Gandalf czyni trzy bardzo konkretne wzmianki zarówno jako ostrzeżenie, jak i wyzwanie dla Balroga.

Przedstawiając się jako sługa tajemnego ognia (lub niezniszczalnego Płomienia), Gandalf przedstawia się jako Maia, wcielony anielski sługa Valarów chroniący światło Stworzenia, które Eru Iluvatar (lub Bóg) ma spłonąć w centrum Ardy (Ziemi).

Wielder of the flame of Anor jest odniesieniem do jego zdolności czerpania mocy ze słońca, prawdopodobnie poprzez Pierścień Ognia, Narya, ale może także poprzez swoje własne boskie pochodzenie. p> W końcu, kiedy nazywa Balroga Płomieniem Udun, informuje Balroga, że ​​wie, iż jest to zepsuta Maia w służbie Morgotha ​​od najwcześniejszych czasów, kiedy przebywał jako Melkor w swojej mrocznej fortecy Utumno zniszczonej Valarowie podczas przebudzenia elfów. Nakazuje mu odwrót („powrót do cienia”) lub zmierzenie się z konsekwencjami boskiego konfliktu i ostatecznego sądu przed Vala Mandos, losem wszystkich zabitych stworzeń.

Secret Fire

W Silmarillionie opisano stworzenie świata. Bogowie śpiewają wizję świata. Wtedy Jedyny Bóg, Illuvatar, urzeczywistnia ich pieśń:

Dlatego Ilúvatar dał swojej wizji Istnienie i umieścił ją w Pustce, a Tajny Ogień został wysłany, Świat; i nazywał się Eä.

Płomień Anora

„Anor” to sindarińska nazwa Słońca. Widoczna również w nazwie Minas Anor, Wieża Słońca, która później została przemianowana na Minas Tirith, Wieża Straży.

Płomień Udun

Udûn (sindariński: „piekło”) był pierwszą fortecą Melkoru na dalekiej północy Śródziemia. Oznacza to, że Balrog jest starożytnym wrogiem. Ponieważ świat Tolkiena jest w ciągłym upadku, bycie starożytnym czyni Balrogów bardzo potężnymi wrogami. I rzeczywiście Balrog okazał się równy Gandalfowi, Maii czy pomniejszemu bogu.

Powyższe odpowiedzi, w tym wyjaśnienia dotyczące „Tajnego ognia” i „Płomienia Udûn”, są zadowalające i poprawne, o ile wiem, ale podejście do „Płomienia Anoru” jest masowo spekulatywne, bez akceptowalnych dowodów, a zatem żałośnie ich brakuje. Spróbuję odpowiedzieć, co Gandalf miał na myśli przez „Płomień Anoru”, używając stylu przesadnego wprowadzenia do wroga, którego używa Tolkien, gdy Bilbo spotkał Smauga, a którego wszyscy chyba przegapili.

Płomień Anor to po prostu Słońce i nic więcej. Mówiąc dokładniej, jest to Świt. Gandalf miał na myśli całkiem dosłownie, że dzierży Słońce i wiemy, że to prawda z jego historii, z Hobbita :

' Świt zabierze was wszystkich i będzie dla was kamieniem! - powiedział głos, który brzmiał jak głos Williama. Ale tak nie było. Właśnie w tej chwili światło dotarło ponad wzgórze, a wśród gałęzi rozległ się potężny świergot. Wilhelm nigdy się nie odezwał, bo stał jak kamień, pochylając się; a Bert i Tom utknęli jak kamienie, gdy na niego patrzyli. I stoją tam po dziś dzień sami, chyba że usiądą na nich ptaki; bo trolle ... muszą znaleźć się pod ziemią przed świtem, albo wrócą do gór, z których są zrobione, i nigdy więcej się nie ruszą ....

„Wspaniale!” - powiedział Gandalf, wychodząc zza drzewa, i pomógł Bilbo zejść z ciernistego krzewu. Wtedy Bilbo zrozumiał. To głos czarodzieja sprawiał, że trolle kłóciły się i kłóciły, aż przyszło światło i położyło im kres.

