Pamiętaj, co Qui-Gon powiedział o umiejętnościach Anakina w wyścigach podów w grze Phantom Menace:

Potrafi zobaczyć rzeczy, zanim się wydarzy. Dlatego wydaje się, że ma tak szybki refleks. To cecha Jedi.

To, co postrzegasz jako reakcję na strzał, to w rzeczywistości wiedza Jedi o strzale przed oddaniem strzału. Nie ma znaczenia, jak szybko leci blaster, jeśli Jedi jest przygotowany do obrony przed strzałem, zanim spust zostanie naciśnięty.

Cóż, średnia prędkość pocisku blasterowego ( zgodnie z tym artykułem) wynosi około 78 mil na godzinę. Jest to znacznie poniżej prędkości światła i tak naprawdę jest zbliżone do prędkości boiska do baseballu, więc Jedi odbijający pojedynczy strzał z blastera jest mniej więcej tym samym, co gracz baseballu uderzający w baseball.

Jak widzimy, Jedi nie tylko odbijają jeden pocisk, ale odbijają ostrzał w krótkim czasie. Więc ich reakcje są wyraźnie znacznie większe niż ludzkie. Ale to wciąż jest znacznie poniżej prędkości światła (prędkość światła [3x10 ^ 8 m / s] jest około 8,5 miliona razy większa niż przeciętny pocisk blastera w Gwiezdnych Wojnach [78 mil na godzinę / 35 m / s]).

Dodaj do tego fakt, że przyspieszanie do prędkości bliskiej światła wymaga niezgłębionej ilości energii. Nie wspominając o bezwładności przyspieszania i zwalniania z prędkości światła na przestrzeni kilku metrów. I że podróżowanie z prędkością światła jest teoretycznie niemożliwe. To dość rozstrzygające, że nie, Jedi nie może poruszać się szybciej niż prędkość światła.

Pamiętaj, że tarcza wybuchowa w A New Hope: Luke odbijała strzały, nie widząc ich. Używając Mocy, Jedi w zasadzie „wie”, gdzie będzie bełt, więc miecz świetlny zostaje przesunięty w odpowiednie miejsce. Szybki refleks Jedi jest bardziej proaktywny niż reaktywny.

Mój całkowicie bezpodstawny pogląd jest taki, że Jedi nie reagują na wystrzał z blastera, lecz na zamiar wystrzelenia ze strony istoty niosącej broń. W związku z tym mają znacznie więcej czasu niż bełt przemierzający przestrzeń między nimi a działem, w którym mogą zareagować - chociaż oczywiście nadal wymagałoby to bardzo szybkiej reakcji.

Nie, Jedis wyczuwa, gdzie zostanie oddany strzał i reaguje przed strzałem. Oto Luke trenujący niewidomych z Obi Wanem.

Pociski blasterowe nie poruszają się z prędkością światła. Moogle wspomina o tym, ale nie wyjaśnia dlaczego. Dzieje się tak, ponieważ pociski blasterowe nie są laserami, które poruszają się z prędkością światła. Pociski blasterowe składają się z silnie naładowanych cząstek gazu Tibanna, które są wyrzucane przez napęd magnetyczny i formowane. Więc dokładniej jest powiedzieć, że pocisk blasterowy jest jak przegrzany pocisk.

Aby być uczciwym, 78 mil na godzinę wydaje się zbyt wolne, ponieważ 78 mil na godzinę to powolne nachylenie od współczesnego miotacza baseballowego (do którego odbijania można wytresować zwykłych ludzi), ale prawie nikt oprócz Jedi aktywnie unikał miotaczy ( Nie liczę manewrów unikowych, tylko wtedy, gdy ktoś aktywnie rozpozna bełt i unika / blokuje ten bełt.)

Wciąż imponujące jest to, że Jedi może je zablokować, ale nie wiąże się to z podróżą po prędkość światła.

Hmm ... Być może dzięki telekinezie (jak widać w wielu innych Mocy), możliwe byłoby stworzenie zlokalizowanego efektu podobnego do pola alcubierre'a. Lub mogą używać Mocy, aby spowolnić nadchodzący ogień z blasterów (patrz: Bullet Time). Lub mogą unikać / odwracać większość bełtów i odbijać tylko te, które są zbyt dokładne / potężne, aby uniknąć / odwrócić (jest ich wystarczająco niewiele, aby mogli zobaczyć, jak nadchodzą i przygotować parowanie).

