Dumbledore zachęcał ludzi, by nazywali go Voldemortem, a nie Sam-Wiesz-Kogo, ponieważ obawiano się nie tylko Voldemorta, ale po prostu wymówił jego imię. Gdyby Dumbledore mógł to usunąć, to po powrocie Voldemorta - tak jak podejrzewał Dumbledore - byłoby dużo więcej osób chętnych do stawienia mu czoła.

„Sir?” powiedział Harry. „Myślałem… proszę pana - nawet jeśli Kamień zniknął, Vol-, mam na myśli YouKnow-Who…”

„Nazwij go Voldemortem, Harry. Zawsze używaj właściwej nazwy rzeczy. Strach przed imieniem zwiększa strach przed samą rzeczą. ”

_{Kamień filozoficzny, rozdział 17 - Człowiek o dwóch twarzach}

A więc dlaczego nie zachęcić ich, by nazywali go jego prawdziwym imieniem? To wciąż zasadniczo kula; zastępujesz imię, którego się nie boją („Sam-Wiesz-Kto”), innym imieniem, którego się nie boi („Tom Riddle”). Wszyscy znali go jako Voldemorta, to nazwa, do której przywiązany jest cały strach - a tym samym moc - i właśnie to Dumbledore musiał złamać.

Jednak uważam za interesujące, że w pierwszej książce Dumbledore mówi, że „Voldemort” to dla niego „imię własne”, ale nalega na nazywanie go Tomem w każdej interakcji (jaką przychodzi mi na myśl) między nimi w późniejszych książkach. Przypuszczam, że Dumbledore nie jest przeciwny próbom dostania się do głowy Voldemorta i wie, że nienawidzi wszystkiego, co łączy go z jego mugolską przeszłością.

Dobre pytanie! Spodziewam się, że dzieje się tak, ponieważ J.K. Rowling jest tylko człowiekiem, ale mógłbyś argumentować, że dzieje się tak dlatego, że mało kto wiedział, że Voldemort był znany jako Tom Riddle. Nawet gdyby Dumbledore im powiedział, jest mało prawdopodobne, by mu uwierzyli, a nawet zapamiętali to imię.

Poza tym ludzie bali się imienia Voldemort . Mówienie ludziom, by nazywali go „Tomem Riddle”, to tylko kolejny eufemizm, podobny do „wiesz-kto”, co oznacza, że ​​ludzie nadal baliby się imienia „Voldemort”.

Dumbledore chciał zachęcić ludzi, by nie bali się imienia „Voldemort”, szczególnie dlatego, że to imię ich przeraziło.

Myślę, że Dumbledore miał najwyższy priorytet, aby Voldemort był pewien, że jego sekrety horkruksów są trzymane.

Rozpowszechnianie dzieciństwa Voldemorta najprawdopodobniej zwróciłoby uwagę na wczesne przestępstwa, które popełnił, oraz na miejsca / fakty łączące horkruksy. Zapewniłby im wtedy dużo bezpieczeństwa. A plan Dumbledore'a polegał na tym, że Voldemort był zbyt pewny bezpieczeństwa swojego sekretu.

Chciałbym również wskazać argument, na który odpowiedział już w tym wątku („anonimowy”):

Dumbledore był prawdopodobnie po prostu uznając tę ​​przemianę, która miała zostać wyjaśniona w późniejszych książkach. Nawet jeśli Dumbledore wiedział, że w Voldemorcie wciąż istniała część Toma, ta osoba nie była Tomem, którego znał i który wcześniej wybrał na ucznia.

Voldemort wydaje się być stylizowany na Szatana. Niektórzy uważają, że imię Szatana zmieniło się z Lucyfera (lub czegoś innego niż Szatan) na Szatana po upadku (z powodu kilku możliwych nieporozumień wymienionych poniżej). Można to porównać do zmiany imienia z Toma Riddle'a na Voldemorta, co również wskazywało na transformację ze studenta Toma Riddle'a, który był częścią większej społeczności czarodziejów i ciała uczniów Hogwarta, w Voldemorta, jako część jego rozłamu na prowadzenie przeciwna siła (Śmierciożercy).

Dumbledore prawdopodobnie właśnie potwierdził tę przemianę, co miało zostać wyjaśnione w późniejszych książkach. Nawet jeśli Dumbledore wiedział, że w Voldemorcie wciąż istniała część Toma, ta osoba nie była Tomem, którego znał i którą wcześniej wybrał na ucznia.

