Nero został schwytany przez Klingonów i torturowany przez prawie 25 lat. Domyślam się, że doprowadziło go to do szaleństwa, pozostawiając w pamięci tylko zemstę.

Praktyczna odpowiedź na temat możliwych wszechświatów:

• Gdyby udało mu się ostrzec swój świat ojczysty i zapobiec jego zniszczeniu, stworzyłoby to paradoks przyczynowości, w którym nowy Nero nie miałby powód (lub zdolność) do cofnięcia się w czasie, aby ostrzec swój ojczysty świat. Dlatego rzeczywistość nie pozwalałaby na takie działanie (zakładając, że rzeczywistość istnieje tylko w stanie, w którym ma referencyjną integralność lub nie istniałaby). To jest do bani, ponieważ: Przeciętny człowiek nie rozumie ani nie interesuje się paradoksami, jeśli chodzi o rozrywkę ... więc kogo to obchodzi.

• Gdyby udało mu się ostrzec swoją rodzinną planetę i zapobiec jego zniszczeniu, wtedy odszedłby do innej alternatywnej rzeczywistości, w której istnieją teraz dwie wersje Nerona ... a stara rzeczywistość nie ma (i nie ma ojczyzny). Teorie rzeczywistości alternatywnej są samolubne, ponieważ rzeczywistość zmienia się tylko dla aktywnego podróżnika i nic się nie zmienia dla nikogo innego. To jest do bani, ponieważ: Zmiana czegokolwiek nie wpływa na Kirka ani nikogo innego nie na statku Nero ... więc kogo to obchodzi.

• Ostatecznie wszystko sprowadza się do tylko luźny koniec narracji, którego autorzy albo nie byli wystarczająco inteligentni, by je zidentyfikować, kazano im zignorować to jako nieistotne dla narracji, albo po prostu ich to nie obchodziło. Pisarze Star Trek słyną z tego, że nie dbają o rzeczy, które nie mają sensu w fabule ... to nie jest wyjątek.

Dwa komiksy (aczkolwiek nie kanoniczne) dostarczają kilku interesujących spostrzeżeń:

• Odliczanie
• Nero

Nie czytałem Nero, ale z samego Countdown mamy wrażenie, że Nero oszalał z powodu zniszczenia Romulusa, a także śmierci jego żony i nienarodzonego dziecka.

Może próbował i nikt nie wierzył, albo nie próbował, bo i tak nikt by mu nie uwierzył.

Oczywiście ma bardzo zaawansowaną technologię, aby udowodnić, że jest z przyszłości, ale w tyrańskim rządzie ściśle kontrolują informacje, które prawdopodobnie zostaną przejęte i uwięzione na zawsze lub zabite, podczas gdy rząd zachowa technologię do rozwoju imperium.

Kolejną kwestią związaną z ostrzeżeniem swojego świata jest to, że mógł kierować sobą żona nie istnieje. Chciał zemsty na Spocku, a nie po to, by ocalić swój lud, zwłaszcza gdy to nie tylko mogło nie uratować jego żony, ale całkowicie ją wymazać.

Wiem, że jest tu już mnóstwo dobrych odpowiedzi. Ale to zostało wycięte z samego scenariusza:

Kapitan Nero (N) do Kapitana Pike (P).

P: Obwiniasz Federację za coś, co nie wydarzyło się ...

N: Stało się! Widziałem, jak to się stało!

N: Widziałem, jak to się stało!

N: Nie mów mi, że to się nie wydarzyło!

N: A kiedy ją straciłem, obiecałem sobie zemstę.

N: I przez 25 lat planowałem zemstę na Federacji.

N: I zapomniałem, jak to było normalnie żyć.

N: Nie zapomniałem o bólu.

N: To ból, z którym dzieli teraz każdy ocalały Vulcan.

N: Moim celem, Christopherze, nie jest po prostu uniknięcie zniszczenia domu, który kocham ...

N: Ale stworzenie Romulus, który istnieje, wolny od Federacji.

N: Widzisz, tylko wtedy będzie naprawdę zbawiona.

Więc widać, że jego intencją nie była tylko zemsta, chciał zniszczyć Federację, zemścić się na Spocku / Vulcan, ocalić Romulusa i uczynić Romulanów dominującą rasą w kwadrancie alfa.

Odniosłem wrażenie, że to zawsze było częścią jego planu.

Niszczył planety Federacji, aby Romulus mógł panować niepodzielnie.

Zakładam, że po wyniesieniu śmieci poszedłby do domu jako bohater i ostrzegł wszystkich przed zniszczenia, które nie miały miejsca jeszcze przez dziesięciolecia.

Ostrzeżenie, że nie pomoże. Jego zdaniem Federacja była odpowiedzialna za to, że Romulanie byli skoncentrowani na Romulusie, zamiast rozprzestrzeniać się po całej galaktyce (jak w przypadku ludzi). Tak więc zniszczenie Ziemi ratuje rasę Romulan, nawet jeśli zniszczenie samego Romulusa jest nieuniknione.

Nie musiał ostrzegać planety i nie chciał, aby została zniszczona. Dosłownie OWARCZYŁ Spocka, więc zdecydował, że usunięcie Spocka będzie wszystkim, co jest konieczne, aby naprawić jego przyszłość bez negatywnego wpływu na życie na Romulusie (lub zmiany wydarzeń, aby jego narodziny mogły się nie wydarzyć).

Nero był doprowadzony do szaleństwa z wściekłości po tym, jak był świadkiem zniszczenia swojej ojczyzny i wiedząc, że oznaczało to również śmierć jego żony i nienarodzonego dziecka. Miał być ich wybawcą - obiecał jej, a ona mu uwierzyła - a teraz patrzył, jak wszyscy płoną.

Nie mogąc poradzić sobie z własną porażką, zaatakował każdego, kogo uznany za zdalnie winnego. Zabił senat Romulan, którego bezczynność przeszkodziła mu w starcie, a następnie przeciwko Federacji, która go zawiodła. Zaufał Spockowi, zaczął na nim polegać, jeśli chodzi o ocalenie Romulusa, więc najbardziej mu się nie podobał.

Kiedy przybył w przeszłość, Ayel zobaczył okazję do powrotu do domu. Ale Nero widział coś innego; widział swoje przeznaczenie, aby powrócić do Romulusa jako bohatera; zlikwidować Federację, która pewnego dnia ich zdradzi, i zażądać „broni” czerwonej materii dla swojego ludu, aby mogli rządzić galaktyką.

Teraz wyobraź sobie tę myśl, jątrzącą się w jego umyśle przez 25 lat w więzieniu Klingonów.

Nieuchronne zniszczenie? W 2258 roku supernowa Hobus była jeszcze 129 lat w przyszłości .

Nie znajdowała się na szczycie jego listy rzeczy do zrobienia.

Ale film zrobił wskazał, że planował ocalić swój ojczysty świat w alternatywnej linii czasu. Jak powiedział Nero w filmie:

Moim celem, Christopherze, nie jest po prostu uniknięcie zniszczenia domu, który kocham ...

Wrócił i ostrzegł swoją ojczyznę i tak naprawdę ocalił ją przed zniszczeniem i żył długo i szczęśliwie.

Jednak, jak ustalono w odcinku TNG Parallels (i poparte fabułą filmu, o którym dotyczy to pytanie), wszechświat Star Trek ma nieograniczoną liczbę różnych rzeczywistości które mają nieograniczoną liczbę alternatywnych możliwości istniejących jednocześnie.

Ten film przedstawia jedną z bardziej pełnych akcji alternatywnych rzeczywistości.