Wszystko to zakłada, że ​​używają swoich mieczy świetlnych do odbijania pocisków blasterów, a nie psychosomatycznego efektu Mocy (jak tarcze deflektora w skali osobistej), do którego muszą używać miecza świetlnego jako punktu skupienia (to znaczy są tylko udając, że odbijają strzały blasterowe za pomocą miecza świetlnego, gdy jest to osobiste pole siłowe, a przekonali siebie i wszystkich innych). Lub istnieje gigantyczny spisek Jedi, aby przekonać ludzi, że nie są tak absurdalnie potężni, jak mogą być w rzeczywistości.

Tak - pod warunkiem, że dana osoba jest silna. Prędkość światła można łatwo pokonać siłą.

„Niech moc będzie z tobą”

Jedi mogą oczywiście poruszać się szybciej niż światło, ale tylko zgodnie z retrospektywnymi prawami Lucasneeda. Działając wstecz, prawa te są niemożliwe do przewidzenia dla nas, zwykłych śmiertelników, ponieważ ich zmiana natychmiastowo zmienia przeszłość i przyszłość. Tak więc: nigdy nie możemy odróżnić tego, co zostało zmienione przez nieświadomego Jedi translight od tego, co wyewoluowało w wyniku naturalnego, dobrze wykonanego, szczerego sub-Jedi. Niektórzy twierdzą, że sekret tkwi w Big Sur ... niestety większość z nich jest - metaforycznie - całkowicie zadowolona z I5.

Nic nie porusza się szybciej niż prędkość światła. To jest fundamentalne prawo fizyki.

Szybka, laika definicja ograniczenia prędkości światła:

Prędkość światła (lub prędkość foton) w niemal doskonałej próżni wynosi dokładnie 186 282 mil na sekundę. Odbieramy fotony (światło) podróżujące z tą prędkością, ponieważ są one bezmasowe (nie mają wagi).

Każda cząstka w naszym wszechświecie (w tym fotony) przemieszcza się przez pole Higgsa. W wyniku tej interakcji cząsteczki uzyskują swoją masę. Różne cząstki oddziałują z polem Higgsa z różną siłą, dlatego niektóre cząstki są cięższe (mają większą masę) niż inne. Fotony przechodzą, ale w ogóle nie wchodzą w interakcje z polem Higgsa. W ten sposób nie osiągają masy.

Ponieważ fotony nie oddziałują z polem Higgsa, oznacza to, że nie są one ograniczone żadnym ograniczeniem prędkości. Mogą poruszać się z największą możliwą prędkością - własną „lekką” prędkością. Dlaczego prędkość światła nie jest mniejsza ani większa niż 186 282 mil na sekundę? To dlatego, że ta dokładna prędkość jest podstawową stałą naszego wszechświata.

Zastanawianie się, dlaczego światło nie porusza się z inną prędkością, jest jak zastanawianie się, dlaczego grawitacja nie jest odwrócona lub jak by to było, gdyby nasz wszechświat miał 2 wymiary przestrzenne zamiast 3 (4, jeśli uwzględniasz czas). Te stałe, wraz z prędkością światła, zostały ustalone, gdy nasz wszechświat powstał w momencie wielkiego wybuchu.

Więc fotony (światło) mogą podróżować z prędkością światła.

Cóż? To wszystko jest w porządku i eleganckie ... A co z Jedi?

Cząsteczki, które mają masę, wymagają energii, aby je przyspieszyć. Im bliżej prędkości światła dostaniesz cząstkę, tym więcej energii potrzeba, aby przyspieszyć. Dzieje się tak, ponieważ same cząstki stają się masywniejsze proporcjonalnie do zwiększonej prędkości. Krótko mówiąc, im szybciej jedziesz, tym cięższy jesteś.

Dzięki temu, gdybyś chciał przyspieszyć pojedynczy elektron do prędkości światła, potrzebowałbyś nieskończonej ilości energii, ponieważ elektron stałby się nieskończenie ciężki. W całym wszechświecie nie ma wystarczającej ilości energii, aby rozpędzić tylko jeden elektron do prędkości światła. To haczyk 22.

Jeśli tak jest w przypadku pojedynczego elektronu, możesz zacząć dostrzegać problem z Jedi poruszającym się szybciej niż prędkość światła. Nie mówiąc już o poruszaniu AT z prędkością samego światła.