Ponadto czarodziej znany wcześniej jako Tom Riddle był nazywał siebie Voldemortem i większość ludzi znała go jako Voldemorta, a nie Toma, więc Dumbeldore miał sens nazywanie go Voldemortem.

Więcej informacji:

W Czat na Światowy Dzień Książki w 2004 roku, Rowling przyznała, że Voldemort nie jest oparty na żadnej (żywej) osobie: „lol Nie, nie oparłem Voldemorta na żadnej prawdziwej osobie!” Ponadto Rowling stwierdziła w późniejszym wywiadzie: „Dla mnie [religijne podobieństwa] zawsze były oczywiste” - powiedziała Rowling. „Ale nigdy nie chciałem o tym mówić zbyt otwarcie, ponieważ sądziłem, że może to pokazać ludziom, którzy chcą tylko opowieści, dokąd zmierzamy”.

Księga Izajasza 14:12 zaczyna się od współczesnego tłumaczenia: „Jak spadłeś z nieba, gwiazda poranna, synu świtu!”, ale w Wersji Króla Jakuba zostało to przetłumaczone jako „O Lucyferze, synu poranka ! ” (Lucyfer oznacza nosiciela światła, inna nazwa gwiazdy porannej, Wenus). Chociaż zostało to napisane o królu Babilonu, (możliwe) nieporozumienie (wydaje się) doprowadziło do tego, że Lucyfer stał się jednym z imion Szatana. Ponieważ Szatan jest czasownikiem oznaczającym przede wszystkim „przeszkadzać lub przeciwstawiać się”, można by sądzić, że Lucyfer został „przemianowany” na Szatana po jego upadku z Nieba, ponieważ to jego sprzeciw spowodował jego upadek, a niektórzy mają taką wiarę. Niezależnie od tego, czy Rowling wierzyła, że ​​imię Szatana zmieniło się z Lucyfera na Szatana, czy też po prostu była świadoma jego różnych imion i otaczającej literatury, mogło to mieć wpływ na historię Voldemorta.

Jest to wysoce spekulatywne. W przypadku jego powrotu, mając wielu czarodziejów odnoszących się do ty-wiesz-kto jako Voldemorta, tabu jego imienia stanie się bezużyteczne.

Być może Dumbledore po prostu planował z wyprzedzeniem, próbując odebrać główne narzędzie Voldemorta do identyfikacji przeciwników.

Dumbledore używa imienia Voldemorta, aby go upokorzyć. Jako Tom Riddle nie jest już Czarnym Panem, ale tylko kolejnym byłym uczniem.

W pierwszej książce (jeśli nie wierzysz, że Rowling zrozumiała całą historię od samego początku) oczywistą odpowiedzią jest to, że Dumbledore chciał zdemistyfikować Voldemorta, prosząc ludzi o zwracanie się do niego jego „prawdziwym” imieniem i dlatego wydaje się bardziej realnym zagrożeniem, z którym można sobie poradzić. Wymiana zdań pomiędzy Dumbledorem i Harrym na oddziale podkreśla to, gdzie Dumbledore mówi mu, że strach przed imieniem sprawia, że ​​boisz się osoby.

Kiedy Dumbledore później nazywa Voldemorta „Tomem” podczas ich spotkań, zawsze wydawało mi się, że robił to, żeby z niego kpić. Podpiąć go i sprawić, by pomylił się, przypominając mu o ich poprzednim związku i że nie ważne jak daleko się posunął, Voldemort wciąż był tym niechcianym bękartem. Wątpię, by Dumbledore tak to ujął, ale zdecydowanie przypomina Voldemortowi o swojej przeszłości, nazywając go Tomem.

Przeszłość Voldemorta jest owijana tajemnicą dla prawie wszystkich oprócz Dumbledore'a i prawdopodobnie reszty Zakonu. Być może dobrą taktyką byłoby rozpowszechnienie wiedzy o dzieciństwie i pochodzeniu Voldemorta, a następnie rozpoczęcie mówienia ludziom, aby nazywali go Tomem Riddle, ale jest to wieloczęściowa strategia, której Dumbledore & Co mógłby nie uznać za uzasadniony swoim czasem i wysiłkiem zamiast coś tak prostego, jak mówienie ludziom, aby przestali szeptać w nocy pseudonimy.

Podam przykład z prawdziwego życia.

Edison Arantes do Nascimento jest lepiej znany jako Pele. Wszyscy słyszeli o Pele. Ale rzadko jest ktoś , kto zna swoje prawdziwe imię .

Więc według ciebie: czy jest ktoś, kto mógłby pomyśleć, że zachęcanie ludzi do dzwonienia do Pele Edison Arantes do Nascimento byłoby warte wysiłku?