Gandalf często dzierży Słońce po walce z Balrogiem. Kiedy spotkał się ponownie z Aragornem, Legolasem i Gimlim w Fangorn, wybiera to, skąpany w słońcu, z The Two Towers :

Wszyscy patrzyli na niego. Jego włosy były białe jak śnieg w słońcu, a jego szata była lśniąco biała; oczy pod jego głębokimi brwiami były jasne, przeszywające jak promienie słońca; moc była w jego dłoni.

Przybywając do Helm's Deep z posiłkami, czytamy, że wróg jest oszalały z powodu zbliżania się Gandalfa ze wschodu o wschodzie słońca, z Dwóch Wież :

Nagle na grzbiecie pojawił się jeździec ubrany na biało, lśniący w wschodzącym słońcu. [...] Biały Jeździec był nad nimi, a groza jego nadejścia napełniła wroga szaleństwem.

Wykorzystanie wschodu słońca przez Gandalfa nie jest odosobnione, a fragmentów jest całkiem sporo. z nim przybywającym do celu o pierwszym świcie, z Powrotu Króla :

Gandalf i Peregrin pojechali do Wielkiej Bramy Ludzi Gondoru na wschodzącego słońca, a jego żelazne drzwi cofnęły się przed nimi.

W rzeczywistości Gandalf nigdy nie ujawnia Naryi aż do samego końca historii po koronacji Aragorna, utrzymując ją w tajemnicy przed Wróg zgodnie z poleceniem Círdana, więc jest bardzo mało prawdopodobne, że powie Balrogowi cokolwiek o Naryi. To, czego Tolkien nam nie ujawnił, nigdy nie zamierzał, na przykład Gandalf nazywał Naryę „Słońcem”, czego nigdy by nie zrobił. Narya nie ma nic wspólnego ze Słońcem poza zbiegiem okoliczności, że Gandalf dzierży słońce, jak mówi, które zawsze jest białym światłem, a także potajemnie posiada Naryę, czerwony pierścień, co daje mu pewien wpływ na ogień i zdolność rozpalić serca. Słońce i moce Naryi nie są ze sobą powiązane. Narya nie jest bronią ani Gandalf nie używa jej jako takiej, tak jak używa Słońca.

Anor lub Anar. Eru dała szczególne światło Vardzie (Elbereth) (którą Noldorowie szczególnie szanowali), kiedy weszła do Ea na początku czasu. To światło, które dzieliła z Arienem (Maia Słońca) i to właśnie dzięki temu światłu Morgoth „zachwycił” Ariena; w ten sposób spalając się i umniejszając się nieodwołalnie. Wierzę, że Gandalf odnosi się do tego wyjątkowego i świętego światła, które Eru dał Morgothowi i jego sługom jako coś śmiertelnego. Udun to sindariński dla Utumno (wielkie pierwsze podziemne królestwo Morgotha ​​- podziemia).

Sekretny Ogień i Płomień Anoru to dwie różne nazwy tego samego ... Światło Stworzenia ... moc Eru (Boga), by wprowadzić rzeczy do rzeczywistego istnienia, by stworzyć. Tolkien pisał w swoich listach kilka razy o tej koncepcji kreacji i sub-kreacji (przeróbka czegoś nowego z tego, co już stworzył Eru). Tylko Eru mógł naprawdę tworzyć, wszyscy inni mogli tylko tworzyć podrzędne. (Valarowie akceptują swoje ograniczone moce jako zarządcę; Melkor / Morgoth zazdrości i pożąda prawdziwej twórczej mocy Eru ... ale bezskutecznie.) Jest to bardzo, bardzo ściśle związane z Życiem i ożywianiem rzeczy. Średniowieczne słowo oznaczające życie brzmiało „szybko”… co było tym samym, co część świecy, w której znajduje się płomień… teraz mówimy „knot”, ale szybko i knot były kiedyś tym samym słowem. W tamtych czasach idea duszy lub posiadania życia była głęboko związana ze światłem i płomieniem. Tolkien wiedział o tym i oparł na tym swoje mity.

Płomień Udun… „ciemny ogień” to próba Morgotha ​​„Stworzenia” własnej wersji „światła stworzenia” ... zazdrosne wypaczenie tego, co już zostało stworzone.

