Po pierwsze, główne różnice:

• Podstawy moralne / filozoficzne / etyczne / polityczne / społeczne.

  • Powieść była odą do żołnierza-obywatela, zawierającą obszerne wskazówki wyjaśniające etyczny i polityczny system ludzkości .

    Doskonały zasób „Myśli o żołnierzach statków kosmicznych” Christophera Weuve'a omawia to szczegółowo, wspierając cytaty, szczególnie w sekcji „Mit nr 3”.

    Bardzo w szczególności społeczeństwo było w żaden sposób faszystowskie / militarystyczne. Władzę sprawują władze cywilne (patrz również cytat Zim poniżej); nie możesz głosować, dopóki nie przejdziesz na emeryturę z Urzędu Cywilnego; nie musisz nawet być w wojsku, aby zdobyć obywatelstwo; nie tracisz żadnych praw z wyjątkiem franczyzy, jeśli nie obsługujesz; a ogólna ilość wolności wydaje się być wyższa niż w większości demokracji w prawdziwym świecie.

    Dodatkowo nauczyciel H&MP w szkole Rico, pan Dubois, wymownie wspomina o wolności w rozdziale 8, przedstawiając wolność w bardzo pozytywnym lekki, jako coś, o co należy walczyć (a tyrania jako coś, czemu należy się przeciwstawiać).

    Paul Anderson (nie do końca prawicowy szowinista) podsumował to najlepiej:

    Nigdy nie przyłączyłem się do idiotycznych okrzyków „faszysta”! Było oczywiste, że społeczeństwo Starship Troopers jest w sumie bardziej wolne niż nasze dzisiaj. Zastanawiałem się, jak stabilny byłby jego porządek rzeczy, i wyrażałem swoje wątpliwości publicznie, a także w okazjonalnych listach, które wymienialiśmy. Heinlein nie obraził się. Po krótkiej kłótni w tę iz powrotem, oboje wpadliśmy w wspomnienia Szwajcarii, gdzie to on wpadł na pierwszy plan. [ „RAH: A Memoir”. ]

  • Film był w zasadzie satyrą na faszyzm / militaryzm, z zupełnie innym przesłaniem / ideą z książki . A satyra została oparta na stworzonym przez Verhoevena towarzystwie słomianek, które praktycznie nie miało nic wspólnego z tym z książki.

  Oczywiście, biorąc pod uwagę to, żadna z książek wiele fragmentów filozofii moralnej / politycznej (lub głębokich teoretycznych i historycznych uzasadnień głoszonych filozofii) jest nawet w niewielkim stopniu wspomnianych w filmie, poza krótką wzmianką, że ludzie werbują się, aby mogli być obywatelami i głosować.

• Książka skupiała się bardziej na treningu i etosie żołnierza.

  W filmie etos polegał po prostu na „zabij, zabij, zabij”, zgodnie z poprzednim punktem.

  • Jako bardzo interesujący przykład, obserwuj szkolenie scena z sierż. Zim uczy rekrutów, jak rzucać nożami.

    W filmie jest to po prostu zwykła próba pokazania wojska, że ​​jest pomiędzy bezmyślnym szowinistycznym a sadystycznym, z odpowiedzią Zim'a prawie wbicie noża w ręka pytającego.

    W książce Zim podaje dwie przemyślane odpowiedzi, jedną wojskową (i głębszą niż jedna w filmie) i drugą, ważniejszą, cały mini-wykład o mierzonej użycie siły ... przeplatane pojęciem cywilnej kontroli wojska.

    Celem nigdy nie jest zabicie wroga tylko po to, by go zabić . . . ale zmusić go do zrobienia tego, co chcesz, aby zrobił. Nie zabijanie. . . ale kontrolowana i celowa przemoc . Ale to nie twoja sprawa, ani moja decyzja o celu lub kontroli. Żołnierz nigdy nie decyduje, kiedy, gdzie, jak - ani dlaczego - walczy; należy to do mężów stanu i generałów. Mężowie stanu decydują, dlaczego i ile; generałowie biorą to stamtąd i mówią nam, gdzie, kiedy i jak. Dostarczamy przemocy; inni ludzie - jak mówią „starsze i mądrzejsze głowy” - zapewniają kontrolę. I tak powinno być .

