, że upadek Analagonu nie tylko zniszczył Thangorodrim, ale także zapoczątkował serię gigantycznych trzęsień ziemi i erupcji wulkanów, które ostatecznie zniszczyły Beleriand, tak że każdy byłby okresowo zrywany z nóg przez powtarzającą się serię trzęsień ziemi, i czasami unikając bomb lawowych, podczas pozostałej części bitwy i ewakuacji Edainów do Numenoru.

Czy widziałeś kiedyś herb Transylwanii?

http: //www.bing.com/images/search?q=coat+of+arms+of+transylvania&qpvt=coat+of+arms+of+transylvania&FORM=IGRE

Poziomy czerwony pasek dzieli go na górny i dolny obraz. Siedem czerwonych obiektów na dolnym obrazie to nie snopy pszenicy, jak zakładałem na początku, ale stylizowane fortece, zamki lub ufortyfikowane miasta, siedem miast o niemieckiej nazwie Transylwania.

Jeśli spojrzysz na to na pojedynczym obrazie widać olbrzymiego orła wznoszącego się zza horyzontu ponad małymi miasteczkami na równinie. I tak właśnie zawsze wyobrażałem sobie Ankalagon wyłaniający się zza gór, próbując pożreć słońce i księżyc.

Myślę, że zdjęcie na górze pokazuje Glaurunga zbyt dużego w porównaniu z Smaug. Pamiętaj, że ciało Glaurunga było na tyle smukłe i cienkie, że miecz prawdopodobnie mniejszy niż sześć stóp mógł przebić ważny organ, przez co Glaurung miał prawdopodobnie znacznie mniej niż pięćdziesiąt lub dwadzieścia pięć stóp grubości w ciele. A po pierwszym przeczytaniu Hobbita zawsze obliczałem, że Smaug powinien mieć co najmniej dziesięć stóp grubości w ciele i dwieście metrów długości.

Pamiętaj, że Smaug mógł rozbić wiele ton skał z góry za pomocą zamach jego ogonem. Następnie oblicz rozmiar Ankalagonu niezbędny do zniszczenia wież Thangorodrim.

Czytanie fragmentu, w którym wieże Thangorodrim zostały zburzone w jego ruinie, ponieważ to właśnie ten akt, który go zabił, ma dla mnie największy sens. Wcześniej nawet nie rozważałem tej interpretacji, ale teraz wydaje mi się, że Tolkien dał nam odpowiedź, ale po prostu jej nie czytaliśmy. Earendil spowodował, że wszystkie trzy wulkaniczne szczyty wybuchły w tym samym czasie, a siła tego zniszczenia zabiła Ankalagona. Teraz, gdyby trzeba było spowodować trzy jednoczesne erupcje, by zabić Ankalagona, myślę, że byłoby bardzo trudno wyobrazić sobie go jako większego, niż zamierzano. 3 eksplozje większe niż ostatnia eksplozja Mount St Hellens, aby ją zniszczyć? Ankalagon musiał być ogromny i prawie tak potężny jak Valar. Teraz, kiedy widzę tę interpretację, tak naprawdę nie mogę jej czytać w żaden inny sposób. To był DUŻY smok pod każdym względem.

Zgadzam się z Jasonem, uważam, że upadek Ankalagona zapoczątkował zatonięcie Beleriandu, ale sam go nie rozpoczął. Myślę, że wydarzyło się to, że Earendil walczył z Ancalagon W TYM SAMYM CZASIE co reszta Valarów walczących pod ziemią z Morgothem, a ich walka osłabiła ziemię pod szczytami i zdestabilizowała ziemię, więc kiedy upadł Ankalagon, poruszył ziemię, rozpoczynając kataklizm głęboko w ziemi, więc Valarowie pokonali Morgotha, gdy zaczęła się katastrofa, a potem wszyscy albo uciekli, albo utonęli / zostali zmiażdżeni.

Również technicznie rzecz biorąc, same Thangoridrim były wieżami. Tak, gigantyczne wieże w kształcie góry. Mówię to, ponieważ w Silmarillionie jest napisane, że Thangorodrim został zbudowany z żużla z kuźni Morgotha, co też mi mówi:

1. Morgoth przemieścił tyle kamienia i zrobił tyle zbroi dla swoich armii, że pozostały materiał tworzył góry.

Lub

2. Morgoth podniósł góry używając swoich mocy i użył go jako żużla , i właśnie postanowiłem zrobić z nich wulkany, ponieważ normalne byłoby posiadanie trzech „zwykłych” gór wokół Twojej bazy.

Eärendil (legendarny bohater pobłogosławiony przez bogów) miał latający statek (krążownik bojowy) z przymocowanym do niego działem Silmaril (działo Yamato). Ancalagon był BTFO.

„Przybył Eärendil, lśniąc białym płomieniem, a wokół Vingilótë zebrano wszystkie wielkie ptaki niebios, a Thorondor był ich kapitanem, a bitwa w powietrzu toczyła się przez cały dzień i przez ciemną noc zwątpienia. Przed wschodem słońca Eärendil zabił Ankalagona Czarnego, najpotężniejszego ze smoczych zastępów.

Mam trzy sugestie.

1) najgłupszą z nich jest to, że Earendil w Vingilot latał w kółko, a Ancalagon ścigał ich z głową, aż zawiązał głowę w supeł tuż podczas fastrygowania płomień na nich. Węzeł zatrzymał płomień, a ciśnienie eksplodowało w szyi Ancalagona, zabijając go i powodując upadek na Thangorodrim.

2) Earendil wbił Vingilota w ucho Ankalagona i do jego czaszki. Moc świętego silmarilu do spalania złych istot spłonęła Ankalagon. Święte promieniowanie z silmarilu zaczęło wyparowywać części mózgu Ankalagona, które były najbliżej, i Ankalagon stracił przytomność. Earendil wyleciał Vingilota z drugiego ucha Ankalagona, gdy smok stracił zdolność utrzymywania i kontrolowania swojej magicznej mocy antygrawitacyjnej. Ancalagon spadł na Thangorodrima i zmiażdżył go, po czym zginął.

3) Earendil przeleciał Vingilota wzdłuż kręgosłupa Ancalagona między jego skrzydłami i wzdłuż szyi do głowy Ancalagona. Vingilot unosił się nad głową Ancalagona i poruszał się swoimi ruchami. Święte promieniowanie z silmarilu płonęło w mózgu Ancalgona. Ancalagon stracił przytomność, a jego magiczna moc antygrawitacyjna przestała działać i spadł na Thangorodrim.