Anor przebywanie w słońcu, a jednocześnie w centrum świata, wiele wyjaśnia o fascynacji Tolkiena wulkanizmem. Smaug jest zasadniczo uosobieniem wulkanu, a Jedyny Pierścień można było stworzyć lub zniszczyć tylko w sercu wulkanu ... poprzez podłączenie do Anora.

Myślę, że zasadniczo mówi: „Dzierżę ogień słońca przez Naryę. Ty władasz mrocznym ogniem piekielnym. Mój ogień jest silniejszy niż twój”.

Jestem prawie pewien, że nie mówi o władaniu mocą Valarów, ponieważ w całym Legendarium Lotr nie ma innych przypadków, w których jestem świadomy, że postać dzierży moc innej . Żaden z pozostałych maiar nie ma niezwykłych mocy (z wyjątkiem Meliona, do pewnego stopnia). I odwrotnie, widzimy podobną władzę nad żywiołami Elronda, który dzierżąc szafirowy pierścień, kontroluje wodę Bruinen, aby utopić Nazgula. Poza tym, gdyby Gandalf otrzymał niesamowite moce od Manwe, Cirdan nie miałby powodu, by dać mu Naryę.

Narya to Pierścień Odwagi, jedna z teorii o tym, że Gandalf był jedynym czarodziejem, który nie został skorumpowany. Nie ma związku z ogniem i musi być utrzymywane w tajemnicy, nigdy nie powiedziałby tego na głos.

A co z możliwością pomyłki? Być może w tekście po wydrukowaniu było źle, a chodziło o to, by nie „Anor”, ​​ale „Arnor”. W takim przypadku płomień Arnoru z pewnością byłby czerwonym pierścieniem, najpierw niesionym przez Cirdana, a później przez Gandalfa i tak było na początku w krainie Arnor, północne królestwo.

W Wojnie klejnotów Christopher Tolkien zamieścił krótki rozdział, strony od 397 do 407, na temat „Języka Valarów”. Istnieje kilka list słów walaryńskich. To nie są elfy, chociaż elfy skopiowały wiele z nich. W tych listach słów, Anar i urus ^ pojawiają się na stronie 401. Pierwsze oznacza „słońce” lub „wyznaczone ciepło”, a drugie oznacza „ogień”. Biorąc pod uwagę podobieństwo językowe między r i d, myślę, że nie jest nieprawdopodobne, że Gandalf rzeczywiście używał bardzo starożytnego słownictwa - słów, które poprzedzały przebudzenie elfów, odnosząc się do jego ognia i ognia Balroga. Jedyne powiązanie w LOTR lub Silmarillionie między „Udun” i „Utumno” pojawia się na ostatniej stronie Silmarillionu, gdzie „Udun” jest podana jako Sindarowa wersja „Utumno”. Słowo Udun, o ile wiem, nie pojawia się w 13-tomowym zbiorze Historii Śródziemia, a najbliższym, jakie mogę znaleźć, jest urus ^. Więc potraktujcie to jako spekulację, że Gandalf celowo używał jakiegoś bardzo starożytnego słownictwa, a nie elfickich słów.

Przyszło mi również do głowy, że ta mowa nie była pożyteczna dla Balroga. Zakładając, że Balrog mówił językiem Morgotha, który był wcześniejszy niż elficki, a potem Balrog był zakopany pod ziemią przez wieki, a następnie wchodził w interakcje tylko z orkami lub kilkoma torturowanymi krasnoludami, prawdopodobnie nie mówiłby zwyczajnie ani sindarińskim, więc komunikacja między Gandalf i Balrog byli prawdopodobnie zdolni do telepatii, jak wszyscy Valarowie i Maiarowie. Przemówienie było przede wszystkim korzystne dla słuchaczy lub dla pomocy Gandalfowi w sformułowaniu jego przekazu myślowego.

Płomień Udûn to w zasadzie piekło, a sługą Tajemnego Ognia jest on przebrany za Maię.

(Frodo nie zniszczył Pierścienia, Gollum to zrobił)

Myślę, że po prostu mówi, że dzierży moc Słońca, co oznacza, że ​​może manipulować ogniem. Wszyscy wiemy, że Gandalf nauczył się mocy ognia, podobnie jak balrog. Mówi tylko, że balrog nie ma tam żadnej przewagi.