Nie mogę sobie przypomnieć żadnego innego odcinka, który szczególnie dotyczy zdrowia psychicznego.

Star Trek jest pełen fabuł dotyczących zdrowia psychicznego. Myślę, że każdy odcinek zawiera dyskusję na temat zdrowia psychicznego w takiej czy innej formie. Oto kilka przykładów wątków obejmujących wiele odcinków lub filmów:

• Deanna Troi służy jako doradca statku i widzimy kilku członków załogi uczestniczących w terapii.
• Załoga Voyagera radzi sobie z przebywaniem tak daleko od domu.
• Benjamin Sisko radzi sobie ze stratą żony.
• Julian Bashir mierzy się z byciem wyrzuconym jako osoba zmodyfikowana genetycznie.
• Worf walczy o bycie pierwszym Klingonem w Gwiezdnej Flocie.
• Jean-Luc Picard zajmuje się jego asymilacją (to główny wątek fabularny w Pierwszy kontakt) oraz śmiercią jego brata i siostrzeńca.
• Dane mają na celu odczuwanie emocji i zrozumienie, jak to jest być człowiekiem.

Czy jest jakieś odniesienie do postać zmagająca się z długotrwałą chorobą psychiczną, o której otwarcie rozmawia się w serialu?

Pierwszą postacią, która przychodzi na myśl, jest Reginald Barclay .

F rom Wikipedia, wyróżnienie moje:

Mimo wielkich umiejętności technicznych i szczerego entuzjazmu Barclay wydaje się być pełen niepokoju, społecznie niezręczny i samoświadomy. Wykazuje również jąkanie i niepłynną mowę, zwłaszcza gdy jest zdenerwowany lub niespokojny, wraz z dodatkowymi gestami, takimi jak grymasy twarzy i drobne tiki głowy, jednak w zawieszeniu wiele z tych problemów znika i zachowuje się pewnie . Ma obsesyjne zainteresowanie fantazją, która wydaje się być ucieczką od osobistych interakcji, zwłaszcza tych, w których jest źle traktowany przez innych. Obawy Barclaya obejmują specyficzne lęki (takie jak strach przed transportem) i hipochondria. Przezwyciężenie jego lęków i niepokojów społecznych stało się głównym wątkiem fabularnym wielu sezonów w wielu serialach Star Trek.

Miles O'Brien ma również kilka wątków związanych z jego zdrowiem psychicznym.

Ponownie z Wikipedii:

W odcinku TNG „ The Wounded” ustalono, że O'Brien służył jako oficer taktyczny na pokładzie USS Rutledge podczas wojny w Cardassian i że był emocjonalnie przerażony przez Kardasjanie „masakra setek cywilów na Setlik III.

...

Producenci rutynowo poddawali O'Briena pod silną presją psychologiczną w odcinkach żartobliwie nazywanych„ O'Brien musi cierpieć ”.

...

Miles został tymczasowo zwolniony ze służby po wizycie na planecie Argratha. O'Brien został fałszywie oskarżony o szpiegostwo i udawano mu 20 lat więzienia. O'Brien stał się paranoikiem i zdenerwowany po powrocie na stację i próbował popełnić samobójstwo (odcinek: „ Hard Time”).

TOS miał jeden. „Maszyna Doomsday” sprawił, że Commodore Matt Decker stracił załogę, mimo podjęcia działań, które według niego miały ich uratować. Wychodzi ze stresem pourazowym (zanim jeszcze miał imię) i poczuciem winy zarówno jako ocalały, jak i nieumyślny agent śmierci całej swojej załogi. Wszystko to objawia się, gdy próbuje dostać się do tymczasowego dowództwa Enterprise, aby podjąć lekkomyślną i daremną próbę ataku na pożeracza planetę. Kiedy Spock zwalnia go z dowodzenia, kradnie wahadłowiec, w którym oddaje własne życie.

Dane dotyczące zdrowia psychicznego również w kilku innych odcinkach TOS:

• „Kogo Gods Destroy ”- sceneria jest„ domem dla obłąkanych przestępców ”. Niezupełnie eksploracja problemów ze zdrowiem psychicznym, tylko udawanie, że Kirk idzie mano-a-mano z niestabilnym geniuszem.
• „Dagger of the Mind” - osadzony w innym „domu dla obłąkanych przestępców” . Ponownie, nie jest to eksploracja problemów zdrowia psychicznego, a raczej udawanie Kirka i jego ślicznej asystentki, by przechytrzyć lekko złego lekarza.
• „Obsesja” - kiedy załoga Enterprise napotyka zabójczą chmurę, którą Kirk rozpoznaje z jego własnej przeszłości poczucie winy pojawia się wokół jego zachowania podczas pierwszego spotkania i ma obsesję na punkcie zniszczenia tego stworzenia.