    Prawie nie jest to szowinistyczny militaryzm rah rah wymyślony przez Verhoevena tak, by był karykaturą. To sierżant musztry - w zasadzie główne źródło szkolenia i mądrości rekrutów - podkreślający cywilną kontrolę nad wojskiem. Jest to 180-stopniowe przeciwieństwo „Militarystycznego”.

• Pochodzenie etniczne Johnny'ego Rico zostało zmienione. W powieści Juan „Johnny” Rico jest Filipińczykiem (a Carmen jest Latynoską, nazwisko Ibanez). Heinlein był znany z umieszczania postaci mniejszościowych w ważnych rolach w swoich powieściach i często w pozytywnym świetle w czasie, gdy różnorodność etniczna w SciFi nie wspominając już o stanie stosunków rasowych w Stanach Zjednoczonych (segregacja) w momencie pisania.

  W filmie Rico i Carmen są przedstawiani (zarówno jako bohaterowie, jak i jako postacie) jako typowy amerykański król / królowa Homecoming.

• Pancerz wspomagany - co stanowi jeden z głównych punktów elementów scifi książki - nie pojawia się w filmie Verhoevena (i pojawia się tylko w sequelu CGI nr 3).

Brakuje szczegółów fabuły książkowej w filmie

• Brakuje całej części Rico Officer Candidate School.

• W filmie nie ma wzmianki o „chudych”, w powieści początkowo są sprzymierzeni z Bugami; i jesteśmy w pierwszej scenie walki, którą widzimy (gdzie Dizzy umiera).

• Nauczyciel posła Rico (pułkownik DuBois), jego pierwszy dowódca (porucznik Rasczak) i sierż / porucznik Jelal zostali skompresowani do postaci jednej postaci Rasczaka.

Szczegóły fabuły filmu zmyślone, mimo że nie ma ich w książce

• Fabuła miłosna z Carmen i Johnnym jest nie istnieje w książce (ma z nim tylko krótką platoniczną randkę, kiedy jest w OCS).

• Współpracownik wojskowy, zwłaszcza zwykłe prysznice

• Romans między Rico i Dizzy Flores (który jest żołnierzem w książce)

• Prawie cała historia z Carmen (szkolenie, udział w kosmicznej bitwie # 1, udział w bitwie kosmicznej # 2).

  W książce zapisuje się i nie słychać o niej poza spotkaniem z Rico raz, gdy jest w OCS.

• Postać Carla (który umiera na początku książki, poza stroną), łączy się z „talentem” specjalizującym się w słuchaniu oraz z oficerami wywiadu, których w rzeczywistości nie ma w książce; stać się w filmie bardzo nazistowskim ( link, link, a zwłaszcza link) i delikatnie mówiąc, niesympatyczny oficer wywiadu.

• Cała walka morska. W książce jedyne, co widzimy marynarki wojennej, to funkcja lotniskowców MI - bez wojny kosmicznej.

Drobne różnice:

• Bugi w powieści są znacznie bardziej zaawansowane technologicznie, wykorzystują broń palną i statki kosmiczne

• Ojciec Johnny'ego mieszka w powieści, jest daleko biznes, kiedy Buenos Ares zostaje trafiony i jego żona umiera, co doprowadziło go do zaciągnięcia się do mobilnej piechoty, która ostatecznie służyła pod dowództwem syna.

Z książki pozostały co najmniej dwa główne tematy:

1. Na obywatelstwo (i prawo do głosowania) się zdobywa się, a nie tylko na coś, w czym się urodziłeś.
2. Obcy błędy w wojnie z ludźmi

Poza tym niewiele pozostaje. Nie ma pancerza wspomaganego. Przypuszczam, że niektóre imiona postaci mogą pozostać, a Buenos Aires zostanie zniszczony w obu, ale niewiele więcej.

