Książka nie twierdzi, że nagrała to. Przed odejściem Frodo przekazuje książkę Samowi, zapraszając go do napisania zakończenia -

„Skończyłem już, Sam” - powiedział Frodo. „Ostatnie strony są dla Ciebie”. - Księga 6, rozdział 9, Szare przystanie

Myślę, że możemy założyć, że zakończenie zostało napisane nie jako świadectwo, ale raczej sposób, w jaki Sam - który kochał Froda i legendy - wierzył Historia Froda powinna się skończyć.

To nie jest zeznanie naocznego świadka, to rozkwit literacki

Najbardziej prawdopodobnymi sprawcami tego są Samwise Gamgee, jego pierwotny autor, lub J.R.R. Tolkien jego tłumacz na język angielski. Jest jednak możliwe, że ten rozkwit został dodany podczas transkrypcji z Czerwonej Księgi do książki Thaina lub w ostatecznej transkrypcji z powrotem do rękopisu przechowywanego w Great Smials, który służył jako odniesienie Tolkiena. Jeśli ktoś ma dostęp do tego rękopisu i mówi po westronie (ja nie umiem), będzie w stanie powiedzieć ci, czy w tym dokumencie jest rozkwit.

Skłaniam się ku Tolkienowi; argumentowano ¹ , że tłumaczenia Beowulfa dokonane przez Tolkiena były raczej dziełem metafikcji niż przekładem mechanicznym (o ile wszystko poza tłumaczeniem Google może być tłumaczeniem mechanicznym). W przypadku zarówno Czerwonej Księgi, jak i Beowulfa, choć oba mają rzekomo być historią prawdziwych wydarzeń, z tej odległości oba są legendarne, co oznacza, że ​​nie można określić, ile jest faktyczne, a ile autor utrwala mit. i legenda jako fakt. ²

¹ Vladimir Brljak. „The Books of Lost Tales: Tolkien jako Metafictionist”. Tolkien Studies 7 (2010): 1-34. https://doi.org/10.1353/tks.0.0079 (dostęp 23 września 2019).

² Tak, wiem, że WP to oryginalne dzieło Tolkiena, ale fajniej jest udawać, że nie jest tak jak Tolkien.

Możliwe, że przybycie Froda do Valinoru jest dokładnym zapisem faktycznych wydarzeń we wszechświecie

Chociaż, o ile rozumiemy, nie ma już imigrantów z Valinoru (tylko ci, którzy zmierzają do Valinor), którzy mogli znieść opowieść o przybyciu Froda, jest przynajmniej jeden sposób, aby było to dokładne przedstawienie faktów w Śródziemiu.

Aragorn, który na początku Czwartej Ery posiada palantira, obaj kochali Froda (przyjaciela, towarzysza, bohatera), Bilba (starego przyjaciela), Gandalfa (starego przyjaciela, doradcę, przywódcę), Elronda (ojca prawo, postać podobna do ojca) i Galadriela (teściowa, czczona Noldo), i mieli motywację, wartości, zdolności i prawo do oglądania wizji nieśmiertelnych ziem, mogli patrzeć z daleka gdy statek z Przystani przepłynął na Zachód. (W Niedokończonych opowieściach uwaga opisuje jeden z kamieni jako specjalnie „zorientowany”, tak że zawsze patrzył na „Eressëę na zaginionym Zachodzie”, sugerując, że inne kamienie mogą być skierowane również w ten sposób). Tak więc koniec podróży Froda mógł zostać zarejestrowany jako fakt we wszechświecie, który został następnie przekazany pozostałym członkom Bractwa hobbitów, na przykład, kiedy król Elessar odwiedził Shire, jak zapisane w dodatkach w Powrocie króla .

W The Fellowship of the Ring , Book I, Chapter 8, "Fog on the Barrow Downs" noc, którą hobbici spędzają w domu Toma Bombadila przed wyruszeniem do Barrow Downs, jest krótko opisane:

Tej nocy nie słyszeli żadnych dźwięków. Ale czy to w snach, czy poza nimi, nie potrafił powiedzieć, który z nich, Frodo słyszał słodki śpiew biegnący w jego umyśle: piosenkę, która wydawała się bladym światłem za szarą kurtyną deszczową i stawała się coraz silniejsza, by zasłonić zasłonę. wszystko w szkło i srebro, aż w końcu zostało zwinięte i przed nim otworzył się daleko zielony kraj pod szybkim wschodem słońca.

Wizja wtopiła się w przebudzenie; i był Tom gwizdający jak drzewo pełne ptaków; a słońce schodziło już ukośnie w dół wzgórza i przez otwarte okno. Na zewnątrz wszystko było zielone i bladozłote.

I przypuszczalnie zostało to zapisane przez Frodo, piszącego historię swojej podróży. Sam przeczytałby o tej wizji. I być może Sam doszedł do wniosku, że wizja Froda była prorocza, i tak później napisał:

I statek wypłynął na pełne morze i odpłynął na zachód, aż w końcu jednej nocy deszczu Frodo poczuł słodki zapach w powietrzu i usłyszał dźwięk śpiewu dochodzący z wody. A potem wydało mu się, że jak we śnie w domu Bombadila, szara kurtyna deszczowa zmieniła się w srebrne szkło i została cofnięta, a on ujrzał białe brzegi, a za nimi daleko zielony kraj pod szybkim wschodem słońca. / p>

Sam z pewnością miał nadzieję, że tak zakończyła się podróż. Z pewnością nie miał zamiaru pisać, że kiedy zobaczyli Samotną Wyspę, głos grzmotu z nieba powiedział: „A więc śmiesz sprowadzić śmiertelnika na Nieśmiertelne Ziemie! Weź to!”. a potem statek został uderzony przez piorun i eksplodował.

I jest możliwe, że Sam również miał wizję przybycia Froda przed lub po fakcie.

Dodano 25.09.19. Odpowiedź Eugene'a Styera wspomina o innym doświadczeniu Froda, które Frodo powinien zapisać w Czerwonej Księdze - jak inaczej mógłby się o tym dowiedzieć współczesny tłumacz Tolkien - i które mogło wpłynąć na Sama do napisania zakończenia podróży Froda tak, jak to zrobił. / p>

Wiem, że odpowiadam na własne pytanie, ale myślałem o tym i przyszedł mi do głowy pomysł, który by pasował - Zwierciadło Galadrieli. Patrząc w lustro, Frodo zobaczył

... słońce zaszło w palącej czerwieni, która zbladła w szarą mgłę; i zniknął we mgle mały statek, migocąc światłami. Zniknął, ...

Nie zrozumiałby tego wtedy, ale planując wyjazd lub podróż do Przystani, mógł napisać o przybyciu do Valinoru na podstawie tego, co widział w lustrze przed opuszczeniem Śródziemia, być może w połączeniu z informacjami z tłumaczeń Bilba i elfów (takich jak Galadriela), które były w Valinorze w przeszłości.