DS9 próbuje poradzić sobie z PTSD w odcinku „It's Only A Paper Moon” (sezon 7, odcinek 10).

Fabuła kręci się wokół Noga radzącego sobie z opadem spowodowanym utratą nogi w poprzednim odcinku . Wcale nie jestem uprawniony do komentowania, jak dobrze odcinek radzi sobie z zespołem stresu pourazowego, ale będąc serialem epizodycznym, problem ten nadal jest w większości rozwiązany pod koniec odcinka.

Edytuj, aby dodać, że możesz argumentuj, że w odcinku DS9 The Visitor (sezon 4, odcinek 3) pokazuje Jake'a radzącego sobie z długoterminowymi skutkami żalu, chociaż tak naprawdę nie zajmują się nim bezpośrednio.

To samo można powiedzieć o Janeway w sezonie 7, odcinku Voyagera „The Void”. Ten odcinek pokazuje, jak radzi sobie z poczuciem winy z powodu wylądowania Voyagera w Kwadrancie Delta.

Kilka epizodów TNG dotyczyło różnych problemów ze zdrowiem psychicznym, głównie (choć nie zawsze) pomniejszych postaci.

Być może najbardziej widocznym, „Rodzina” 4x02 dotyczy długotrwałej traumy Kapitana Picarda po jego schwytaniu przez Borga w ramach „The Best of Both Worlds”. To wydarzenie i jego długofalowy wpływ będą nadal wspominane w całej serii oraz w filmie Pierwszy kontakt .

4x12 „The Wounded” skupia się wokół Kapitana Maxwella, weterana wojna z Kardasjanami, który cierpi na pewien rodzaj zespołu stresu pourazowego i jest przekonany, że w rezultacie Kardasjanie muszą zostać zniszczeni. (Nazwałbym to paranoją, z wyjątkiem tego, że faktycznie nie planowali niczego dobrego).

Żałoba i radzenie sobie były tematem kilku odcinków, w tym 5x11 „Hero Worship”, w których dziecko, które przeżyło rozbity statek próbuje naśladować Datę, aby pogrzebać jego smutek, i "Dark Page" 7x07, który szczegółowo opisuje reakcję Lwaxana Trio (charakterystycznie zdenerwowaną) na dawną śmierć jej pierwszej córki.

Samobójstwo było tematem „Eye of the Beholder” 7x18, z niespodziewaną i początkowo niewyjaśnioną śmiercią młodszego oficera Enterprise . Dodatkowe punkty Lwaxana: otarła się również o samobójstwo w 4x22 „Half a Life”, chociaż była to społecznie oczekiwana eutanazja, a nie problem psychiczny per se.

Przypominam sobie dwa odcinki o zaburzeniach psychotycznych, które starają się przyjrzeć głębiej niekontrolowanej potrzebie przemocy.

Jeden to „Meld” z „Voyager” - o członkinie załogi Suder, który zabijał ludzi „bez powodu” i Tuvok, nie mogąc zrozumieć tego nielogicznego działania, próbuje zrozumieć, czym naprawdę jest taka psychotyczna percepcja.

W „Skrucha” (ponownie „Voyager”) transportują skazanego mordercę, który jest uznawany za typowego psychopatę, odczuwającego radość krzywdzącą innych. To gwałtowny człowiek, który zrobił okropne rzeczy. Lekarz bada go i stwierdza, że ​​otrzymał neurofizjologiczne wyjaśnienie swojego stanu psychicznego. Doktor jest wtedy w stanie naprawić fizjologię swojego mózgu, aby mógł odczuwać żal i empatię, których nigdy wcześniej nie był w stanie odczuwać. Potem stają przed problemem moralnym - czy „nowa osoba”, która została wyleczona z choroby psychicznej, może zostać osądzona i ukarana za to, co zrobił wcześniej.

W pewnym sensie odcinek TOS Dagger of the Mind radził sobie z tym. Dr. Tristan Adams wymyśla neutralizator neuronowy, który może uczynić obiekt podatnym na sugestie. W swoich eksperymentach, aby jak najlepiej wykorzystać urządzenie, doprowadza do szaleństwa jednego ze swoich pracowników. Tworzy też ludzi pozbawionych emocji. Urządzenie ostatecznie zabija go, gdy niespodziewanie reaktywuje się i opróżnia umysł Adamsa ze wszystkiego, ponieważ nie było nikogo, kto mógłby zastąpić to, co zabierało urządzenie.