W książce jest taka scena, w której pierwszego dnia obozu szkoleniowego supertwardy sierżant Zim przypadkowo łamie komuś nadgarstek podczas demonstracji walki wręcz. Mówi "Przepraszam. Trochę mnie pośpieszyłeś" i wysyła żołnierza do szpitala.

W filmie pamiętam podobną scenę na początku obozu, w której sierżant celowo i sadystycznie łamie żołnierzowi nadgarstek. (Czy ktoś może potwierdzić szczegóły? Minęło trochę czasu.)

Podobne wydarzenie; zupełnie inny przekaz.

Film jest w najlepszym przypadku inspirowany książką. Nie żeby to był zły film, wydałem się całkiem zabawny. Ale poza pożyczaniem nazw, miejsc i wydarzeń, tak naprawdę mają niewiele wspólnego. Książka jest w dużej mierze polityczną i filozoficzną wypowiedzią na temat militaryzmu i imperatywów moralnych. Film jest głównie historią wojenno-przygodową z domieszką romansu.

W filmie znajduje się krótka sekwencja z sesji szkolnej, w której rozmowa o obywatelstwie odbija się echem, przynajmniej słabo, pewne sentymenty w książce, ale to nigdy nie jest kontynuowane i tak naprawdę nie wiąże się z niczym innym w filmie. Reszta to strzelanie do kosmitów i całowanie dziewczyn.

Większość książki mówi, że Rico zdecyduje się zostać żołnierzem, dlaczego, uczy się, dlaczego system rządowy działa tak, jak działa, i doświadczenie, jak zmienia się z naiwnego bogatego dzieciaka w zatwardziałego żołnierza, bohatera i lider. Około 80 do 95% książki to eseje na temat rządu, praw, etyki itp.

Więc prawie wszystko zmieniło się od książki do filmu, biorąc pod uwagę, że film koncentruje się na obozie szkoleniowym, a następnie 1 lub 2, z których jedna wszystko idzie nie tak, bez zrozumienia dlaczego lub jak cokolwiek. Innymi słowy, wszystkie ważne elementy intelektualne zostały usunięte, aby zapewnić mniej więcej komedię akcji (bezmyślny humor). Powiedziałbym, że film jest bardziej parodią tego, co zrobił ktoś, kto nie rozumie, o czym jest książka.

Wszystko, co zostało powiedziane ... Idź, przeczytaj książkę. To jedna z moich 5 pozycji, które trzeba przeczytać i powinienem być kiedyś zmuszony do przeczytania przez wszystkich i cieszenia się filmem takim, jakim jest. Możesz także przeczytać wszystko inne napisane przez Heinleina, ponieważ chociaż nie są one tym samym wszechświatem, pomoże to zrozumieć Starship Troopers i umieścić jego świat w lepszym kontekście.

Ten, którego nigdy nie mogłem przejść - bez pancerza wspomaganego! Nie jestem pewien, czy to prawda, ale dla mnie Heinlein stworzył nowoczesną koncepcję pancerza wspomaganego. Jedna z moich ulubionych książek!

Więc to było tak, jakbyśmy zrobili nowy film Iron Mana, tyle że nie zamierzamy robić tego w metalowym garniturze ...

Kilka nazwisk ... i część nawet tych pomieszanych.

Większość adaptacji filmowych, które patroszą oryginalną powieść, wygląda na zrobienie tego z ignorancji. ST podnosi poprzeczkę na nowy poziom, nawet przy wyrafinowanym wysiłku niszczącym, do którego trudno jest dotrzeć.

(Nie warto wymieniać przypadkowych rzeczy IMO, takich jak wojna, wrogowie, kosmici, ludzie, przyszłość itp.)