Nie chciał szeroko ujawniać swojej wiedzy o Czarnym Panu.

Dumbledore nie powiedziałby wszystkim, aby nazywali Czarnego Pana „Tomem Riddle”, ponieważ nie chciał, aby wiedział o przeszłości Czarnego Pana. To prawdopodobnie dawało mu pewność, jak dobrze ukryte są jego sekrety, więc nie podejrzewałby, że Dumbledore wiedział o horkruksach i nie zdecydowałby się zwiększyć ich ochrony. Kiedy Dumbledore zaczął opowiadać Harry'emu o przeszłości Czarnego Pana, powiedział też Harry'emu, aby upewnił się, że nikt inny nie będzie wiedział poza Ronem i Hermioną.

„Proszę pana, czy mogę powiedzieć Ronowi i Hermionie wszystko, co mi powiedziałeś? ”

Dumbledore zastanawiał się nad nim przez chwilę, po czym powiedział:„ Tak, myślę, że pan Weasley i panna Granger udowodnili, że są godni zaufania. Ale, Harry, poproszę cię, żebyś nie powtarzał tego nikomu innemu. Nie byłoby dobrym pomysłem, gdyby rozeszła się wieść, ile wiem lub podejrzewam o tajemnicach Lorda Voldemorta.
_{^{- Harry Potter i Książę Półkrwi, rozdział 10 (The House of Gaunt)}}

Dumbledore nie chciał, żeby wiedziano, ile wie - więc nie zamierzał mówić reszcie czarodziejskiego świata, by nazywała Czarnego Pana „Tomem Riddle”. Nie pomogłoby im to zbytnio (Czarny Pan pod jakimkolwiek innym imieniem może nadal rzucać Zabójcze Klątwy na tych, którzy mu się sprzeciwiają) i pokazanie, ile wie, było sprzeczne z „mistrzowskim planem” Dumbledore'a.

Dumbledore nie był pozbawiony dumy i uważał swój udział w dojściu do władzy Toma Riddle'a za jedną ze swoich największych porażek. Bez względu na to, jakie są jego racjonalne powody, by trzymać przeszłość Voldemorta w ciemności, jednym z powodów była ochrona siebie i, co może ważniejsze, Hogwartu.

Harry nie był obciążony przeszłością, a właściwie był celowo trzymany w ciemność o wielu sprawach z przeszłości, aby ustawić go w taki sposób, aby nie był powstrzymywany przez przeszłość, jak Dumbledore, Snape i wielu, wielu innych. Dlatego nie miał powodu, by nie używać imienia Toma, ale ponieważ czarodziejski świat znał Toma jako Voldemorta, byłoby to tylko zagmatwane, gdyby używał go szeroko. Dlatego używał go tylko z samym Tomem. Im więcej o czymś wiesz, tym większą masz nad tym władzę, a Harry użył imienia Toma, aby zademonstrować, że wie rzeczy, które Tom chciał ukryć.

Powodem, dla którego Dumbledore chciał, aby ludzie używali „Voldemorta” jako jego prawdziwego imienia w pierwszej książce, a potem nazywał go Tomem w późniejszych książkach, jest to, że „Tom Riddle” jeszcze nie pojawił się w serii. Gdyby Dumbledore nazwał go Tomem w pierwszej książce przed wprowadzeniem „historii” Toma, byłoby to bardziej zagmatwane, niż gdyby nazwał go Tomem w późniejszych książkach. Poza tym w świecie czarodziejów było bardzo niewielu ludzi, którzy znali prawdziwe imię Voldemorta (zakładając, że profesor McGonagall nie uczyła, kiedy był w Hogwarcie), więc najlepiej jest założyć, że dopóki nie wymyślono historii Toma Riddle'a, najlepiej byłoby, gdyby Dumbledore nazwał go Voldemortem.

Uważam, że Dumbledore nie chce, aby ludzie bali się imienia „Voldemort” z oczywistych powodów podanych powyżej, a proszenie ich, by nazywali go Tomem, to jeszcze jedno imię zamiast używania „wiesz-kto”. Dumbledore nazywa go Tomem, ponieważ on lekceważy imię Voldemort, nie myśli zbyt wiele o awatarze Riddle'a poza tym, że jest on bardzo zagubionym czarodziejem używającym swoich mocy do zła zamiast dobra, jednak gdy ludzie traktują Voldemorta ze strachem, zachęca ich, aby przezwyciężyli ten strach i zaczęli dzwonić go Voldemort