(być może krótkowzrocznie napisany) odcinek TOS Whom Gods Destroy dotyczy azylu dla zbrodniarzy, wielu szalonych postaci, w tym Garth of Izar, a także rewolucyjną lekarstwo, o którym wierzono, że może zwalczyć wszelkie pozostałe formy chorób psychicznych.

Nie jestem pewien, czy słuszne jest stwierdzenie, że ten odcinek „traktuje o zdrowiu psychicznym” w sposób, o który prosi OP.

1. Zachowanie M5 sugeruje, że implementacja ludzkich engramów była błędna , ponieważ nie zrównoważył w wystarczającym stopniu koncepcji dobra i zła z koncepcją samozachowawczości.
2. Podczas „załamania” Daystroma opisuje złość i głęboką frustrację z powodu traktowania jego badań i braku osobistego uznania , chociaż nie jestem pewien, czy wszechświatowe wyjaśnienie łączy tę frustrację z głęboką nietykalnością M5.

W odcinku TOS The Ultimate Computer słynny naukowiec Dr. Richard Daystrom (imiennik Daystron Institude) doznał załamania psychicznego po tym, jak M5, ściśle wzorowany na umyśle Daystroma, popełnił to, co Daystrom uważał za morderstwo, celowo niszcząc statek Gwiezdnej Floty jako część ćwiczenia nie powiodła się. Na koniec Daystrom musiał zostać zabrany do „ośrodka całkowitej rehabilitacji”.

Niesamowita wydajność Williama Marshalla ( alternatywne źródło)

Daystrom: Jesteś świetny, jestem wspaniały.

Dwadzieścia lata szukania po omacku, aby udowodnić, że rzeczy, które robiłem wcześniej, nie są przypadkowe.

Seminaria i wykłady dla rzędów głupców, którzy nie mogli zacząć rozumieć moich systemów.

„Koledzy. ” Koledzy śmiejący się za moimi plecami z cudownego chłopca. Stanie się sławnym dzięki mojej pracy. Opierając się na mojej pracy!

[...]

Bones: Jim jest na skraju załamania nerwowego, jeśli nie szaleństwo.

Akt trzeci

[...] W sali odpraw starszy personel współpracuje nad planem odzyskania kontroli, koncentrując się na pewnej jednostce przekaźnikowej między M-5 a mostkiem. McCoy udaje się do Daystrom, aby przekonać go do wyłączenia M-5. Z drugiej strony Daystrom broni M-5, mówiąc, że się uczy, a ponadto, że postęp, jaki reprezentuje M-5, uwolniłby człowieka od niebezpiecznych obowiązków, ratując życie. McCoy zauważa później Kirkowi, że Daystrom reaguje na komputer tak, jak ojciec na swoje dziecko. Nawet gdyby dziecko postąpiło antyspołecznie i zabiło osobę, ojciec chroniłby je.

Akt czwarty

[...] Teraz, gdy M-5 popełnił morderstwo , Kirk konfrontuje się z Daystromem, przekonując go, że M-5 robi więcej niż pierwotnie zaprojektowano. Domaga się, aby Daystrom spróbował porozumieć się z M-5, ponieważ Daystrom przyznaje, że to jego engramy zapisał na maszynie. Jednak szaleje, zdając sobie sprawę, że zagrożona jest jego reputacja. W swoim majaczeniu uderza w Kirka, ale zostaje opanowany przez wulkaniczne uszczypnięcie nerwu od Spocka.

McCoy ciągnie go do ambulatorium, a Spock zauważa, że ​​samozachowawczy M-5 jest prawdopodobnie konsekwencja odciśnięcia engramu Daystroma.

[...] Dr. W międzyczasie Daystrom przebywa w ambulatorium pod wpływem środków uspokajających i przymusu, aby czekać na przeniesienie do ośrodka całkowitej rehabilitacji, zgodnie z zaleceniem McCoya. Kirk nakazuje Sulu zaplanować kurs powrotny do Bazy Gwiezdnej 6.

Źródło: https://memory-alpha.fandom.com/wiki/The_Ultimate_Computer_(episode)

Doktor Richard Daystrom był jednym z najbardziej wpływowych naukowców na świecie w XXIII wieku. Urodzony w 2219 roku Daystrom był uważany za geniusza w swoich czasach i był porównywany do Alberta Einsteina, Kazangi i Sitar z Vulcan. Był wynalazcą komputerowych systemów komputerowych comptronic i duotronic.

Źródło: https://memory-alpha.fandom.com/wiki/Richard_Daystrom

Właśnie obejrzałem odcinek Star Trek: Voyager „Latent Image”, który moim zdaniem można zakwalifikować jako odcinek o zdrowiu psychicznym. Okazuje się, że osiemnaście miesięcy przed epizodem kapitan Janeway wyczyścił pamięć Doktora. Stało się to po tym, jak Doc stanął przed decyzją, czy uratować życie jednego członka załogi zamiast innego, a ostatecznie wybrał Ensign Harry Kim, ponieważ byli przyjaciółmi. Doktor zaczyna tracić zmysły w kolejnych dniach z powodu swoich etycznych i poznawczych podprogramów powtarzających w kółko te same myśli.

Na różne sposoby wiele odcinków TOS dotyczyło zdrowia psychicznego / depresji / samobójstw lub badania postaci zmagającej się z długotrwałą chorobą psychiczną, zdrowie psychiczne wydaje się często pojawiać jako punkt fabularny.

„Turnabout Intruder”, niestabilne umysłowo kobiety zmieniają zdanie na Kick.

„Tholian Web” - załoga Defiant zabiła się nawzajem z powodu skutki interfazy.

„Droga do Edenu” - Spock próbuje porozumieć się z doktorem Sevrinem, ale dochodzi do wniosku, że Sevrin nie jest zdrowy na umyśle.

Czynnik alternatywny ”- Lazarus, odkrywając swój alternatywny odpowiednik wszechświata,„ oszalał i miał obsesję na punkcie zniszczenia go. ”

„ Space Seed ”- cóż, Kahn!

„Powrót Archonta” - całe społeczeństwo w jakimś masowym złudzeniu.

„The Naked Time” - por. Joe Tormolen zabija się, reszta załogi też nie radzi sobie tak dobrze.

„The Cloud Minders”, Troglytes mają zmniejszoną zdolność umysłową i zwiększone gwałtowne wybuchy emocjonalne.

" Wolf in the Fold ”- seryjni mordercy, ale spowodowani przez kosmitę.

Dzięki, było to fajne pytanie do przemyślenia.

„The Outcast” w Star Trek: TNG sprawił, że Riker związał się z Sorenem, J'naii. Androgyniczni J'nai postrzegają wszystkie przejawy seksualności jako chorobę psychiczną. Soren zostaje odkryty i pomyślnie (według standardów J'naii) leczony.

Dorzucę oczywiste TOS Amok Time. Spock schodzi z torów, a tytuł odcinka „Amok” to malajskie słowo oznaczające szaleństwo i berzerkoid.

Istnieje wiele epizodów, w których postacie doświadczają sytuacji, które powodują, że wątpią we własne zdrowie psychiczne. Chociaż ostatecznie okazuje się, że te doświadczenia są spowodowane jakimś zewnętrznym wpływem lub zjawiskiem naturalnym, bohaterowie są zmuszeni przynajmniej rozważyć możliwość, że cierpią na urojenia lub inną formę choroby psychicznej.

Jeden przykład od TNG to „Remember Me”. Beverly Crusher jest uwięziona w kieszonkowym wszechświecie, który wygląda jak Enterprise, z tym wyjątkiem, że członkowie załogi znikają, a nikt inny nie pamięta, że ​​kiedykolwiek istnieli:

CRUSHER: Deanna. Musisz mi powiedzieć, czy całkowicie oszalałem.

TROI: Jeśli możesz zadać pytanie, powiedziałbym, że nie.

CRUSHER: Nie unikaj pytanie.

TROI: W takim razie zapytaj mnie, na które potrafię odpowiedzieć.

CRUSHER: Deanna, urodziłam dzieci, które już nie istnieją. Nikt inny ich nie pamięta. Jednak mogę zamknąć oczy i widzieć ich twarze tak wyraźnie, jak teraz widzę twoją. A co, jeśli to nie jest jakiś wielki spisek? A jeśli to tylko ja?

TROI: A jeśli to tylko ty?

W innym odcinku TNG, „Frame of Mind”, Riker występuje w sztuce na Enterprise, grając rolę domniemanego mordercy leczonego w szpitalu dla obłąkanych. W miarę postępów odcinka Riker odkrywa, że ​​on sam przebywa w azylu, i powiedziano mu, że jego życie na Enterprise było tylko złudzeniem:

RIKER: Byłem na Enterprise pośrodku sztuki. Ale to było tutaj. To nie było prawdziwe, to było na scenie.

SYRUS: Zapewniam cię, że to nie jest scena. Pamiętasz swoje imię?

RIKER: Jestem dowódcą. Dowódca. Przed chwilą wiedziałem, kim jestem. Byłem na statku. Byłem w sztuce. A teraz mam problem z zapamiętaniem czegokolwiek.

SYRUS: To dobrze. Zaczynasz wychodzić ze stanu urojeń.